Waar is Chavez mee bezig?

Terwijl tienduizenden Syrische demonstranten hun leven wagen in een strijd voor meer vrijheid, neemt Hugo Chavez het op voor de Syrische dictator Assad, die hij een 'humanist' en 'broeder' noemt. Hoe kan iemand die zelf door een massabeweging aan de macht is gebracht en zegt een sociale revolutie te leiden partij kiezen tegen een democratiseringsbeweging?

Door Hessel Schaaf

Geïnspireerd door de ontwikkelingen in de rest van de Arabische wereld zijn ook de Syriërs in opstand gekomen. De afgelopen weken hebben er door het hele land grote demonstraties plaatsgevonden, iets dat in deze politiestaat tot voor kort voor onmogelijk werd gehouden. Mensen hebben de angst van zich afgeschud, ondanks dat hun roep om meer vrijheid met bruut geweld wordt beantwoord. Er zijn al meer dan honderd demonstranten door de ‘ordetroepen’ doodgeschoten. Honderden mensen worden vermist.

In eigen land en internationaal komt de Syrische dictator Assad steeds verder in het nauw door zijn brute optreden. Maar uit onverwachte hoek is er ook steun, onder andere van de Venezolaanse president Chavez. Die verraste opnieuw vriend en vijand door zijn steun uit te spreken voor Assad. Chavez beschuldigt Washington en haar bondgenoten ervan de protesten in Syrië aan te wakkeren om zo de weg vrij te maken voor luchtaanvallen en interventie.

Helaas is dit soort steun aan dictators eerder regel dan uitzondering. Onlangs stak Chavez ook de in het nauw gedreven dictator Kadhafi een helpende hand toe. Ook daar zei hij over dat er ‘een campagne van leugens’ rond de situatie in Libië werd gevoerd en dat de opstandelingen agenten van het westen zijn. Chavez heeft ook goede banden met Lukashenko van Wit-Rusland, de laatste dictator van Europa. Mugabe van Zimbabwe noemde hij recentelijk nog een ‘vrijheidsstrijder’, ondanks zijn verschrikkelijke repressie tegen elke oppositie tegen zijn bewind.

Het is een ding om je te verzetten tegen imperialistische mogendheden. Chavez bekritiseert vaak terecht de hypocrisie van het westen en heeft zich geregeld solidair verklaard met de strijd van onderdrukte volkeren. Maar het is iets anders om door te schieten en vanuit anti-imperialistische overwegingen dictators in bescherming te nemen tegen opstanden van hun eigen volk.

Chavez zou beter moeten weten. Hij is zelf aan de macht gebracht door een miljoenen sterke massabeweging in Venezuela. Deze beweging heeft hem zelfs gered van een militaire coup. Zijn steun aan Kadhafi en Assad is dan ook niets minder dan een klap in het gezicht voor iedereen die het project van ‘socialisme in de 21ste eeuw’ serieus neemt. Vrijheid en socialisme kunnen alleen tot stand komen door strijd van onderaf, gevoerd door gewone mensen. Dat is zo in Egypte en Tunesië, maar ook in Syrië, Venezuela en waar dan ook ter wereld.