Vechten en verliezen in Afghanistan
In Reporter onder meer een reconstructie van de dood van de Nederlandse militair Tim Hoogland. Hij sneuvelde in een vuurgevecht na een hinderlaag. Dat gebeurde in een gebied dat een jaar eerder nog veilig was. De inktvlekken – gebieden waarbinnen Nederlandse soldaten veiligheid weten af te dwingen om voorwaarden voor wederopbouw te scheppen – worden kleiner in plaats van groter. Diverse militairen, waaronder geestelijk verzorger W. van Wakeren, zeggen openlijk dat de wederopbouw in de schaduw staat van wat vooral een vechtmissie is. Dagelijks zijn er schietpartijen en hinderlagen.
Hoe weinig succes Nederland daarin boekt blijkt ook over diverse berichten over het recente offensief Spin Gahr. Dat was bedoeld om de Baluchi-vallei uit de greep van de Taliban te krijgen, maar dat lukt niet bepaald. ‘Talibanstrijders zijn sneller dan verwacht teruggekeerd in het gebied ten zuiden van de Baluchivallei in Uruzgan’, schrijft de Volkskrant. Daar waren ze eerder verdreven.
‘Defensie erkent verrast te zijn door de snelle terugkeer van strijders in dit gebied, maar wijst suggesties van de hand dat operatie Spin Gahr, waarbij 2000 militairen zijn ingezet, als mislukt moet worden beschouwd.’ Je start een offensief om de Taliban te verdrijven, de Taliban keert doodleuk terug, maar toch is het offensief niet mislukt. Je vraagt je af wanneer voor Defensie een operatie dan wë)l mislukt is. Als de Taliban een complete Nederlandse basis onder de voet hebben gelopen wellicht?