Staphorst: autoriteiten steunen fascistisch geweld tegen antiracisten
De politie stond erbij en keek ernaar. Amnesty-medewerkers werden niet ontzet, moesten een halfuur vrezen voor hun leven en werden vervolgens niet naar een veilige locatie geëscorteerd. De burgemeester van Staphorst greep het fascistische geweld aan om het protest bij de intocht te verbieden.
De politie wist van de plannen van de fascisten. Kick Out Zwarte Piet had ze daarvan op de hoogte gesteld en om bescherming gevraagd. Het voornemen van fascistische activisten om ‘knokploegen’ in te zetten tegen antiracisten was openlijk via social media kenbaar gemaakt. Er werd zelfs op gezinspeeld dat het tot lynchpartijen zou komen: ‘net als vroeger. Ketting rond de enkels en achter de auto hangen’, zo luidde een bedreiging die KOZP ontving.
De burgemeester beweerde dat hij er alles aan had gedaan om de demonstratie goed te laten verlopen. De politie zei dat een bewuste keuze is gemaakt om de belaagde activisten en Amnesty-medewerkers aan hun lot over te laten. Ingrijpen had slechts voor escalatie gezorgd, meende de politie – alsof de situatie niet allang was geëscaleerd door de fascistische meute zijn gang te laten gaan. De politie beweerde bovendien dat de veiligheid van agenten een grote rol had gespeeld bij de beslissing om geen poot uit te steken terwijl mensen direct voor de ogen van agenten werden aangevallen en via telefoon om hulp smeekten.
Ondanks de fantastische voorbereiding waren de agenten dus met veel te weinig. Maar tegelijkertijd beweerde een politiewoordvoerder dat het verbieden van de KOZP demonstratie noodzakelijk was vanwege de kennelijk gigantische politie-inzet bij de blokkades. ‘Daardoor zijn geen politiemensen meer beschikbaar voor de demonstratie van KOZP op het Marktplein.’
Foutje, bedankt!
Volgens Amnesty International waren er in Staphorst te weinig agenten op de been. Maar de politie wist wat er zou komen en anticipeerde op precies de acties die zich hebben voorgedaan. De tegenstrijdige excuusjes onderstrepen dat. De enige mogelijke conclusie is dat het nooit de bedoeling was om activisten te beschermen en dat de politie en de burgemeester liegen dat ze barsten.
Ook dat is een vast patroon. Jaar na jaar kunnen fascisten antiracisten aanvallen, terwijl de politie van een afstandje toekijkt of gezellig keuvelt met de rechtsextremisten. Burgemeesters grijpen het geweld dat ze zelf oogluikend toestonden vervolgens gretig aan om demonstraties te verbieden die zij het liefst nooit hadden toegestaan.
Minister Yesilgöz, die de fascisten als ‘tegendemonstranten’ omschreef, zei ‘geschrokken’ te zijn van wat inmiddels een jaarlijks ritueel is. Diezelfde minister gaf recent een lezing waarin zij antiracisten als een gevaar voor de rechtstaat afschilderde. Ze ging daarin tekeer tegen ‘woke’ – een van de recente variaties op de cultuurmarxisme-complottheorie die wordt ingezet om schoolbibliotheken te zuiveren van ‘linkse’ boeken en zwarte auteurs. Op die manier heeft zij een ideologische basis helpen leggen voor de extreemrechtse terreur die zij nu gratuit veroordeelt. Er komt een onderzoek naar het politieoptreden, zei ze. Door de politie zelf. Onder druk werd dat pas een onafhankelijk onderzoek.
Het is lang niet meer alleen bij intochten dat de autoriteiten ondubbelzinnig kant kiezen voor extreemrechts. De gewelddadige protesten van extreemrechtse boeren werden met fluwelen handschoenen aangepakt, terwijl het tot massa-arrestaties kwam toen klimaatactivisten een paar privévliegtuigen aan de grond hielden. In Amsterdam is het inmiddels vaste prik dat de politie op dubieuze gronden ingrijpt tegen antifascisten en extreemrechtse demonstraties alle ruimte geeft. Staphorst toont opnieuw aan dat links moet vertrouwen op eigen kracht en bij de strijd voor rechtvaardigheid de macht van de staat altijd tegenover zich zal vinden.