TTIP Alarm Festival – verzet groeit, maar we zijn er nog niet
Door John Oosterman
Bijdragen van prominente leden uit het verzetskamp zoals Ewald Engelen, Faiza Oulahsen en Jurjen van de Bergh gaven de discussies een hoge actualiteitswaarde. Zo vertelde Faiza van Greenpeace dat de recent uitgelekte TTIP-documenten duidelijk maken dat de politieke elite alles op alles wil zetten om het verdrag erdoor te krijgen, opgeven is geen optie.
Geert Ritsema van Milieudefensie vertelde dat het intellectuele debat over TTIP in Nederland en Europa in feite al is gewonnen door de tegenstanders. De mediastilte vanuit het voor-kamp geeft duidelijk aan dat zij realiseren dat ze een onverdedigbare zaak verdedigen. Omdat steeds meer studies naar de effecten van TTIP uitwijzen dat de voordelen van het verdrag zeer onzeker zijn en verwaarloosbaar klein. Ook de angstvallige geheimhouding rondom de onderhandelingen van het verdrag impliceren een zeer ondemocratische gang van zaken. Dit is een grote overwinning voor het verzetskamp en een goede reden voor optimisme.
TTIP
TTIP is een zeer omstreden handelsverdrag tussen de EU en de VS, dat ingrijpende gevolgen heeft voor de economie, werkgelegenheid en de huidige institutionele machtsverhoudingen.
Voorstanders beweren dat het TTIP verdrag een soort financiële NAVO zal worden die onmisbaar is voor de concurrentieslag met nieuwe opkomende economieën, zoals Rusland en India. Ook zou dit verdrag het antwoord zijn op de nogal altijd voortdurende crisis van winstgevendheid binnen het kapitalisme. Beide argumenten spelen in op nationale sentimenten en onderbuikgevoelens maar geen enkele studie kan hard maken dat TTIP inderdaad het juiste antwoord hiervoor is.
Insiders zijn dan ook van mening dat het vrijhandelsverdrag helemaal niet gaat over vrijhandel maar in de kern ontworpen is om de soevereiniteit van alle gelieerde rechtstaten te ondermijnen. In geval van invoering zal het verdrag de politieke beslissingsmacht overhevelen naar de private sector. Dit is een gevaarlijke ontwikkeling, omdat de privésector maar weinig gebaat is bij de volksgezondheid, milieubescherming en werknemersbelangen.
Het verdrag geeft multinationals het recht om voortaan mee te onderhandelen over toekomstig politiek beleid. Ook kunnen zij met dit verdrag de democratische besluitvorming belemmeren door langlopende procedures af te dwingen. Op deze manier krijgen grote bedrijven een nog grotere invloed op de politieke besluitvorming.
Als de private sector via deze wegen zijn zin niet krijgt dan is er nog een geheim ISDS-systeem, waarmee buitenlandse ondernemers en investeerders compensatie kunnen afdwingen van landen. Deze claims kunnen oplopen tot in de miljarden moeten betaald worden met belastinggeld. In feite is dit een neoliberale vorm van chantage met als gevolg dat veel landen geen beleid durven te voeren dat negatieve gevolgen kan hebben voor de winst van multinationals. Nationale overheden zullen dus nog meer naar de pijpen van bedrijven moeten dansen om niet kapot geprocedeerd te worden.
CETA
CETA is het Canadese tweelingbroertje van TTIP. Een vrijhandelsverdrag tussen Canada en de EU dat al volledig is uitonderhandeld en nu nog wacht op goedkeuring van het Europees Parlement. Omdat Canada een ‘goede naam’ heeft is het verzet tegen dit verdrag minder luidruchtig, maar desondanks minstens zo belangrijk. Enerzijds omdat het in hoge mate dezelfde bepalingen omvat als TTIP en anderzijds omdat het kan fungeren als een sluiproute voor Amerikaanse investeerders. Als TTIP niet het Europees Parlement haalt kan CETA nog steeds als middel ingezet worden om nationale besluitvorming te frustreren of zelfs te gijzelen.
Voor nu is het dan ook erg belangrijk dat het verzet tegen TTIP en CETA verspreid wordt onder alle bevolkingslagen. Zodat ook de gewone vrouw of man op straat bekend raakt met de gevolgen van deze handelsverdragen. Want ondanks veel actie is de algemene bekendheid met deze verdragen nog verontrustend laag in Nederland en is de belangrijkste troef die de voorstanders hebben de niets vermoedende meerderheid.
Het festival voorzag ruimschoots in goede workshops die middelen en tactieken aandroegen voor het kweken van meer bewustzijn in Nederland en geeft zo een belangrijke impuls aan het verzet. Voor iedereen die iets weet van TTIP is onderhand duidelijk dat deze handelsverdragen niet goed zijn voor gewone mensen en de democratie. Nu is het de taak om dit nieuws onder zoveel mogelijk mensen te verspreiden en een brede (internationale) coalitie op te bouwen tegen de Europese goedkeuring van deze verdragen.
Op 4 november wordt er internationaal geprotesteerd tegen TTIP in Brussel. Hiernaast worden er plannen gemaakt voor een groot landelijk protest in het najaar. Het is belangrijk dat de FNV hier dan ook voor aan boord is. De vakbondstop krabbelde de afgelopen maanden terug nadat er vanuit de leden een helder anti-TTIP standpunt te horen was. Op het moment dat er voor de zomer een dag is geprikt en er snel materiaal gedrukt wordt, is een grote opkomst mogelijk. De comités die de afgelopen weken zijn opgebouwd, zijn hiervoor een mooie springplank.