Turkse President wint referendum door dwang en fraude
Door Charlie Kimber
Erdogan had het referendum uitgeroepen om zichzelf ingrijpend meer macht te geven, waaronder het verwijderen van de rol van de minister-president, het recht om alle ministers te benoemen en de begroting op te stellen, de meeste hoge rechters te benoemen en wetten per decreet in te voeren.
Erdogan voorspelde dat hij met minstens 55 procent van de stemmen zou winnen. Maar volgens de hoogste kiesraad stemde iets meer dan 51 procent voor en bijna 49 procent tegen.
Oppositiepartijen eisten een onderzoek en een hertelling nadat grote hoeveelheden stemformulieren werden meegeteld, hoewel deze niet waren voorzien van een stempel.
De regering heeft gedurende de laatste negen maanden de kiesraad gevuld met haar eigen aanhangers. Kemal Kılıçdaroğlu, leider van de belangrijkste oppositiepartij, CHP (Republikeinse Volkspartij), zei dat de legitimiteit van het referendum twijfelachtig was. Zijn rechtse sociaal-democratische partij heeft aangekondigd een hertelling van tot 60 procent van de stemmen te eisen.
Selma Gürkan, algemeen secretaris van de Turkse Partij van de Arbeid zei: ‘We zullen onze strijd tegen de verdachte referendumuitslag voortzetten. Het volk heeft niet ingestemd met “een man, een partijdictatuur”.’
Zelfs als het uitgeroepen resultaat klopt, heeft de nee-campagne het gezien de grootschalige repressie erg goed gedaan. Erdogan heeft oppositionele media de kop ingedrukt, manifestaties van de nee-campagne verboden en heeft grote delen van de leiding van de Pro-Koerdische HDP (Democratische Volkspartij) gevangengezet.
In de drie grootste steden – Istanbul, Ankara en Izmir – werd ‘nee’ gestemd. Erdogan is de voormalige burgemeester van Istanbul en dit is de eerste verkiezing die hij sinds 2002 heeft verloren in de stad.
Maar voor Erdogan is een overwinning – hoe betwist ook – nog altijd een overwinning. Hij heeft zijn vermogen aangetoond om miljoenen te mobiliseren, met name op het platteland. Zijn aantrekkingskracht is deels op intimidatie gebaseerd, maar deels ook op het idee dat hij opkomt voor gewone moslims tegenover de grote bedrijven en het leger. Ook suggereert hij dat het enige alternatief voor zijn heerschappij verschrikkingen zijn zoals over de grens met Syrië.
Erdogan zal waarschijnlijk proberen om het momentum vast te houden door protesten de kop in te drukken en de oorlog in de Koerdische gebieden verder te escaleren. Maar links zal zich ook gesterkt voelen en moet manieren vinden om te mobiliseren – zonder zich afhankelijk te maken van krachten als de Europese Unie.
Bankiers en de bazen zijn blij met de overwinning van ‘sterke man’ Erdogan. De Lira, de nationale munt, steeg na de uitslag met twee procent, terwijl het eerder 20 procent van zijn waarde verloor sinds de mislukte staatsgreep van afgelopen zomer.
Dit is een vertaling van Socialist Worker.