Waarom we tegen de VVD protesteren
Door Maina van der Zwan
‘Niet doorschuiven maar aanpakken’ heet het verkiezingsprogramma van de VVD. De liberale partij suggereert dat het niet aanpakken van het begrotingstekort het probleem van de huidige generatie naar de volgende doorschuift. Daarmee verhult ze de eigenlijke kwestie, namelijk wíe binnen die generaties de zwaarste lasten gaat dragen.
Het begrotingstekort en de staatsschuld zijn ontstaan door de economische crisis die veroorzaakt is door de grote graaiers aan de top. Door te kiezen voor draconische bezuinigingen wordt de rekening van de crisis echter gepresenteerd aan de mensen die het meest afhankelijk zijn van sociale voorzieningen, die hun baan verliezen, die moeten lenen om te kunnen studeren, die niet hun pensioen kunnen aanvullen of via het buitenland de wachtlijsten in de zorg kunnen omzeilen.
Dit beleid is ten eerste vernietigend voor de economie. Rutte heeft in zijn regeringsperiode al 18 miljard euro bezuinigd en voor volgend jaar heeft hij met de de Kunduz-coalitie een pakket van meer dan 12 miljard euro aan bezuinigingen opgesteld. Deze bezuinigingen hebben niet alleen de koopkracht en het vertrouwen van de consumenten aangetast, maar ook de werkgelegenheid. Daardoor is de crisis alleen maar verergerd. Door nu een volgende ronde van maar liefst 24 miljard aan bezuinigingen te willen, zal het zwakke economisch herstel definitief in de kiem gesmoord worden. Wat dat betreft had het verkiezingsprogramma van de VVD beter ‘Schaterend de triple dip in met Mark Rutte’ kunnen heten.
Ten tweede is het beleid asociaal, verhuld in hypocriete verkiezingsslogans. ‘Handen uit de mouwen, in plaats van hand ophouden’ zegt de partij die miljarden steun geeft aan de banken, de villasubsidie beschermt en het graaien aan de top geen strobreed in de weg legt. De VVD is Robin Hood op zijn kop. De partij houdt van lage belasting op winsten, maar verhoogt de huren en de eigen bijdrage in de zorg. De bonussen van de bankiers zijn voor haar heilig, maar de lonen en uitkeringen moeten alsmaar lager. Ze is meedogenloos ten aanzien van asielzoekers en ontwikkelingshulp maar laat de superrijken met rust in hun belastingparadijzen waar ze 17 biljoen euro verstopt hebben. De VVD zegt op te komen voor ‘hardwerkende’ Nederlanders, maar ondertussen versoepelt ze het ontslagrecht. Dat er bij het VVD-kader juist minachting voor werkenden leeft, bleek toen onlangs het blad van hun jongerenorganisatie een poster afdrukte met de foto van een actievoerende schoonmaakster en de tekst ‘bankhangen en maar geld vangen.’
Het wordt tijd dat de VVD een toontje lager gaat zingen. Daarom roept de campagne HAAL HET GELD WAAR HET ZIT op tot een ludiek protest bij het verkiezingscongres van de VVD om te laten zien dat een alternatief bestaat voor de permanente bezuinigingspolitiek van de liberalen. De rekening van de crisis kan en moet terug naar degenen die zich in de afgelopen jaren verrijkt hebben en in dat proces de economie gedestabiliseerd hebben. Het is rechtvaardig én effectief. Een greep uit de mogelijkheden:
• De invoering van een vermogensbelasting van 3 procent (minder dan de gemiddelde vermogensgroei) op de 10 procent meest vermogenden zou jaarlijks 21 miljard euro opleveren.
• Van de grootste 20 bedrijven betalen er 15 geen cent vennootschapsbelasting. Als Nederlandse multinationals de reguliere 25,5 procent vennootschapsbelating zouden betalen, levert dat jaarlijks 16 miljard op.
• Het gelijk stoppen met de JSF en de ‘politiemissie’ in Kunduz zou 7,5 miljard besparen.
• Door de hypotheekrenteaftrek voor een hypotheek boven de 350.000 af te schaffen en te beperken tot maximaal 42 procent aftrek, zou jaarlijks 7 miljard euro binnengehaald kunnen worden.
• De invoering van twee extra belastingschijven van 62 procent en 72 procent over inkomens vanaf 100.000 en respectievelijk 180.000 euro zou naar schatting 1 miljard per jaar opleveren.
• Het invoeren van een belasting op flitskapitaal – de duizenden miljarden waarmee er op de beurzen gegokt wordt – zou jaarlijks enkele miljarden in het laatje brengen (maar liefst 57 miljard in de hele EU). En dat bij een tarief van slechts 0,1 procent. Bovendien zorgt dit ervoor dat de gokkers de economie minder makkelijk destabiliseren.
Natuurlijk valt er te twisten over de exacte bedragen, maar de kern van het verhaal is door middel van een aantal simpele maatregelen alle bezuinigingen overbodig zouden zijn en er ruimschoots geld over zou zijn voor het verbeteren van sociale voorzieningen, het verduurzamen van de economie, het verlagen van de werkdruk en andere linkse hobby’s.
Dit soort nivellerende maatregelen stuiten meestal direct op het bezwaar dat de grote bedrijven en de miljonairs naar het buitenland zouden verhuizen. Wie deze logica onderschrijft, moet het dan ook gerechtvaardigd vinden dat meer mensen gaan stelen als de BTW verhoogd wordt of dat ze zwart gaan werken om aan de hoge arbeidsbelasting te ontkomen. In plaats van begrip op te brengen voor kapitaalvlucht, zouden er maatregelen genomen moeten worden om het te voorkomen.
Vervolgens wordt het bezwaar gemaakt dat Nederland geld misloopt als het alleen maatregelen neemt. Dit argument is een vluchtweg, blijkt bijvoorbeeld uit de recente opstelling van het kabinet inzake het belasten van flitskapitaal. Terwijl landen als Duitsland, Frankrijk, Italië en Spanje al akkoord zijn gegaan op het belasten van financiële transacties (valuta, aandelen, obligaties en derivaten), weigert het kabinet-Rutte om akkoord te gaan. Zo helpt het kabinet zelf mee aan het blokkeren van internationale maatregelen.
De bezuinigingen zijn niet onvermijdelijk, het is mogelijk om andere politieke keuzes te maken – als we het geld halen waar het zit.
Zie ook de campagnepagina op facebook.