Terreurstaat Israël maakt zich op voor genocide in Gaza
Foto van een protest in Australië 2008 (John Englart, Flickr)
Noot: We hebben de inleiding bij dit artikel aangepast. In een eerdere versie spraken we van een ‘ongekend succesvolle aanval’. Hierdoor ontstond de indruk dat we ook de Israelische burgerdoden toejuichen.
Afgelopen zaterdag lanceerden Hamasstrijders een bevrijdingsoorlog tegen Israël. Het was voor het eerst sinds 1973 dat Palestijnen wisten uit te breken uit de openluchtgevangenis die Gaza heet. De Palestijnse aanval kwam als een totale verrassing. Hamasstrijders wisten in korte tijd veel terrein te veroveren en dorpen in te nemen. Het gaat om Palestijnse dorpen die in 1948 door zionistische milities werden veroverd en etnisch werden gezuiverd van de oorspronkelijke bewoners.
Het leidde tot bizarre scènes. Palestijnse strijders wisten onder meer in paragliders uit te breken. Zo’n 15 kilometer buiten Gaza, waar een van de ernstigste chronische humanitaire crises ter wereld heerst, waren nietsvermoedende Israëlische jongeren aan het feesten op gestolen grond. Honderden van hen werden gedood of gegijzeld. Streams van aanwezige influencers kregen een absurde wending. Media lieten de context van kolonialisme en onderdrukking uiteraard weg en deden alsof de situatie vergelijkbaar was met aanslagen als die in de Bataclan in Parijs of bij de Manchester Arena.
Het succes van de uitbraak gaf de Palestijnse gemeenschap enorme hoop. Het liet zien dat het Israëlische leger niet onaanraakbaar is. Het signaal dat de acties afgeven is dat de routinematige onderdrukking en terreur van de Israëlische staat niet onbeantwoord blijft en dat Palestijnen nog altijd in staat zijn om hard terug te slaan.
De aanval op Israël toont ook het failliet aan van de strategie van Netanyahu ten opzichte van de Palestijnen. Zijn politiek van nietsontziende onderdrukking, routinematige moorden op Palestijnen en het systematisch blokkeren van elke stap naar meer Palestijnse autonomie, heeft niet geleid tot veiligheid voor de Israëli’s. Opnieuw blijkt dat de systematische Israëlische staatsterreur tegen de Palestijnen vroeg of laat wordt beantwoord.
Wie is de terrorist?
De Nederlandse media namen nog meer dan gewoonlijk het Israëlische perspectief aan en bestempelen de Palestijnse aanvallen als ‘terreur’. Volgens rechtsradicale havikken als Dilan Yesilgöz mocht er absoluut niets anders over gezegd worden en moest in het bijzonder alle context achterwege. Die context geeft namelijk glashelder aan dat de huidige geweldsexplosie het resultaat is van de moorddadige etnische zuiveringspolitiek die Israël al sinds 1948 voert en waar westerse landen in hoge mate medeplichtig aan zijn. De Palestijnse aanval op Israël was geen terreur, maar een gerechtvaardigde daad van verzet.
Israël is vanaf het begin een vestigingskoloniaal project dat gericht is op de volledige etnische zuivering van historisch Palestina. De stichting van de staat Israël ging gepaard met terreurcampagnes om de Palestijnen te verdrijven. Sinds 1967 leven de Palestijnen onder Israëlische bezetting – of in een van de vele vluchtelingenkampen buiten historisch Palestina. De Israëlische staat heeft de Palestijnen steeds verder van elkaar weten te isoleren en samengedreven in steeds kleinere gebieden.
De nieuwe extreemrechtse regering van Netanyahu heeft het geweld tegen de Palestijnen nog verder opgevoerd. Meteen bij het aantreden schreef de regering dat zij heel historisch Palestina als ‘het exclusieve en onvervreemdbare recht’ van het Joodse volk ziet. Het expliciete doel is heel het gebied dat vroeger Palestina heette van Palestijnen te ontdoen.
Op de Westelijke Jordaanoever werden alleen dit jaar al meer dan 200 Palestijnen vermoord. In totaal werden dit jaar 47 Palestijnse kinderen vermoord door Israëlische militairen. Dat is al meer dan in heel 2022 en dat was het meest dodelijke jaar voor kinderen op de Westelijke Jordaanoever in 15 jaar tijd. De extreemrechtse retoriek van de Israëlische regering gaf ook geweld van kolonisten een impuls. Zo richtten zionistische kolonisten sinds het aantreden van de nieuwe regering een reeks pogroms op Palestijnen aan, waarvan die in Huwara in februari de meeste aandacht kreeg.
Etnische zuivering
De gruwelijke blokkade van Gaza is onderdeel van de doelbewuste politiek om Palestina etnisch te zuiveren. Hetzelfde geldt voor de nederzettingenpolitiek op de Westelijke Jordaanoever, waar Palestijnse gemeenschappen worden opgesloten in kleine zones, afgesloten door muren en militaire checkpoints, terwijl kolonisten steeds nieuwe nederzettingen bouwen en van daaruit terroristische aanvallen plegen op Palestijnen.
Het Israëlische leger ziet burgers, civiele infrastructuur, hulpverleners en journalisten structureel als geoorloofde militaire doelwitten. Hulpoverleners en journalisten als Razan al-Najjar en Shireen Abu Akleh worden doelbewust door het Israëlische leger vermoord. In de oorlog tegen Gaza in 2014 – waarin Israël over het algemeen gruwelijke oorlogsmisdaden pleegde – werden ziekenhuizen en hulpverleners systematisch door het Israëlische leger aangevallen. Westerse imperialistische bondgenoten hielden de terreurstaat steeds de hand boven het hoofd en legden zo de basis voor steeds meer onderdrukking en geweld.
Steeds opnieuw liegen de Israëlische staat en haar ondersteuners dat de oorlogsmisdaden en mensenrechtenschendingen eigenlijk toegeschreven moeten worden aan de onderdrukten zelf. Hamas zou burgers als menselijk schild gebruiken. Maar het is Israël die de Palestijnen bijeen heeft gedreven in Gaza en routinematig vanuit de lucht bombardeert. Shireen Abu Akleh zou door Palestijnen vermoord zijn, maar bleek doelbewust door het hoofd te zijn geschoten door een Israëlische sluipschutter.
Het doelbewust aanvallen van burgers wordt in de huidige aanvallen op Gaza voortgezet. Op zaterdag bombardeerde het Israëlische leger al een ziekenhuis en een ambulance. Ook werden al zeker zes journalisten gedood. Bij de bombardementen vielen al honderden burgerdoden, waarvan al zeker 91 kinderen. Dat is geen uitzondering, maar een vast patroon bij de Israëlische aanvallen. Alleen al in de oorlog in 2014 werden volgens Defense for Children 535 kinderen gedood – of beter gezegd: vermoord – en meer dan 1000 invalide gemaakt door Israëlisch militair geweld.
Onderdrukking
Palestijnen worden ook routinematig zonder eerlijk proces vastgehouden. Marteling komt geregeld voor en kinderen worden ook in dit opzicht niet gespaard. Volgens Defense for Children werd driekwart van de 766 minderjarigen die tussen 2016 en 2022 werden vastgehouden, blootgesteld aan fysiek geweld. In 97 procent van deze illegale arrestaties mochten ouders niet aanwezig zijn bij het verhoor. Het Israëlische recht ontzegt Palestijnen bijstand van een advocaat tijdens het verhoor. Maar liefst een op de vijf Palestijnen onder Israëlische bezetting is ooit gearresteerd en ‘veroordeeld’. Op alle mogelijke manieren probeert Israël de Palestijnen het leven onmogelijk te maken. En dat is niet het werk van de huidige extreemrechtse regering, maar van alle regeringen sinds 1948.
Westerse media en regeringsleiders houden de staat Israël de hand boven het hoofd door de systematische mensenrechtenschendingen te verzwijgen en steeds opnieuw het ‘recht op zelfverdediging’ van Israël – maar niet van de Palestijnen! – te onderstrepen. Daarmee kiezen zij kant voor de onderdrukker. Het zogenaamde recht van Israël om zich ‘te verdedigen’ is een leugen. Israël is een koloniale misdaad waar geen enkele rechtvaardiging voor bestaat. Elk verzet tegen het Israëlische vestigingskolonialisme is principieel gerechtvaardigd.
Antikoloniaal geweld
De antikoloniale denker en vrijheidsstrijder Frantz Fanon schreef ooit over koloniaal geweld en de reactie van de gekoloniseerden: ‘Het geweld van het koloniale regime en het tegengeweld van de gekoloniseerden houden elkaar in evenwicht en reageren op elkaar in een buitengewone wederzijdse homogeniteit. Geweld onder de gekoloniseerden zal zich verspreiden in verhouding tot het geweld dat wordt uitgeoefend door het koloniale regime.’
De zogenaamde ‘terreur’ van Hamas moet in dit licht worden gezien. Het imiteert de Israëlische staatsterreur. Commentatoren schreeuwen nu moord en brand om de ‘beestachtige’ methoden van Hamas en grijpen daarmee naar klassieke koloniale retoriek. Het grootste verschil tussen het geweld van het Israëlische leger en dat van Hamas is dat het Israëlische leger onschuldige burgers vermoord met de meest geavanceerde wapens. De ontvoeringen door Hamas en Islamitische Jihad zijn een zwakke echo van de systematische ontvoeringen door het Israëlische leger dat Palestijnen oppakte en zonder (eerlijk) proces gevangenhoudt. Als het gaat om onschuldige slachtoffers is de situatie niet minder ongelijk.
‘De uitkomst’ van de geweldsspiraal tussen de kolonisator en de gekoloniseerden, schrijft Fanon, ‘is zeer ongelijk, want machinebeschietingen vanuit vliegtuigen of bombardementen vanuit marineschepen overtreffen in gruwel en omvang de reactie van de gekoloniseerden’. Dat is in Palestina niet anders. Het geweld van Hamas verbleekt in alle opzichten bij de Israëlische staatsterreur die eraan vooraf ging en al helemaal bij de ‘wraak’ die er nu op volgt.
‘Wraak’
Netanyahu waarschuwde dat hij Gaza met de grond gelijk zal maken: ‘We zullen Gaza in een verlaten eiland veranderen. Tegen de burgers van Gaza zeg ik. Jullie moeten nu vertrekken. We zullen elke hoek van de strook aanvallen.’ Dat is een aankondiging van genocide, de Palestijnen in Gaza kunnen immers helemaal nergens heen en de ‘waarschuwing’ lijkt slechts bedoeld om moord te rechtvaardigen. Meteen al op zaterdag bombardeerde Israël hele huizenblokken.
Maandag kondigde de Israëlische staat aan dat het tot een ‘volledige belegering’ van Gaza overgaat. Water en elektriciteit werden onmiddellijk afgesloten en ook voedsel en brandstof mag niet meer naar binnen. Gegeven het feit dat door de Israëlische blokkade van Gaza al een verschrikkelijk tekort aan drinkwater was ontstaan – slechts 4 procent van het water is nog drinkbaar – is het glashelder wat het doel is. Israël kondigt genocide aan op de hele bevolking van Gaza.
Dat wordt verder onderstreept door uitspraken van Knessetlid Ariel Kallner – een partijgenoot van Netanyahu. Deze riep op Twitter op tot een ‘Nakba die de Nakba van ‘48 zal overschaduwen. Nakba in Gaza en Nakba voor iedereen die durft om zich aan te sluiten’ bij de opstand tegen Israël.
Toen Islamitische Staat en het Assad-regime dorpen op vergelijkbare wijze belegerden, stond de ‘internationale gemeenschap’ – terecht – op zijn achterste benen. Maar dit keer wilde de Europese Commissie een actieve bijdrage leveren aan deze oorlogsmisdaden door steun aan de Palestijnen te bevriezen. Daar werd gelukkig van afgezien na protest van Ierland – waar de sympathie voor de Palestijnen onder de bevolking erg groot is als gevolg van de eigen ervaring met koloniale overheersing.
Verzet
Op dit moment maakt het Israëlische leger zich op voor een grondaanval op de Gazastrook die gruwelijke gevolgen zal hebben. Te vrezen valt voor een ongekende slachtpartij die zelfs de verschrikkelijke oorlog van 2014 zal doen verbleken. Het Israëlische leger lijkt niet te willen onderhandelen over een gevangenenruil en de executie van gijzelaars te accepteren. Hezbollah, dat Israël in 2006 wist te verslaan toen het Libanon aanviel, heeft gewaarschuwd dat het Israël zal binnenvallen als het Israëlische leger Gaza binnentrekt.
Op de Westelijke Jordaanoever werden enkele aanslagen gepleegd op kolonisten en Israëlische militairen. Ook werden demonstraties gehouden, die onder vuur werden genomen door het Israëlische leger. Het is te hopen dat de Palestijnse opstand zich verder uitbreidt. Dat maakt het voor Israël moeilijker om de gewenste slachtpartij aan te richten in de Gazastrook. Maar ook een algemene Palestijnse opstand zal het zwaarbewapende Israël niet kunnen verslaan. De bevrijding van Palestina kan alleen het resultaat zijn van een bredere opstand in de regio – in het bijzonder in Egypte dat de staat Israël ondersteunt bij de onderdrukking van de Gazanen.
Daarnaast is de internationale solidariteitsbeweging van groot belang. Massaprotesten hebben er in verschillende landen voor gezorgd dat de publieke opinie over Israël in de afgelopen decennia is gekanteld – ondanks de enorme ideologische ondersteuning van Israël door westerse media en politieke partijen.
Helaas groeit die steun bij linkse partijen die in alle opzichten verder naar rechts bewegen. Timmermans, Klaver en Marijnissen spraken volmondig steun uit voor de Israëlische terreur en maken zich daarmee medeplichtig aan genocide. Maar de ongebreidelde terreur van het Israëlische leger en de schaamteloze verdediging van het Israëlische vestigingskolonialisme door extreemrechtse media als WNL bieden een kans om grotere groepen mensen het karakter van Israël te doen inzien.
We moeten massaal de straat op om solidariteit met de Palestijnen zichtbaar te maken, de Nederlandse staat onder druk te zetten en ook de druk op media op te voeren om eerlijk te berichten over wat er in Palestina gebeurt. De BDS-campagne kan de economische druk op Israël verder opvoeren en moet worden versterkt. De Nederlandse staat moet alle steun aan Israël stoppen, er moet onmiddellijk noodsteun komen voor de bevolking van Gaza en de grensovergang tussen Egypte en Gaza moet worden geopend.
Aankomende zondag wordt in Amsterdam gedemonstreerd tegen de Israëlische terreur. We roepen iedereen op om zoveel mogelijk andere te mobiliseren en de demonstratie zo groot mogelijk te helpen maken.