Supertyfoon Haiyan is mensenwerk

Vrijdagavond 8 november zijn we hier op de Filipijnen getroffen door een tyfoon van ongekende grootte en kracht. Een stormgebied over een breedte van 600 kilometer en met een windkracht van 250 kilometer per uur in de kern van de storm.
21 november 2013

Door Wil Wolfs, Filipijnen

In het zuiden van Luzon (het hoofdeiland en mijn woonplaats) was de storm niet veel meer dan zware regen, veel wind en een nacht zonder elektriciteit. Zwaar getroffen zijn de inwoners van de eilanden Leyte en Samar. Een dodental dat officieel op 2500 staat, maar nog wel zal stijgen. Lokale bronnen spreken van 10.000 doden. Veel mensen zullen wel nooit meer gevonden worden, bedolven door modder, of verdwenen in de zee. Letterlijk alles is door de kracht van wind en water (golven en regen) vernield, huizen en inboedel, alle bomen zijn ontdaan van takken, blad en vruchten, de akkers zijn vernield en waterbronnen verzilt.

Een zelfstandig leven is onmogelijk voor de komende tijd. Veel mensen proberen te vertrekken naar een grote stad, waar ze zonder middelen van bestaan een zwaar leven tegemoet gaan. Legervliegtuigen nemen mensen mee, en ook de commerciële lijndiensten zijn weer op gang gekomen (voor wie het kan betalen, en ze vormen een hindernis voor de enorme hoeveelheden noodhulp dat moet worden ingevlogen).

De overheid blijft fors in gebreke. Te weinig hulp die ook nog eens veel te laat komt. Tyfoons zijn een normaal verschijnsel op de Filipijnen en er kan een hoop preventief gedaan worden om de gevolgen zo klein mogelijk te maken. Waarschuwingssystemen, evacuaties en voldoende schuilplaatsen (stevige gebouwen). Nu, een week na de storm zijn er nog steeds grote groepen mensen die nog niemand van de overheid gezien hebben. Mensen die nog steeds zonder veilig drinkwater, voedsel, medicijnen, onderdak (tegen regen en zon) of kleding zitten. Als grote schuldige van deze ongekende ramp word de natuur aangewezen. Tegen natuurkrachten kun je niets anders doen dan bidden!

“Stoppen met die gekte”

Volgens de Filipijnse delegatieleider op de klimaattop, Yeb Sano is de mens wel degelijk verantwoordelijk voor de opwarming van de aarde en daarmee voor het ontstaan van supertyfoons. Hij pleit voor het stoppen van eindeloos gepraat en voor onmiddellijke drastische maatregelen.

Alleen als de wereldleiders de belangen van de 7 miljard aardbewoners laten prevaleren boven die van een paar duizend superrijken, kunnen we deze waanzin stoppen. De miljoenen aan noodhulp kunnen veel beter besteed worden aan preventie en infrastructuur. Maar met vele noodhulp-acties per jaar is dit ook een bedrijfstak die enorme winsten oplevert voor de rijke aanbieders van deze hulppakketten.

Wil Wolfs woont in General Nakar, Filipijnen