Utrechtse politie arresteert demonstranten tegen Pegida
Door Hella Baan
Door onder de naam van Pegida een protest te organiseren, proberen neo-nazi’s in Nederland mee te liften op het succes van de Duitse straatbeweging. Zoals ook Kafka laat zien, bestaat de harde kern van deze protesten uit verschillende extreem-rechtse clubs. De Hitler-groet, het geweld tegen tegendemonstranten en de intimidatie van de vorige keer zijn dus geen toeval. Reden genoeg om er de straat tegen op te gaan.
’s Ochtends komt de melding dat Pegida-aanhangers toch van de Neude naar het park willen lopen. Maar de politie staat dat niet toe. Ze moeten de bus nemen of in kleine groepjes naar het park gaan. De politie zegt tegen hen: ‘De AFA komt deze kant op. Stap a.u.b. bus in voor eigen veiligheid.’ Blijkbaar wordt onze aanwezigheid al gevoeld.
Mijn groepje bestaat uit 14 mensen. Ons plan is om zo dicht mogelijk bij de Pegida-manifestatie in het park te komen en dan onze A4-bordjes met ‘Vluchtelingen Welkom’ omhoog te houden en leuzen te roepen. Een jongen uit de groep was bij een gigantische blokkade van een nazidemonstratie Hamburg. ‘Ik heb nog nooit zoveel mensen gezien’, gaf hij aan. We weten niet wat het resultaat vandaag zal zijn.
Terwijl we naar het park lopen praat ik met een medeactiviste uit Spanje. Ze vertelt mij: ‘Ik doe mee omdat het fascisme toeneemt in Europa. De hetze tegen vluchtelingen geeft nazi’s nieuwe energie. Het brengt de solidariteit en het wederzijds respect in gevaar. Wij moeten dat voorkomen.’
Ondertussen komen er steeds meer berichten dat tegendemonstranten zich moeten identificeren, worden aangehouden of gearresteerd. In het park is er maar een kleine groep te zien. Er zijn een kleine 100 mensen aanwezig. Het park is helemaal afgezet met lint en het wemelt van de agenten.
Voordat we zelfs maar in de buurt komen houden ze ons tegen: ‘Jullie moeten weg.’ Als we niet gelijk omdraaien schreeuwt een agent: ‘Nu gaan, anders gebruiken we geweld!’ Onze groep blijft kalm. We draaien om en lopen weg. Het gaat de agenten niet snel genoeg. Ze porren ons met knuppels en paarden van de bereden politie hijgen in onze nek. We roepen: ‘Wij zijn vreedzaam, wat zijn jullie?!’
Er komt weer wat afstand tussen ons en de politie. Een straat verder gaan we over op het roepen van: ‘Vluchtelingen welkom. Geen mens is illegaal.’ Wederom komt er een linie ME’ers met knuppels op ons af. Een van hen duwt mij er hard mee naar voren. We lopen weg maar ze blijven ons volgen. Opeens halen drie agenten te paard ons in en blokkeren de weg voor ons. Van achteren worden we ingesloten door agenten. ‘Tegen de muur!’ roepen ze terwijl ze ons omsingelen. Een voor een worden we uit de groep gesleurd en gearresteerd.
We zouden niet geluisterd hebben. Het zou vanwege een ‘verordening zijn’ of ‘het verstoren van de openbare orde’. Elk van ons wordt in een arrestantenbusje gezet. Sommigen worden naar het politiebureau in Utrecht gereden. Anderen naar Houten. In totaal zijn er die dag rond de 30 arrestaties geweest. De Spaanse activiste zit naast me en zegt onderweg: ‘Wat een politiestaat!’
Op het bureau wordt er telkens een persoon uit het busje gehaald. Daardoor moeten we lang wachten. Agenten zeggen ons dat we dan maar niet ‘stout hadden moeten zijn.’ Naar de wc kunnen we niet. ‘Hou het maar op en als je in het busje plast moet je het zelf opruimen.’
Dit ‘oponthoud’ telt niet mee als tijd waarin we vastgehouden worden. Daardoor worden sommigen in praktijk veel langer vastgehouden dan de maximale 6 uur. Een van ons komt pas om 23 uur vrij. Om 1 uur ’s nachts bericht Laat Ze Niet Lopen dat alle arrestanten weer vrij zijn. Van onze groep zijn de meesten ‘onrechtmatig gearresteerd’. Twee zijn om een onbekende reden beboet.
Ondanks de politie zijn we in staat geweest om ons te laten horen en zien. Activisten hebben met lawaai de eerste toespraken verstoord. Laat Ze Niet Lopen verklaart: ‘De racistische boodschap van Pegida kwam vandaag niet verder dan de aanwezige journalisten en agenten. Anderhalf uur na aankomst in het Hogelandsepark zit Pegida alweer in de bus richting Utrecht Centraal.’
We moeten de racistische boodschap in woord en daad blijven bestrijden, om te laten zien dat er een alternatief is voor haat. Iedereen die zich wil uitspreken moet daarvoor de mogelijkheid krijgen. Daarom deed ik mee. Omdat ik me niet wil laten intimideren en mijn straat graag wil delen met iedereen, ongeacht religie, afkomst, kleur of andere dingen. De wereld is van iedereen!
Zie de fotoreportage van Robert Oosterbroek op DUIC.