Vluchtelingen: het kind van de rekening
Door Mark Kilian
Geen ‘plastische chirurgie, ooglidcorrecties, borstverkleiningen of -vergrotingen, een complete tandrenovatie’. Halbe Zijlstra (VVD) heeft misschien excuus aangeboden voor deze woorden van oktober, maar rechts schildert vluchtelingen nog steeds af als ‘profieurs’. Het is een bizarre omkering van de werkelijkheid.
Ten eerste is de gezondheidszorg voor vluchtelingen ondermaats. Bovendien zijn de meeste vluchtelingen jongeren of kinderen. De bevolking van het globale Zuiden is relatief jong. In Syrië is 52,3 procent van de bevolking jonger dan 25 jaar, In Irak 59,2 procent en in Eritrea zelfs 60,7 procent. De helft van de vluchtelingen wereldwijd is nu dan ook jonger dan 18 jaar.
Jonge mensen hebben een onevenredig hoge prijs betaald voor het westers kapitalisme. Na de Golfoorlog van 1991 legde de VS dusdanige sancties op aan Irak dat 500.000 kinderen stierven als gevolg. Ook de 3,1 miljoen kinderen die elk jaar sterven van de honger, worden gestraft alleen omdat ze geboren zijn op de verkeerde plek.
Jaar van het gevluchte kind
Begin maart meldde de NOS dat de meeste vluchtelingen die in Nederland aankomen, vrouwen of kinderen waren. De Metro noemde 2015 ‘het jaar van het gevluchte kind’. Zij hebben geen veilige reis gehad. Sinds september zijn minstens 340 kinderen verdronken op de Middellandse Zee: twee per dag. Tienduizend zijn er verdwenen in Europa, waarschijnlijk slachtoffer geworden van mensenhandel. Vluchtelingen zouden als slachtoffers moeten worden opgevangen. In plaats daarvan draagt hun hele behandeling bij aan een barbaarse ontmenselijking.
In noodopvangkampen zoals Heumensoord klagen vluchtelingen terecht over de massaliteit. In één grote tent eten daar duizend mensen. Gezinnen hebben nauwelijks privacy, en veel last van elkaars geluid. Kinderen krijgen te weinig slaap en hun opvoeding staat stil. Er zijn nauwelijks voorzieningen voor kinderen. Dat ze speelgoed hebben, is te danken aan particulieren en vrijwilligers.
Vluchtelingengezinnen moeten voortdurend verhuizen. Begin maart werd nog een groep van 200 vluchtelingen plotseling verhuisd naar Groningen. ‘Met deze kinderen wordt geschoven alsof het objecten zijn’, zei hoogleraar Klinische Psychologie Jan Derksen. Hierdoor groeit de kans dat jongens ‘op latere leeftijd boefjes worden’. Ze kunnen ruzie gaan zoeken en crimineel gedrag vertonen. Meisje ontwikkelen waarschijnlijk emotionele problemen. Deze jongeren raken verder getraumatiseerd door COA en IND.
De asielprocedure is nu verlengd tot 15 maanden. Wie een aanvraag voor gezinshereniging doet, kan daar ook twee jaar op wachten. Volgens cijfers van de IND wordt het asielverzoek van ongeveer tweederde van de vluchtelingen gehonoreerd. Het is de vraag of dit klopt. Sinds 2012 is er een kinderpardonregeling. Maar een schokkende 98 procent van de kinderen wordt afgewezen, de meesten omdat ze niet meewerken aan terugkeer!
In het rapport Wachten op je toekomst sloeg kinderombudsman Marc Dullaert alarm over de gebrekkige medische zorg en schoolloopbaan voor jonge vluchtelingen. Ze kunnen wel naar een huisarts, maar krijgen geen specialistische hulp. Het COA heeft een open spreekuur van de Jeugdgezondheidszorg (JGZ) in Heumensoord verboden. De JGZ heeft geen vrije toegang tot de locaties.
De kinderen zijn leerplichtig, maar het duurt vaak maanden voor ze naar school kunnen. Ze komen in schakelklassen, die echter geen formeel onderwijs zijn. Vervolgens wordt de schoolgang onderbroken door verhuizingen. Basisscholen laten vaak niet zomaar leerlingen toe vanwege de bekostiging. Dit demoraliseert de kinderen, en velen verlaten het onderwijs zonder diploma.
Figuren als Wilders vragen wat een vluchteling ‘kost’, maar nooit wat ze betalen. Van drie tientjes leefgeld per week betalen de vluchtelingen de leges aan de IND voor hun aanvragen. Verblijf op medische gronden kost bij eerste aanvraag 985 euro. Slachtoffers van mensenhandel betalen 364 euro. Ook de aanvraag van een buitenschuldverklaring of een kinderpardon kosten vele honderden euro’s.
Hoe moet een vluchteling dat betalen? Wie geen status heeft, mag niet werken en krijgt nauwelijks geld. Maar wie met Justitie in aanraking komt, wordt aan de schandpaal genageld en het land uit gegooid: zo geven de daders de slachtoffers de schuld.
Aanklacht
Elke vluchteling is een levende aanklacht tegen onze maatschappij. Daarom wil rechts hen zo snel mogelijk onzichtbaar maken. Toen de kinderombudsman de misstanden ging beschrijven, werd hij ontslagen. De VVD schendt bewust kinderrechten en censureert haar critici.
Hoewel het aantal vluchtelingen groeit, verlaagde het Justitieministerie het budget van 1,4 miljard in 2015 tot 825 miljoen in 2016. Dit geld gaat vooral op aan het justitiële apparaat zelf en enkele handenvol miljonairs.
Het beleid is sterk gericht op terugkeer, ongeacht de gevolgen voor de vluchtelingen. Irak is bijvoorbeeld niet veilig: de afgelopen drie maanden zijn honderden mensen omgekomen bij verschillende bomaanslagen. Toch wil de regering deze maand 20 kinderen terugsturen naar Bagdad.
Het afschrikkingsbeleid werpt vruchten af. In 2015 zijn meer dan 3500 Irakezen vanuit Europa teruggegaan. Ze geven aan dat ze zich hier dood vervelen, onvoldoende geld hebben en zelfs worden uitgehongerd.
Als van de allerzwaksten de rechten kunnen worden afgebroken, kan dat bij andere groepen ook. De bejaarde, de student, de zieke worden ook als ‘de ander’ gelabeld. In Nederland leven 400.000 kinderen in armoede. Degenen die ‘eigen volk eerst’ roepen, steken hier geen poot tegen uit.
Links moet deze verdeel-en-heerspolitiek doorbreken. Dat begint met solidariteit met de vluchtelingen. De wapenhandel moet stoppen, net als de militaire interventies. De uiteindelijke keuze is tussen socialisme of nog meer van deze barbarij.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………
De echte profiteurs van de vluchtelingencrisis
Rechtse politici zetten vluchtelingen regelmatig weg als ‘profieurs’. dat is hypocriet, want zijzelf verbieden vluchtelingen om te werken. Bovendien zijn het grote en kleine bazen die echt aan de crisis verdienen.
Een volwassen vluchteling krijgt 55 euro per week, en een gezin met twee schoolgaande kinderen 160 euro. Dat is maar een fractie van wat bazen van hotels en vakantieparken krijgen voor vluchtelingenhuisvesting: 40 euro per vluchteling per dag – vijf maal zoveel!
• Vastgoedhandelaar Jonald Bouwhuis uit Apeldoorn vangt 230 vluchtelingen op voor maximaal twee jaar in Hotel De Wyllandrie. Dit kocht hij voor een slordig miljoen, en verdient hiermee tot 6.716.000 euro.
• Peter Gillis (Oostappen Groep) vangt 1200 vluchtelingen op in vier parken, waaronder Lommel (Be.) en Kaatsheuvel. Dit levert hem 5,8 miljoen euro op in krap vier maanden.
• Dirk Lips (Libéma) biedt in verschillende hallen onderdak aan 3400 vluchtelingen. Dit levert 136.000 euro per dag op, maar hij zegt er niet rijk van te worden.
• Hennie van der Most vangt 1700 vluchtelingen op, grotendeels in Speelstad Oranje, wat per dag maximaal 56.000 euro schuift.
• Vastgoedmiljonair Gerard van der Horst ‘deed’ eind jaren 90 al in vluchtelingen, en kreeg naar eigen zeggen 28,30 per dag voor bijna 600 vluchtelingen: 6 miljoen per jaar dus. Dit laat zijn activiteiten in Duitsland buiten beschouwing.
• De adellijke familie Van Zuylen van Nijevelt (Duinrell) vangt 600 vluchtelingen op. 24.000 euro per dag, maar gratis zwembadkaartjes ho maar.
• Erik Zantingh, met zijn beruchte ‘Polenhotel’, vangt daar nu steeds meer vluchtelingen op, 275 volgens een schatting. Kassa: 11.000 euro per dag.
• Marianne Bakker (Hotel De Dennen, Bergen aan Zee) werd gered van faillissement door 95 asielzoekers. Opbrengst: maximaal 1,39 miljoen euro per jaar.
Deze rijkaards onthouden zich vaak van openbare politiek. Maar wie dat niet doet, hoort – surprise! – bij de VVD. Hennie van der Most is actief VVD-lid en Jonald Bouwhuis is dik bevriend met Hans Wiegel. Het zijn deze varkens die de trog van ons publieke geld leegvreten.
(Bron cijfers: Quotenet)