Stop rechts: stem links

Nederland staat anno 2010 op een tweesprong. De rekening van de economische crisis gaat de komende jaren neergelegd worden bij werknemers, studenten en uitkeringsgerechtigden – of we laten degenen die de crisis veroorzaakt hebben de crisis betalen: de graaiende bankiers, de bonusjagende topmanagers en de ‘winst boven alles’ roepende werkgevers. Dit is de keus in de stembus op 3 maart. Wie rechts wil stoppen moet links stemmen.
2 maart 2010

Door Bart Griffioen

De rechtse partijen hebben hun keuze al gemaakt. Indien ze aan de macht komen zal de sociale afbraak van de afgelopen jaren verbleken bij wat ons nog te wachten staat. Het CDA wil de verhoging van de AOW-leeftijd hard doorzetten en Balkenende heeft al aangekondigd ‘het bed weer eens goed op te willen schudden’ – met zijn twintig commissies in het achterhoofd die dit voorjaar onthullen hoe aan de maatschappelijke onderkant moet worden bezuinigd.

VVD en D66 vinden dat dit allemaal zelfs niet hard genoeg gaat en staan te popelen om in een nieuwe regering de bijl te zetten aan de wortels van de solidariteit. In het verkiezingsdebat van gisteren op de Erasmus Universiteit viel Alexander Pechtold PvdA-leider Bos aan op het punt dat hij ‘maar liefst 15 jaar wil nemen voor bezuinigingen – en dat na reeds drie jaar stilstand van het afgelopen kabinet.’ Daarmee ontmaskerde hij het janushoofd van D66 – aan de ene kant ‘antiracistisch’ maar aan de andere kant hard neoliberaal. Dat laatste deelt zijn partij juist met de extreemrechtse PVV van Wilders.

Gescheld op moslims

De PVV staat in feite voor Partij van Vreemdelingenhaat en Vrijemarktpolitiek. Door de PvdA ‘de Partij van de Arabieren’ te noemen liet Wilders gisteren opnieuw blijken dat zijn gescheld op moslims niets met religiekritiek te maken heeft, maar alles met racisme. Zijn zogenaamd principiële verzet tegen de verhoging van de AOW-leeftijd vloeit voort uit puur electorale overwegingen, en kan het neoliberalisme van zijn programma niet verhullen, waarin gekozen wordt voor het verlagen van het minimumloon, het ontbinden van cao’s en minder belastingen voor de topinkomens.

Er is een grote urgentie om de zondebokpolitiek van de PVV en de andere rechtse partijen te stoppen, willen we voorkomen dat de werkloosheid en de kloof tussen arm en rijk groeien, en minderheden – moslims voorop – vogelvrij worden verklaard. Met dat doemscenario in het vooruitzicht is niet stemmen of blanco stemmen geen optie. Ook in de stembus kunnen we duidelijk maken dat we Nederland linksaf en niet rechtsaf willen zien afslaan.

Ideologische veren

Afgelopen periode heeft parlementair links helaas veel terrein prijsgegeven aan rechts. De PvdA schudde al jarenlang geleden haar ‘ideologische veren’ af en stond in het laatste kabinet samen met Balkenende aan het stuur om de rekening van de crisis bij gewone mensen neer te leggen. Rond de AOW-leeftijd brak Bos zijn zoveelste verkiezingsbelofte. Hij redde de banken, maar schotelde de rest van Nederland de buikriem voor. Dat is de reden dat zoveel kiezers bij de partij zijn weggelopen.

Nu het kabinet is gevallen klinken plotseling weer allerlei mooie woorden uit de linkermondhoek van de PvdA-top. Maar we hebben afgelopen jaren kunnen zien hoeveel die beloften waard zijn. De enige manier om de PvdA aan haar linkse beloften te houden is door vanuit links de druk op de partij op te voeren.

Socialistische Partij

Enerzijds doen we dat door onze stem uit te brengen op de SP. Waar GroenLinks in steeds sneller tempo hetzelfde pad van de PvdA bewandelt en linkse principes heeft ingeruild voor ‘sociaal liberalisme’, is de SP nog de enige linkse partij in de Kamer die verbonden is met de actuele strijd tegen het crisisbeleid. Ze is de enige parlementaire partij die de AOW-acties steunt van de vakbeweging en was als enige solidair met het recente studentenprotest. Daarmee is een zo groot mogelijke stem op de SP binnen het kader van de verkiezingen de beste garantie om de PvdA en GroenLinks naar links te kunnen dwingen.

Dat wil niet zeggen dat die stem genoeg is – integendeel. Menigeen zal met een stuk minder enthousiasme SP stemmen dan in 2006, toen de partij de linkse hoop op verandering veel sterker vertegenwoordigde dan anno 2010. Ook de SP is verder richting het pluche verschoven en heeft afgelopen vier jaar veel te vaak toegegeven aan de intimidaties van rechts. Om verschil te maken hebben we een links nodig met lef, dat durft terug te vechten.

Belast de rijken

Het is dan ook goed nieuws dat Agnes Kant in het debat van gisteren van zich afbeet door zonder omwegen te verklaren dat ‘de rijken de crisis moeten betalen’: ‘Wij willen geen peperdure straaljagers, maar goede zorg en openbaar vervoer, goed onderwijs en een betere toekomst voor onze kinderen.’ Bovendien verklaarde zij gisteren in het debat over integratie: ‘Ik durf hier de stelling aan dat de heer Wilders de bedreiging is voor de Nederlandse samenleving’. Dat is de SP zoals we die veel meer willen zien.

Maar dit geluid komt er niet als we na 3 maart blijven afwachten tot de landelijke verkiezingen in juni. Om de rechtse afbraakplannen en haatzaaierij te kunnen keren, moeten we alles in het werk stellen om het verzet in de samenleving te organiseren, bundelen en massaal maken – omdat politiek Den Haag tenslotte alleen voor maatschappelijke druk gevoelig zal zijn.

De bruisende verkiezingscampagne die links nu hard nodig heeft, zou dan ook elke strijd tegen het crisisbeleid samen moeten brengen: de campagne tegen de verhoging van de AOW-leeftijd, de strijd voor betere cao’s en tegen ontslagen, de acties in het hoger onderwijs en het protest tegen Wilders’ racisme. Er is wat dat betreft enorm veel te doen, en het bezoek aan het stemlokaal is pas de eerste stap.

Lees verder SP: van proteststem tot pluche?