Strijd tegen massaontslag in de thuiszorg
Door Renate Klinkenberg
Bussen vol thuiszorgwerkers, vooral vrouwen, kwamen om vier uur bij de Jaarbeurs aan, gewapend met spandoeken en leuzen. In een grote zaal van de Jaarbeurs spraken ze met elkaar over de frustratie dat het belang van hun werk werd onderschat door de politiek en uitten ze hun angst voor het verlies van hun baan. Ze bleken zich vooral zorgen te maken over de bejaarde, chronisch zieke, terminale en gehandicapte mensen voor wie ze werken. Een vrouw uit Zuid-Limburg: ‘Als Rutte dit beleid doorzet, vallen er doden. De cliënten vervuilen, ze vereenzamen, dan sterven ze eerder. Dan is meneer Rutte voor mij een moordenaar.’ An Scherrenburg uit Utrecht zei: ‘Ik krijg van cliënten te horen: Als de maatschappij vindt dat wij zo’n last zijn, dan willen we euthanasie.’
Astrid uit Rotterdam had de dag voor de bijeenkomst te horen gekregen dat zij samen met zeshonderd collega’s zou worden ontslagen: ‘Ik heb werk al 33 jaar voor de thuiszorg. Ik was er trots op dat ik altijd ben blijven werken, ook toen mijn kinderen klein waren, en dan moet ik nu thuis zitten? Ik wil niet in de WW, ik wil werken.’
An Scherrenberg is 61 jaar en werkt al 38 jaar in de thuiszorg. Ze vertelde dat mensen telefonisch gekeurd worden of ze gebruik mogen maken van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). ‘Mevrouw, kunt u de was nog doen?’ Demente bejaarde: ‘Ja hoor, ik kan alles nog. Alleen de wasmachine is kapot.’ Die demente vrouw denkt dat de wasmachine kapot is omdat ze niet meer weet hoe ze hem moet gebruiken. Dan zegt de keuringsdienst: Deze vrouw zegt dat ze de was nog zelf kan doen, dus ze krijgt minder uren thuiszorg.’
Bondssecretaris Ruud Kuin van Abvakabo benadrukte de omvang van het probleem: ‘De ouderen onder jullie zullen zich herinneren hoe dramatisch de mijnsluitingen waren. Dat ging toen om ruim 40.000 banen. Nu gaat het om het verlies van 100.000 banen!’
Astrid en Ellie uit Rotterdam hadden een dag voor de bijeenkomst te horen gekregen dat ze ontslag kregen. Ellie vertelde dat een bejaarde vrouw voor wie ze al tien jaar werkte, moest huilen toen ze hoorde dat ze was ontslagen. Haar cliënt verkeert in onzekerheid wie en of er straks iemand voor haar komt zorgen. Astrid: ‘Ons werk is belangrijk. Wij zijn het goedkoopste maatschappelijk werk wat er is, wij signaleren problemen als eerst. Wij zorgen dat mensen thuis kunnen blijven wonen.’
Abvakabo-bestuurder Lilian Marijnissen leidde de bijeenkomst en stelde een breed scala aan acties voor. Zij zelf zou gaan lobbyen in Den Haag met een groep thuiszorgmedewerkers om Diederik Samsom te herinneren aan zijn verkiezingsbeloftes. Verder vroeg ze iedereen een lokale ‘Wij zijn de thuiszorg’-actiegroep op te richten en daarmee demonstraties, stakingen en acties te organiseren. Een landelijke actiegroep gaat hetzelfde doen. Daarnaast moest iedereen tenminste honderd handtekeningen ophalen voor het behoud van de thuiszorg. Deze petitie wordt 11 februari aangeboden aan fractievoorzitters uit de Tweede Kamer die in debat gaan over de toekomst van de thuiszorg.
Wil je zelf in actie komen voor de thuiszorg? Sluit je aan bij de FNV. Teken de petitie en doe mee met acties.
Volg het nieuws over de thuiszorg op wijzijndethuiszorg.nl