Trump verklaart Jeruzalem tot ‘hoofdstad van Israël’

Jeruzalem (Foto: Berthold Werner – Wikimedia Commons).
Vorige week verklaarde Donald Trump Jeruzalem tot hoofdstad van Israël. Deze zet heeft geleid tot massaal verzet in Palestina, het Midden-Oosten en andere delen van de wereld. Trumps uitspraken betekenen een ondubbelzinnige steunbetuiging voor het Israëlische koloniale project. 
12 december 2017

Door Nick Clark

Trump gaf vorige week een speech waarin hij de Palestijnse stad Jeruzalem ‘de hoofdstad van Israël’ noemde. Hij gaf hierbij aan geen onmiddellijke plannen te hebben om de ambassade te verplaatsen, omdat verplaatsing jaren zou kunnen duren. Zijn speech ondersteunt echter openlijk de claim van Israël dat de stad rechtmatig aan hen toebehoort – bovendien steunt het de Israëli’s die nog meer Palestijns land willen innemen.

Mahmoud Abbas, president van de Palestijnse Autoriteit, waarschuwde dat deze zet het einde betekent voor de vredesonderhandelingen die tot nu toe geholpen hebben om het verzet tegen Israël te smoren. De Palestijnse verzetsgroep Hamas, die controle heeft over de Gazastrook, heeft opgeroepen tot een nieuwe Intifada – oftewel opstand.

Gevestigde opiniemakers maakten zich zorgen dat de speech van Trump de spanningen in het Midden-Oosten doet oplaaien, alsof de regio een massa van onvoorspelbare mensen is die voorzichtig moeten worden behandeld. Ze karakteriseren het conflict over Jeruzalem als een in wezen religieus conflict tussen moslims en joden. De stad is namelijk een belangrijke plek voor beide religies.

Maar de woede van de Palestijnen over Jeruzalem zit zo diep, omdat het al decennia lang een belangrijk strijdterrein is in hun strijd tegen onderdrukking en imperialisme. Israëls bezetting van Jeruzalem en de constante pogingen om Palestijnen uit de stad te verdrijven zijn directe oorzaken van het hedendaagse lijden van Palestijnen.

Israël heeft het westelijke gedeelte van Jeruzalem in bezet sinds de stad werd opgedeeld in 1949. Deze verdeling vond plaats nadat tienduizenden Arabische mensen gedwongen waren om Palestina te ontvluchten toen de staat Israël werd gevestigd. Gedurende de Zesdaagse Oorlog in 1967 viel Israël de rest van Jeruzalem binnen en in 1980 benoemden ze de stad als onderdeel van Israël.

Overheersing

De bezetting van Oost Jeruzalem staat sindsdien symbool voor de Israëlische overheersing van de Palestijnen. Elk jaar viert Israël Jeruzalem Dag: een nationale feestdag om de invasie van Oost-Jeruzalem te vieren. Tienduizenden Israëli’s lopen op die met vlaggen door Arabische buurten terwijl ze Palestijnen uitdagen en aanvallen.

Vandaag de dag leven de Palestijnen in Jeruzalem onder militaire bezetting, die hun levens overheerst en hun vrijheden in de stad beperkt. Ze moeten strijden om er alleen al te kunnen blijven wonen.

Israël sloopt de huizen van Palestijnen als deze gebouwd zijn zonder een vergunning die berucht is vanwege hoe moeilijk die te verkrijgen is. Israëlische wetgeving maakt het ook mogelijk om Palestijnen uit te zetten om plaats te maken voor Israëlische kolonisten.

Israëlische nederzettingen en overheidsgebouwen in Jeruzalem zijn zo gemaakt dat ze Israëls grip op stad verstevigen en de hoop wegnemen bij Palestijnen om de stad ooit terug te krijgen. Dit is waarom Jeruzalem zo’n centrale plek is voor het moedige Palestijnse verzet tegen de Israëlische bezetting.

Deze strijd heeft zich vooral gefocust op de pogingen van Israël om meer controle te krijgen over het gebied rond de Al-Aqsa moskee in Oost-Jeruzalem, dat een belangrijke plaats inneemt het leven van de Palestijnen.

Toen de voormalige Israëlische president, Ariel Sharon, dit gebied in 2000 binnenviel en het omringd werd met Israëlische oproerpolitie, leidde dit tot de tweede Intifada – een opstand die vijf jaar duurde.

Ook dit jaar volgden er grote protesten over heel Palestina en het Midden-Oosten, nadat Israëlische soldaten het gebied binnenvielen en volledig afsloten. Het was de grootste golf van protest sinds 2014. Trumps speech kan leiden tot verzet op een nog grotere schaal.

Dit artikel verscheen eerder in het Engels in Socialist Worker.