Stemmenvanger van Hamelen

De gezichten van sommige mensen leken wel op die van de bankiers een paar weken geleden. Een ‘allochtone’ burgemeester van een stad met 174 nationaliteiten is in ‘tolerant’ Nederland kennelijk erg opmerkelijk. Toch is er geen reden om te juichen.
21 oktober 2008

Aboutaleb
Door Miriyam Aouragh

Voor ik het per ongeluk over de ‘allereerste allochtone burgemeester van Nederland’ heb, ere wie ere toekomt: de Surinaams-Chineze Roy Ho-Ten-soeng was in 2000 de eerste ‘allochtone’ burgemeester in Nederland. Hij zwaaide eerst de scepter in Venhuizen en toen in Medemblik, beiden maar liefst 8.000 duizend inwoners tellend en gelegen tussen Lutjebroek en Hoorn. We weten wat de zaak Aboutaleb zo bijzonder maakt: hij is Marokkaan en Moslim. Deze M&M wordt de baas over een van de meest moeilijke en grootste steden van dit land, en sinds Fortuyn, de stad met de meest verregaande sociale experimenten en afbraak van burgerrechten die daarmee een stempel drukt op electorale sentimenten en machtsverhoudingen in de rest van het land.

Velen zullen zich de gênante taferelen vorig jaar nog herinneren toen felle discussie uitbrak tegen deelname van Aboutaleb en Albayrak aan het kabinet. Niet om kwaliteiten of standpunten, maar omdat ze twee paspoorten hebben. Het was niet alleen Geert ach-die-man-is-toch-gek Wilders en het proza van zijn virtuele onderbuikhyenas. Ook mainstream politici surften mee op de tijdelijke populistische golven. De VVD steunde een racistische motie van Wilders en SP leider Marijnissen vond het een ‘dikke plus’ als Aboutaleb en Albayrak hun buitenlandse paspoort zouden inleveren. De hele discussie had iets Kafkaiaans omdat iedereen tegelijkertijd wist dat het afstaan van betreffende nationaliteiten onmogelijk is!

Het idee dat populisten als Geert Wilders en Rita Verdonk in shock zijn geeft een beetje voldoening. De arme Sörensen (Leefbaar Rotterdam) kon het maar niet bevatten en schudde onophoudelijk met zijn hoofd. Hij weigerde bij Nova zijn nieuwe burgemeester te feliciteren. In plaats daarvan klaagde Sörensen (erg autochtone naam trouwens) pathetisch en met pruilende lippen dat Aboutaleb zijn Marokkaanse paspoort als gebaar van loyaliteit moest terugsturen. Er kwamen nog meer van dit soort ‘felicitaties’ voor Aboutaleb. ‘De Islamitische machtsovername is een feit’ dat ‘overal in Europa de arrogantie van de Marokkaanse allochtonen alleen maar zal doen toenemen’ aldus Vlaams Belang-voorman Filip Dewinter. ‘Een Marokkaan als burgemeester van de tweede stad van Nederland is net zo gek als een Nederlander als burgemeester van Mekka’… ‘Nog even en we krijgen een imam als aartsbisschop. Gekkenwerk’, riep de altijd poëtische Wilders.

Moeten ‘allochtonen’ daarom de rijen sluiten en applaudisseren? Nee, want er is ook een andere kant. Toegegeven, zoals bij de waarschijnlijke benoeming van Obama als eerste zwarte president van het machtigste land van de wereld, is het relatief een historische revolutie dat een M&M burgemeester van de belangrijkste stad van Nederland wordt. Maar is dit werkelijk het ‘trotse’ resultaat van zelfemancipatie van een migrant? De recentste ‘allochtonenrevolutie’ is vooral kunstmatig aangezien in Nederland niet eens gestemd wordt voor een burgemeester en Aboutaleb achter de schermen benoemd is.

Waarop moeten we ook al weer ‘trots’ zijn? Dit is de tweede keer dat Aboutaleb zijn (eerst als Wethouder in Amsterdam en nu als Staatssecretaris) termijn niet afmaakt omdat er een interessanter carrië)re in zicht is. Echt iemand die zijn achterban en kiezers trouw is. Het is onduidelijk wie die achterban precies zijn. Aboutaleb had ‘bewondering’ voor Fortuyn en heeft in de zomer van 2002 tweemaal met een LPF-delegatie gesproken over mogelijke samenwerking. Hij vond onlangs dat politici een voorbeeld aan Wilders kunnen nemen omdat Wilders tenminste naar de burgers luistert. Rond het zoveelste ‘debat’ over loyaliteit haalde Aboutaleb trots zijn Nederlandse paspoort tevoorschijn, vertelde zich niet met Marokko verbonden te voelen maar een echte Nederlander en verklaarde dat hij in Hollands grond begraven wil worden. Een staaltje patriottisme waar je U tegen zegt. Ik vermoed dat als dit mogelijk was geweest, Aboutaleb in the heat of the moment voor de camera’s zijn groene paspoort ritueel zou hebben verscheurd, als voorbeeld.

Rotterdam krijgt met Aboutaleb een burgemeester die net zo rechts is als Opstelten. Zowel als wethouder en staatssecretaris liet hij vooral goed zien hoe je belangrijke beschermingswetten kunt aantasten, door het ‘efficiënter maken’ van het UWV en het mogelijk maken om onaangekondigd binnen te vallen bij AOW-ers. Er staat Rotterdam, met de armste wijken van Nederland, nog wat te wachten met deze voorstander van huisbezoeken bij aanvragers en ontvangers van bijstandsuitkeringen.

De rest van het jaar is positieve discriminatie taboe maar nu even niet. Niet lidmaatschap van een etnische groep maar die van een bepaalde politieke partij is hier de kwestie. Daarom ben ik als Marokkaanse Nederlander helemaal niet zo ‘trots’ op deze ‘gedurfde’ M&M revolutie. Ik maak me eerder zorgen, aangezien het doorvoeren van hard neoliberaal beleid met een links gezicht en racistisch beleid in een Marokkaans jasje gevaarlijker en moeilijker te bestrijden zijn. Ik juich daarom niet mee om de benoeming van Aboutaleb.