Vluchtelingen welkom, racisme niet!

Vandaag vond bij het standbeeld van de Dokwerker op het Jonas Daniel Meijerplein in Amsterdam een protest plaats tegen Pegida. Daar voerde Catherine Black het woord namens de Internationale Socialisten. Wij publiceren hier haar speech.
6 februari 2016

Ik ben heel blij om te zien dat vandaag zoveel organisaties en zoveel mensen zijn samengekomen om vluchtelingen welkom te heten en zich uit spreken tegen racisme. Ik wil in het bijzonder alle vluchtelingen die hier vandaag zijn welkom heten. Bedankt dat jullie hier zijn en met ons hier staan om dit land beter te maken.

Wij doen dit in een traditie van Amsterdams verzet tegen nazisme. De Dokwerker herdenkt de Februaristaking van 1941, waarbij duizenden Amsterdamse arbeiders samenkwamen in verzet tegen de nazibezetting. Het is dan ook aanstootgevend dat een paar honderd meter hiervandaan de racistische organisatie Pegida staat, nota bene op de plek waar herdenkstenen liggen voor de joodse slachtoffers van die bezetting.

Ik ben blij dat lokale linkse politieke partijen zich verbonden hebben aan deze actie en hier vandaag vertegenwoordigd zijn, ook al kunnen zij niet rekenen op de volle steun van hun partijen landelijk.

Op de gevestigde landelijk politiek kunnen wij zeker niet rekenen in de strijd tegen racisme. Wij kunnen niet op hen rekenen om vluchtelingen te beschermen of om hun mensenrechten te waarborgen.

De Nederlandse regering werpt bommen op Syrië. Diederik Samson wil Syrische vluchtelingen, die na een lange tocht naar Europa het recht hebben om hun asielverzoeken behandeld te zien, simpelweg terugschepen. Dit plan is door Amnesty al geduid als illegaal, moreel bankroet en in strijd met het internationaal recht. In Nederland is reactie uitgebleven na gewelddadige aanvallen op opvangcentra voor asielzoekers, waar zij die wel worden binnen gelaten onvoldoende ruimte, rechten en bescherming krijgen.

Wij kunnen ook niet rekenen op de gevestigde politiek voor de bescherming van onze rechten om ons uit te spreken in solidariteit met vluchtelingen en tegen racisme.

Twee weken geleden was ik in Spijkenisse om met een kleine groep andere vrouwen, een tegengeluid te laten horen tegen Wilders’ misbruik van vrouwenrechten. Wilders is geen feminist maar een opportunist die vrouwenrechten misbruikt om zijn boodschap van haat verder te verspreiden. Hij deelde daar zogenaamde ‘verzetsspray’ uit aan vrouwen om in te zetten tegen wat hij ‘islamitische testosteronbommen’ noemt. Een smakeloze en gevaarlijke karakterisering van alle mannen van niet-Nederlandse afkomst als verkrachters.

Wij waren daar om te laten zien dat Wilders allesbehalve een feminist is; zijn PVV stemde tegen een Europees verdrag om vrouwen te beschermen tegen huiselijk geweld, zijn partij wil vrouwen voorschrijven wat ze wel en niet op hun hoofd mogen dragen, zijn aanhangers hebben eerder, en ook op die dag, vrouwen bedreigd met seksistische scheldpartijen.

Terwijl Wilders onder politiebescherming zijn gang kon gaan, werden wij door zijn aanhangers toegeschreeuwd dat wij verkracht wilden worden. In plaats van dat de politie ons bescherming bood om onze mening te uiten, hielden zij ons aan. Zij smoorden ons protest, legden ons het zwijgen op en criminaliseerde onze actie.

De PvdA-burgemeester van Spijkenisse Mirjam Salet, liet via een woordvoerder weten aan het NRC dat wij, tien vrouwen die een boodschap van solidariteit en antiracisme lieten horen zondere enige bedreiging van de openbare orde ‘een haard waren die je in zo’n situatie moet wegnemen’, en bovendien kwamen wij ‘hier helemaal niet vandaan’.

Ook vandaag doet de Amsterdamse burgemeester pogingen om onze stem in te perken: hij heeft het verboden dat wij antifastische symbolen laten zien, hij heeft ons recht om in optocht te lopen ingeperkt en ontneemt ons daarmee de mogelijkheid meer Amsterdammers te laten zien waar wij voor staan en zich bij ons aan te sluiten.

Vandaag staan wij hier dan ook niet alleen tegen racisme en voor solidariteit met vluchtelingen, maar ook om ons recht te verdedigen om deze boodschappen te verkondigen.

Wat vanzelfsprekend zou moeten zijn is niet meer vanzelfsprekend. Het is niet meer voldoende om geen racist te zijn, of om niet tegen de komst van vluchtelingen te zijn. In deze tijd is het nodig dat iedereen die zich met de boodschap verbonden voelt, zich laat zien en laat horen. Wij zijn de meerderheid maar te veel van ons zijn nog zwijgend.

Na onze arrestatie zijn wij overspoeld met positieve reacties en steunverklaringen voor ons protest. Wij zijn ook overweldigd door de bereidheid van mensen om ons ook financieel te steunen om de juridische kosten te dekken. Wij hebben inmiddels 2400 honderd euro ontvangen; twee keer het bedrag dat nodig is. Namens alle arrestanten heel hartelijk dank daarvoor. Wij vertrouwen erop dat wij uiteindelijk het geld niet nodig zullen hebben en zullen kunnen doneren aan vluchtelingenorganisaties.

De ‘haard die moet worden weggenomen’ staat daar, voor de Stopera. Pegida is een organisatie die islamofobie en haat verspreidt en heeft laten zien geweld niet te schuwen. Geert Wilders is te gast geweest als spreker op Pegida-acties om het vuur van onverdraagzaamheid aan de wakkeren. Acties zoals deze vandaag zijn nodig om de uitbreiding te stoppen.

Dit is niet een strijd die een keer gestreden is. Dit is een strijd die op veel fronten gevochten zal moeten worden, door heel veel mensen. Deze strijd is verbonden met strijd voor echt feminisme, tegen oorlog, voor homo-emancipatie en tegen bezuinigingen op voorzieningen; rechten die voor iedereen in Nederland, en iedereen die wij hier nieuw welkom heten van belang zijn; zoals toegankelijke gezondheidszorg, baan- en inkomenszekerheid, in plaats van een land waar wij het nakijken hebben terwijl de rijken steeds rijker worden ten koste van iedereen. Het is deze ongelijkheid, deze onrechtvaardigheid die Wilders’ verdeel-en-heerspolitiek mogelijk maakt. Daarom moeten we even hard strijden tegen beleid dat deze voedingsbodem in stand houdt als tegen racisme en uitsluiting.

We hoeven daarbij niet bang te zijn voor Wilders, voor de nazi’s die daar staan, voor de politie of de gevestigde politiek. We moeten wel vrezen voor wat nog zal komen als wij niets doen.

Maar wij hoeven niet uit te gaan van angst, dat doen zij. Wij kunnen uitgaan van vertrouwen, omdat wij, zolang we samen zijn, zolang we solidair zijn ongelooflijk krachtig zijn.

Bedankt daarom dat jullie vandaag gekomen zijn. Het is heel belangrijk dat jullie hier zijn. Ik wil jullie allemaal oproepen om op 19 maart om 13 uur op het Beursplein in Amsterdam weer te komen. En neem dan iemand mee, iemand die hier vandaag niet is, maar waarvan je weet dat die er wel zou moeten staan. De internationale dag tegen racisme en discriminatie zullen wij aangrijpen om opnieuw dit geluid te laten horen: vluchteligen welkom, racisme niet!