Staking in Jordanië

Arbeidersstrijd in het Midden-Oosten is bezig een alledaags verschijnsel te worden. Egypte is al meer dan een jaar lang het toneel van een grote stakingsgolf. In Dubai (Verenigde Arabische Emiraten) staakten deze herfst eveneens duizenden arbeiders. En nu zijn op 10 november ook in Jordanië meerdere duizenden arbeiders is staking gegaan.

Eerst hadden ze het Jordaanse Ministerie van Arbeid geschreven over hun grieven. Dat leverde niets op. Nu ze staken, krijgen ze met politiegeweld te maken. Agenten hebben tien arbeiders geslagen.

De staking is een protest tegen vreselijke arbeidsomstandigheden. Het gaat om drieduizend arbeiders – migranten uit Bangladesh, Sri Lanka, Nepal en India. De helft van hen zijn jonge vrouwen. Ze maken producten voor Westerse ondernemingen zoals Wal-Mart. Dat doen ze onder erbarmelijke omstandigheden, en tegen lage lonen. Ze krijgen amper de helft van wat hun wettelijk toekomt.

Arbeiders draaien diensten van 12 uur, in werkweken van minstens 78 uur. Daar zit 30 uur verplicht overwerk in. Managers schelden arbeiders uit en slaan ze ook. Twee vrouwen melden zelfs dat ze verkracht zijn door mensen van de directie. Het eten in de kantine is smerig, net als de toiletten, de slaapzalen koud en overbevolkt. Arbeiders zijn opgesloten in de fabriek en vrezen voor hun leven als er brand uitbreekt.

Jordanië staat intussen te boek als een gematigd land, en bondgenoot van de Westerse mogendheden. Zeg mij wie uw vrienden zijn.