Spaanse staat probeert Catalaans referendum te onderdrukken
Door David Karvala, vanuit Barcelona
De minderheidsregering van de conservatieve minister-president Mariano Rajoy heeft vorige week aangekondigd dat ze de directe controle neemt over de financiën van de Catalaanse regering. Dit was een beweging richting het schorsen van de Catalaanse autonome regio (wat nu is gebeurd, red.).
Rajoy’s regering heeft bliksemveroordelingen ontvangen van het Spaanse constitutionele hof, die de wetten nietigverklaarden die het Catalaanse parlement is overeengekomen over het referendum.
De campagne begon twee weken terug na een demonstratie van één miljoen mensen voor onafhankelijkheid.
Binnen enkele dagen hadden de Spaanse autoriteiten juridische dreigingen opgesteld tegen iedereen die betrokken was bij het uitvoeren van het referendum, van de politieke top tot gewone arbeiders. Er werden dagvaardingen uitgeschreven voor 750 burgemeesters, omdat ze toestonden dat openbare gebouwen werden gebruikt als stembureau.
De paramilitaire politie, de Guardia Civil, heeft de officiële referendumwebsite overgenomen. Ze heeft ook drukkerijen overvallen en 1,5 miljoen folders en posters over het referendum in beslag genomen, waaronder officiële publicaties van de Catalaanse regering.
Het postkantoor heeft de levering geblokkeerd van duizenden exemplaren van het tijdschrift Omnium Cultural, dat wordt uitgegeven door een pro-onafhankelijkheidsorganisatie. De Spaanse autoriteiten hebben vergaderingen over het referendum verboden, waaronder solidariteitsbijeenkomsten in Madrid en andere steden.
Van kraampjes op straat die campagne voerden voor een Ja-stem werd het materiaal ingenomen en activisten werden gevraagd zich te identificeren. De politie haalt campagneposters naar beneden.
Maar meer en meer mensen zijn terecht ongehoorzaam tegenover de wet, de politie en de staat. Politieovervallen zijn geconfronteerd met spontante demonstraties van honderden enthousiaste mensen met stembiljetten in hun hand, die ze thuis hadden uitgeprint. Verboden bijeenkomsten gaan door, soms op andere locaties.
De Catalaanse president heeft instructies getweet over het raadplegen van de laatste officiële referendumwebsite via een proxyserver. Kopieën van de site komen sneller de lucht in dan de autoriteiten ze kunnen blokkeren.
Dit roept nog meer vragen op over het gezag van de staat dan een legaal referendum zou doen.
Massaal
Het referendum is voorafgegaan door jaren van massale protesten, met tenminste zeven demonstraties van minstens een miljoen mensen in een land van 7,5 miljoen inwoners. Het is ook voorafgegaan door verschillende pogingen van Catalonië om hun autonome status te hervormen als onderdeel van Spanje, maar deze zijn allemaal geblokkeerd door de Madrileense regering.
Ongeveer 80 procent van de Catalaanse bevolking steunt het referendum. Ongeveer de helft hiervan steunt de onafhankelijkheid. De rest is verdeeld tussen degenen die de status quo steunen en degenen die een federale oplossing prefereren – een oplossing die door Madrid wordt uitgesloten.
Sommigen onder de Spaans links, vooral de leiders van de sociaaldemocratische PSOE, accepteren Rajoy’s aanval op de democratie. Podemos en Verenigd Links weigerden het referendum te erkennen maar spreken zich nu uit tegen de repressie.
De coalitie Catalunya en Comú (Catalonië in Gemeenschap) – die delen van Podemos omvat, verschillende communistische partijen en prominente activisten uit de sociale bewegingen – heeft besloten om actief deel te nemen aan het referendum.
Sommige parlementsleden verbonden aan deze coalitie kregen een daverend applaus van de Spaanse rechterflank toen zij het referendum genadeloos aanvielen in het Catalaanse parlement. Maar 60 procent van de activisten hebben voor het referendum gestemd in een interne vergadering.
Nu is de strijd begonnen om het referendum te verdedigen – en om de onafhankelijkheid te laten gaan over het opbouwen van een ander soort Catalonië, niet alleen om het vervangen van de ene vlag door de andere.
Dit moet ook de organisatie en activiteiten omvatten van de arbeiders op postkantoren, drukkerijen, scholen en andere gebouwen waar de stemming wordt gehouden.
Er zijn sterke argumenten voor een proteststaking tegen de repressie in Catalonië. Internationaal links, en vooral in de rest van de Spaanse staat, moeten de solidariteit nu opvoeren.
Als we winnen door massamobilisaties, zullen we in een betere positie zijn voor de gevechten die komen gaan.
Dit is een vertaling van Socialist Worker (UK).