Staking in dictatoriaal Dubai

Enkele duizenden bouwarbeiders hebben in Dubai, in de Verenigde Arabische Emiraten, gestaakt voor hoger loon en betere huisvesting. Ze raakten slaags met de politie. Na toezeggingen, maar ook dreigementen, van de autoriteiten, gingen de arbeiders weer aan het werk. Autoriteiten pakten ook stakers op en gooiden ze het land uit.

De VAE is een harde dictatuur, zonder arbeidsrechten. Verkiezingen bestaan er niet, vakbondsrechten evenmin. Twintig procent van de bevolking heeft burgerrechten, de andere 80 procent is als migrant-arbeider vrijwel rechteloos. Ze komen vooral uit India en Pakistan. Ze wonen buiten de van luxe glinsterende hoofdstad, waar ze onder meer werken aan wat de hoogste wolkenkrabber ter wereld moet worden, in barakken in bewaakte arbeiderskampen vanwaar ze elke dag in bussen naar de bouwplaatsen worden vervoerd (foto). Paspoort moeten ze bij aankomst inleveren bij de ondernemer waar ze voor werken. Bij protest dreigt onmiddellijke deportatie. Lonen zijn laag, werktijden lang. Het land is een trouw Amerikaans bondgenoot, in de haven varen Amerikaanse oorlogsschepen rond. Aan de overkant ligt Iran, in het Amerikaanse schootsveld.

Er zijn de laatste twee jaar herhaaldelijk stakingen geweest als de huidige. De explosie van bouwactiviteit in Dubai, maar ook de snelgroeiende economie in India, zorgen voor tekort aan arbeiders. Daardoor hebben arbeiders een sterker drukmiddel als ze in actie komen. De staking van deze week zal ongetwijfeld niet de laatste zijn in dit neoliberale asociale paradijs.

Zie, naast berichtgeving op de BBC, ook “Strike Wave rocks the UAE’s Dictators”, in Socialist Worker. Meer over Dubai vertelt Mike Davis in het mooie “Fear and Money in Dubai” in New Left Review.