Waartoe is rechtsextremist Faber op aarde?
Vanuit tal van kanten is er kritiek op deze wetten die de positie van migranten nog verder marginaliseren. Onder andere Fabers eigen ambtenaren, het COA en de Raad van State pleiten er tegen. Nationale Ombudsman Reinier van Zutphen vergeleek de aanval met het toeslagenschandaal en noemt het een ‘voorbeeld van onbehoorlijk bestuur.’
Instellingen vrezen dat het gebrek aan onderbouwing zal zorgen voor tienduizenden nieuwe rechtszaken en dat dit de druk op uitvoeringsinstellingen zoals het COA, de IND en de gemeenten verder vergroot. Maar de kritiek op Fabers optreden richt zich bijna uitsluitend op de manier waarop de voorstellen tot stand zijn gekomen, niet op het doel.
Als minister is Faber ongetwijfeld incapabel. Zo dwong de rechter haar een plotselinge bezuiniging op VluchtelingenWerk terug te draaien en lijkt ze er ook niet in te slagen de landelijke bed-bad-brood-regeling de nek om te draaien. Maar dit is niet het centrale probleem.
Het vergroten van de druk op het asielsysteem is voor de PVV precies de bedoeling: zo lijkt het alsof er een ‘asielcrisis’ is.
Waar PVV’ers de ruimte krijgen om te doen alsof zij kritisch zijn op hun eigen bewindspersonen, wordt Faber hiervan gevrijwaard. De PVV-minister is Wilders’ vooruitgeschoven post in het kabinet. Het verzet dat haar slecht voorbereide plannen oproept bij rechters, politieke partijen, en andere instanties grijpt Wilders aan om de rechtsstaat verder te ondermijnen. Haar weigering om lintjes goed te keren voor vrijwilligers, is een gecalculeerd gebaar aan haar achterban. In de VS zien we waartoe dit kan leiden.
Links moet zich daarom principieel uitspreken tegen elke poging het recht op migratie te beperken en samen met migrantennetwerken optrekken in de strijd tegen de asielplannen van het kabinet en de extreemrechtse aanval.
Foto: Marjolein Faber in het Detentiecentrum Rotterdam op 14 augustus 2024 (foto: MinisterAenM / X)