Vier redenen waarom XR’s volgende blokkade zo groot mogelijk moet worden
1. Het subsidiëren van fossiele bedrijven is crimineel
Maar liefst 17,5 miljard euro. Dat is het bedrag dat vervuilende bedrijven jaarlijks cadeau krijgen van de staat. Dit is grotendeels in de vorm van allerlei belastingvoordelen. Zo betalen grootverbruikers van gas en elektriciteit hiervoor veel minder belasting dan consumenten. Krijgen bedrijven die energie winnen uit fossiele brandstoffen allerlei vrijstellingen. En kunnen bedrijven die in de Noordzee naar gas gaan boren, 40 procent van hun investeringen aftrekken van de belasting.
De kabinetsreactie op de acties is tekenend: Minister voor Klimaat en Energie Jetten kondigde een nieuw onderzoek naar de subsidies aan. Dit terwijl het toenmalige kabinet in 2009 al beloofde zijn belastingpolitiek beter af te stemmen op de klimaatcrisis. Complete cijfers werden nooit gegeven, juist om de omvang van de subsidies te verdoezelen. Voor de gevestigde politiek staan de winsten van grote bedrijven centraal, niet de leefbaarheid van onze planeet.
Maar de XR-campagne gaat niet alleen om de klimaatcrisis. Het kabinet vult de zakken van fossiele bedrijven, terwijl het publieke voorzieningen nog verder afbreekt. In sectoren zoals onderwijs, zorg en OV lopen de grote personeelstekorten op door achterblijvende lonen en de hoge werkdruk. De miljarden voor fossiel zouden moeten worden gebruikt om delen van de economie op te bouwen die wél in ons belang zijn.
2. De staatsrepressie mag niet onbeantwoord blijven
In de aanloop naar de vorige blokkade werden zeven klimaatactivisten preventief opgepakt. Hun telefoons werden in beslag genomen en zij kregen een gebiedsverbod voor drie maanden. Tijdens de blokkade werd een activist van kleur op brute wijze gearresteerd en misdroegen agenten zich ook in de gymzaal. De gemeente wil nu bovendien 25.000 euro in rekening brengen voor het schoonmaken van met krijtgraffiti aangebrachte leuzen.
Terwijl geweldloze klimaatactivisten van hun bed worden gelicht, krijgen intimiderende boeren die de belangen van de grote agri-bedrijven verdedigen alle ruimte. Uit onderzoek van de Volkskrant bleek dat er de afgelopen jaren ruim 2000 klimaatactivisten zijn opgepakt, tegenover ongeveer 100 boeren. Door met zoveel mogelijk mensen mee te doen laten we zien dat we niet zwichten voor intimidatie.
3. De actie is tegelijkertijd een protest tegen fascisme
Begin februari kondigde Farmers Defence Force ‘het grootste protest ooit’ aan op 11 maart in Den Haag. FDF begon als knokploeg van agribedrijven tegen dierenrechtenactivisten. Het protest wordt georganiseerd in samenwerking met de antisemieten van Samen voor NL – bekend van de corona-ontkenners protesten op Museumplein – en wordt gesteund door de hele extreemrechtse infrastructuur. Ook Baudet, Wilders en Van Haga sluiten zich aan.
Met het protest proberen zij de brede woede tegen het kabinet in extreemrechtse richting te kanaliseren. Het zou een protest over alles worden. ‘Van de toeslagenaffaire tot de gascrisis, tot de verzakte huizen in Groningen, tot de waterschade in Limburg.’ Maar deze partijen en politici hebben nooit een vinger uitgestoken om publieke voorzieningen te behouden of gaswinning te stoppen. De kans is klein dat zij het grootste protest ooit organiseren, maar de grootste extreemrechtse mars sinds de Tweede Wereldoorlog lijkt wel tot de mogelijkheden te behoren.
Het protest van XR moet groter worden dan het extreemrechtse protest. De afgelopen jaren heeft de klimaatbeweging laten zien tienduizenden op de been te kunnen brengen, maar dan moeten ook alle organisaties hun gewicht hier achter zetten. Dit is des te belangrijker, omdat onze aantallen de beste verdedigingslinie zijn tegen extreemrechts geweld en intimidatie. Van de acties tegen Zwarte Piet weten we dat we voor onze veiligheid niet op de politie kunnen vertrouwen.
4. Stem links, maar werkelijke verandering komt van onderaf
Met de actie wil FDF-leider Van den Oever ervoor zorgen dat extreemrechts ‘de Eerste Kamer domineert’. Dan wordt Rutte IV gedwongen naar rechts te kijken voor meerderheden. In februari kregen we al een voorproefje wat dit betekent. Kamermeerderheden steunden plannen van het extreemrechtse JA21 om asielzoekers bij binnenkomst naar Rwanda te sturen en van de SGP om rechtszaken die kabinetten dwingen zich aan internationale afspraken te houden te bemoeilijken.
Om dit scenario te voorkomen, is het belangrijk dat we op 15 maart links stemmen. Echt goede opties zijn er echter niet. Zo was GroenLinks lijsttrekker Rosenmöller jarenlang commissaris bij schoonmaakbedrijf CSU en was collega lijsttrekker van de PvdA Li Vos in 2005 een van de oprichters van onderkruipersbond AVV. In Zuid-Holland was de lijsttrekker van de PvdD jarenlang ME’er.
Het is belangrijk dat we desondanks onze stem uitbrengen, maar dat we niet vergeten waar verandering vandaan komt. Niet verkiezingen, maar sociale bewegingen zijn altijd de drijvende kracht geweest achter verbeteringen. Krachtige bewegingen op straat en op de werkplekken kunnen niet alleen overwinningen binnenhalen en onze zelforganisatie vergroten, maar dwingen linkse partijen ook zelf een meer strijdbare koers te varen. Een daadwerkelijk nieuw links kan alleen geboren worden uit deze strijd voor een betere wereld.