Weg met de euro, terug naar de gulden?

Hoe groter de crisis van de euro, hoe groter de roep om een terugkeer naar de gulden. Tegenstanders, zoals Rutte, gruwen van het idee. Volgens de premier zou het een ‘recipe for disaster’ zijn. Uit de euro stappen zou ‘slecht zijn voor het financiële verkeer en voor de export’.

Dit laat in ieder geval zien waarom we ook alweer zijn opgezadeld met die euro – het draait om handelsbelangen. Binnen de eurozone profiteren exporteurs met een hoge arbeidsproductiviteit, zoals Nederland. Ondertussen gaat het pleidooi van voorstanders van de gulden niet zozeer om eventuele voordelen van eigen monetair beleid, maar beperkt het zich tot ‘wat duurder is’.

De PVV wil een onderzoek naar de vraag of een terugkeer op de lange duur ‘meer oplevert’ dan vasthouden aan de euro. De SP, bekend om zijn leus ‘Minder Brussel’, zegt te willen terugkeren naar de gulden als bij de euro blijven ‘uiteindelijk duurder is’.

Wat vinden wij? Ten eerste dat een ‘onderzoek’ de grootst mogelijke onzin is. Het Centraal Plan Bureau kan niet eens de economische groei voor het volgend jaar voorspellen, laat staan dat het mogelijk is de gevolgen van het wijzigen van munteenheid, nota bene in de context van een mondiale crisis, te voorspellen. Dat is van zoveel factoren afhankelijk dat er geen zinnig woord over te zeggen is. Het is propaganda van het ongefundeerde soort.

Daarom heeft de PVV voor deze klus dan ook het notoir eurosceptische bureau Lombard Street Research aangenomen. Ze koopt dus de resultaten die ze zelf wil zien.

Ten tweede willen wij überhaupt geen kant kiezen. Het hele debat of de gulden of de euro ‘beter’ of ‘goedkoper’ zou zijn voor ‘Nederland’ mystificeert de achterliggende machtsverhoudingen. Monetair beleid is nooit iets neutraals. Het is een instrument in de belangenstrijd tussen verschillende klassen.

Zo verhoogde de voorzitter van de Amerikaanse Federal Reserve Paul Volckel in 1981 de rente tot 21 procent, waarmee hij derdewereldlanden aan een onbetaalbare schuldenlast ketende en de Amerikaanse werkloosheid verdubbelde.

De invoering van de euro is in Nederland misbruikt om prijsstijgingen door te voeren. Bij elke wijziging van munteenheid zijn er winnaars en verliezers. Alleen in uitzonderlijke gevallen zijn het gewone mensen die profiteren. Dat zijn die momenten waarop zij door een hoog niveau van sociale strijd controle weten af te dwingen over de economie. Ook in Griekenland is dat de kwestie, of het daar nu de euro blijft of weer de drachme wordt.

De taak van socialisten is niet om te vervallen in nationalistische nostalgie of partij te kiezen in een strategisch debat van de heersende klasse. Het gaat ons om het veroveren van de hele bakkerij. Hoe de munt heet waarmee we in de tussentijd brood kopen boeit ons niet.