Strijdbare Pride in Utrecht – ondanks politierepressie

Afgelopen zondag werd door Niet Normaal* en Prisma in Utrecht een Pride-demo georganiseerd. Het was een uitgelezen kans om de radicale traditie van Pride weer naar voren te halen aangezien de reguliere, commerciële en pro-politie Pride vanwege coronamaatregelen niet doorgaat. Maar de politie besloot deze demonstratie zoveel mogelijk te ondermijnen.

Aan het begin van de demonstratie was het meteen raak. Volgens de politie waren er te veel mensen met antiracistische teksten op hun borden en kleding. Slogans over Zwarte Piet, Black Lives Matter en solidariteit met de opstand in de VS – dat past niet in het onderwerp van de demonstratie, vond de politie. En dus lieten ze aan de organisatoren weten dat men de route niet mocht gaan lopen.

Op meerdere fronten is dit natuurlijk een belachelijke zet van de politie Utrecht. Ten eerste bepalen de demonstranten zelf wat voor boodschap zij uit willen dragen. De politie gaat simpelweg niet over de inhoud van demonstraties. Als zij bij demonstraties aanwezig willen zijn, dan is hun rol om de betoging te faciliteren. Het is een schande dat het idee om de demonstratie niet door te laten gaan op basis van de inhoud überhaupt bij het politiekorps opkwam.

Stonewall

Maar het is ook misplaatst, omdat dit precies een demonstratie was die de radicale traditie van Pride weer terug wilde halen. Nadat in 1969 de politie binnenviel in de LHBTQ+-vriendelijke Stonewall Inn, vocht de diverse gemeenschap in de kroeg terug. Dit was de eerste Pride en signaleerde het begin van de moderne LHBTQ+-beweging – direct al verbonden met antiracisme en strijd tegen de politie.

In de jaren sinds de Stonewall-opstand is deze activistische inslag compleet vervangen door een parade waarbij vooral bedrijven en overheidsinstanties willen laten zien hoe LHBTQ+-vriendelijk zij wel niet zijn. Maar wanneer een overheidsinstantie als de IND meevaart, die van vluchtelingen eist dat zij hun homoseksualiteit ‘bewijzen als asielmotief’, dan klopt er natuurlijk iets niet.

Hetzelfde geldt voor de politie, het leger en bedrijven als Shell: onderdrukkende instituten hebben simpelweg geen plaats in een protest dat vrijheid van die onderdrukking eist. De radicale traditie van de LHBTQ+-beweging is er een van solidariteit en verbinding van strijd. Dat was ook de reden dat de actievoerders op deze demo zich uitspraken tegen issues zoals politiegeweld en Zwarte Piet. De politie had zich wel even in mogen lezen.

Tekst loopt verder onder de foto

Repressie

Toen de demo na bijna een uur vertraging mocht vertrekken, begon de politie zich er opnieuw mee te bemoeien. Een spandoek met All Clits Are Beautiful, wat kritiek op de politie en Pride-thematiek slim verbond, werd zonder uitleg hardhandig afgepakt; vermoedelijk vanwege het uiterst vage en blijkbaar zeer rekbare verbod op ‘belediging van een ambtenaar in functie’. In de berichtgeving naar buiten toe doet de politie alsof dit de reden was dat de demonstratie niet kon vertrekken, maar het incident met de spandoek gebeurde pas veel later. Laat je niet misleiden: de politie had een probleem met de antiracistische leuzen.

Ook de speeches tijdens de demo stonden stil bij antiracisme en verzet tegen de politie. De leuzen tijdens de mars verwezen naar solidariteit met de beweging in de VS en solidariteit met vluchtelingen. Het was geen massale demonstratie, maar door de anderhalve meter afstand tussen demonstranten en de felle leuzen trok het veel aandacht in de stad.

Op het einde van de demonstratie kapte de politie de speeches echter af door de geluidsinstallatie uit te zetten. Het had te lang geduurd, vond oom agent, die daarbij natuurlijk niet erkende dat de vertraging in eerste instantie door de politie zelf kwam. De volharding en zelfbeheersing van de organisatoren mag een wonder heten. Ondanks de achterbakse repressie van de politie heeft de LHBTQ+-beweging in Utrecht een mooi moment van strijd en solidariteit neergezet.