Strijdbare start schoonmakerscampagne

Vijfhonderd schoonmakers kwamen op 17 november naar een strijdbare en feestelijke bijeenkomst op Schiphol. Dit was de start van een campagne voor 10 euro per uur, betere arbeidsvoorwaarden en een respectvolle behandeling door werkgevers. De campagne wordt gevoerd volgens het uit Amerika overgenomen organizing-concept, waarbij mensen zich aan de basis zelf organiseren.
18 november 2007

De lonen in de sector zijn laag, waardoor schoonmakers vaak meerdere banen hebben om aan voldoende loon te komen. Bovendien behandelen werkgevers de schoonmakers vaak ronduit onbeschoft. Die werkgevers zijn vaak schoonmaakmultinationals die enorme winsten maken. De organisatiegraad onder schoonmakers is nu nog slechts 7 procent. ‘Het is een ongelijke strijd, maar ik ben ervan overtuigd dat we die kunnen winnen. U staat niet alleen’, spreekt FNV-voorzitter Agnes Jongerius tot de zaal.

Schoonmakers uit verschillende plaatsen vertellen over hun ervaringen. Een man uit Maastricht vertelt hoe schoonmaakbedrijf CSU samenwerkt met een Duits bedrijf dat Turkse schoonmakers slechts 7 euro per uur betaalt. Hoewel dit ontduiking van de cao is, werd CSU onlangs uitgeroepen tot ‘beste werkgever’.

Ook Cynthia Kerkhoven, een voorvrouw bij Asito Aviation op Schiphol, spreekt de zaal toe over de slechte behandeling van de schoonmakers en de manier waarop werkgevers proberen mensen van verschillende nationaliteiten tegen elkaar uit te spelen. Nu is er op Schiphol een groep schoonmakers actief in de vakbond. ‘Op Schiphol zijn we een jaar geleden gestart met twee organizers’, vertelt Cynthia. ‘Er zijn nu steeds meer leden op Schiphol die hun mond open durven te doen. Mensen waren heel lang niet georganiseerd, maar nu komen steeds meer mensen naar bijeenkomsten.’

In de tijd dat ze actief is, heeft de groep al een plek veroverd, vertelt Cynthia: ‘De eerste flyers die ik neerlegde, werden door de projectleider weggehaald. Maar wij als collega’s groeien steeds meer. De werkgevers zien in dat ze zo niet kunnen doorgaan. Nu laten ze ons materiaal liggen. Ik denk dat de werkgevers wel overstag moeten. Ze moeten iets doen aan het salaris, de werkdruk en contractwisselingen bij aanbestedingen. Maar als de werkgevers niet wakker worden en het nodig is om te staken, doen we dat gewoon.’