Twee demonstraties voor vrede
In Italië vond afgelopen zondag de jaarlijkse mars van Perugia naar Assisi plaats. Tweehonderdduizend mensen namen daar deze keer aan deel. Met deze betoging werd een week van activiteiten rond de thema’s vrede en mensenrechten afgesloten.
De organisatie was in handen van de coalitie ‘Ronde Tafel voor Vrede’. Flavo Lotti, coördinator van die coalitie legde uit waarom dit jaar de koppeling tussen vrede en mensenrechten zo beklemtoond werd. ” Het is een manier om duidelijker te maken wat voor soort vrede we willen: niet slechts de afwezigheid van oorlog maar ook respect voor mensenrechten. We marcheren nog steeds voor de vrede, maar we maken de doelen waar we voor vechten meer expliciet” , vertelde hij.
Een flink contingent van demonstranten protesteerde tegen voorgenomen aanleg van een Amerikaanse militaire basis in Vicente: “In plaats van ‘pre-emptive war willen wij ‘pre-emptive peace’ en het blokkeren van de aanleg van de militaire basis” , zei Andrea Tapparo, een demonstrant. Ook was er op de vredesmars aandacht voor de vrijheidsstrijd tegen dictatuur in Birma. Zie de reportage van IPS.
In Londen demonstreerden ettelijke duizenden mensen afgelopen maandag onder de leus: ‘Geen enkele dode meer!’ tegen de Britse oorlogsdeelname in Irak en Afghanistan. De betoging kreeg extra urgentie nu het steeds duidelijker wordt dat de Britse regering aangeeft de Amerikaanse oorlogsdreiging tegen Iran te ondersteunen.
De politie had aanvankelijk een verbod uitgevaardigd om naar het parlementsgebouw op te trekken. Linkse parlementsleden als Tony Benn en George Galloway kondigden aan dat verbod te zullen trotseren. De StopTthe War Coalition, organisator van de actie, riep eveneens betogers op om zich niets van het verbod aan te trekken. Dat hielp. Een uur van tevoren haalde de politie onder deze druk bakzeil en trok het verbod in. Het laat zien hoe onder stevige druk autoritaire verboden van hogerhand verslagen kunnen worden. Vijfduizend betogers trokken, weliswaar onder absurd forse politiebewaking maar in opperbeste strijdbare stemming, naar het parlementsgebouw op. Verslag en foto’s zijn te vinden op het mooie weblog Lenin’s Tomb.