Vrij Links huilt mee met de wolven

In mei van dit jaar verscheen in de Volkskrant een manifest van Vrij Links, een groep publieke figuren die zich links noemen, waaronder filmregisseur Eddy Terstall en PvdA-politica Keklik Yücel. Maar hun Vrij Links is behoorlijk islamofoob.

Door Jeroen Loeffen

Vrij Links wil terug naar de ‘seculiere wortels’ van links. In de praktijk zijn dit slechts mooie woorden om te stellen dat links net zoals rechts moet meedoen met het bashen van moslims. Op social media was er vanuit de linkerhoek dan ook terecht veel kritiek op het manifest.

Eddy Terstall klaagt in een interview dat Vrij Links in verband wordt gebracht met extreem-rechts. Maar dat is niet zo gek, aangezien Vrij Links volledig meegaat in de karikatuur die rechts maakt van identiteitspolitiek en de veronderstelde ‘politieke correctheid’ van links. Volgens Vrij Links is het ‘identiteitspolitiek’ die ‘mensen verdeelt’. Over racisme en rechts-extremisme rept het manifest met geen woord.

Extreem-rechts

Het is geen wonder dat vooral extreem-rechts hiervoor applaudisseert. Tijdens het debat in de Balie in Amsterdam waar het manifest werd gepresenteerd was extreemrechts goed vertegenwoordigd, met gasten zoals Telegraaf-’verslaggever’ Wierd Duk en de openlijk racistische Yernaz Ramautarsing van Forum voor Democratie (FvD).

Politicoloog Merijn Oudenampsen werd door het publiek uitgejoeld toen hij de terechte vraag stelde in welke mate Vrij Links eigenlijk verschilt van Paul Cliteur – de ideoloog van FvD – en zijn denkbeeldige strijd tegen het ‘cultuurmarxisme’.

Vrij Links kan wel braaf verklaren dat ze ‘staan voor gelijkwaardigheid van de mens ongeacht geslacht, huidskleur, geaardheid en levensovertuiging’ en voor het ‘anti-discriminatieprincipe’. Maar als het vervolgens elke vorm van strijd tegen onderdrukking en voor emancipatie met de bekende extreemrechtse frames aanvalt – ‘slachtofferschap’, ‘politiek correctheid’ – dan is het in feite bezig om die gelijkheid te ondermijnen en het ideologisch offensief van extreem-rechts te versterken.

Vrij Links is vooral koren op de molen van rechts. Het is dan ook geen wonder dat Eddy Terstall in 2012 in een interview toegaf eigenlijk op de VVD te stemmen.

‘Visie’

Vrij Links zoekt een antwoord op het ‘gebrek aan linkse visie’ niet in kritiek op het neoliberalisme, maar in het verder accepteren van rechtse anti-moslimretoriek. Deze tendens zien we al langere tijd op links. Verschillende zogenaamd linkse politici proberen op deze manier stemmen van rechts terug te winnen. Voorbeelden zijn Jacques Monasch met zijn geflopte linksconservatieve partij en Diederik Samsom (voormalig fractievoorzitter van de PvdA) die stelde dat ‘Marokkanen het etnisch monopolie op overlast hebben’.

Het zou pas echt een verademing zijn als links zou breken met dit soort rechts-populisme. We kunnen clubs zoals Vrij Links dan ook missen als kiespijn. Het wordt tijd dat linkse partijen stoppen met meehuilen met de wolven en een principieel antiracisme omarmen.