SP de mist in met GeenPeil

In juli lanceerde weblog GeenStijl een campagne om een referendum af te dwingen over het associatieverdrag tussen de EU en Oekraïne. Voor deze ‘GeenPeil campagne’ moeten eind september 300.000 handtekeningen zijn verzameld.

Door Ewout van den Berg

GeenStijl, dat onderdeel is van de Telegraaf Media Groep, stopt hier veel geld in en voorlopig niet zonder resultaat. De campagne kan op veel media-aandacht rekenen en haalde vorige week de eerste 150.000 handtekeningen binnen.

Met de campagne probeert GeenStijl het debat over Europa naar rechts te trekken. Het is daarom pijnlijk dat ook de Socialistische Partij met het mediabedrijf in zee gaat. Hiermee wordt de giftige politiek van GeenStijl van racisme, seksisme en het zaaien van haat alleen maar verder genormaliseerd. Het zou goed zijn als de partij deze steun intrekt en uitgaat van eigen kracht.

Europa

Voor veel mensen is er deze zomer iets geknapt als het over Europa gaat. Meer dan 2500 vluchtelingen zijn dit jaar al omgekomen in hun poging Europa te bereiken. In de eerste helft van 2015 werden er in Duitsland meer dan 150 aanslagen geteld op opvangcentra.

Tegelijkertijd zien we in Europa de steeds verdere uitholling van de parlementaire democratie. Tsipras is gecapituleerd door brute chantage van Merkel en Dijsselbloem en overziet nu een privatiseringsoperatie die de Europese elite (optimistisch) schat op vijftig miljard euro. Het Duitse bedrijf Fraport AG staat klaar om 14 regionale luchthavens in Griekenland op te kopen.

Door de ontwikkelingen in Griekenland en de positie van vluchtelingen stellen steeds meer mensen hun visie bij over Europa. Keynesiaans econoom Ewald Engelen schreef een boekje Mythes over Europa en afgelopen zomer voegde publicist van de Correspondent Rutger Bregman zich bij het kamp EU-critici met het artikel ‘Waarom ik mijn geloof in een ander Europa aan het verliezen ben’. Dit debat over vragen zoals ‘Waar komt het huidige beleid vandaan? En is een ander Europa mogelijk?’ is ontzettend welkom.

Rechts opportunisme

Maar bij dit debat kunnen we de racistische leugenaars van GeenStijl missen als kiespijn. Woordvoerder voor de ‘actiejournalistiek’ van GeenPeil is islamofoob en fantast Jan Roos. Je weet wel, de man die beweerde dat hij deze zomer dapper een aanval van twaalf stenengooiende Marokkaanse Nederlanders wist af te slaan.

In een interview met de NRC zegt hij over het initiatief: ‘Je moet de EU bevechten, anders ben je de zeggenschap over je eigen land kwijt. Dan zeggen ze dat er 50.000 Somaliërs binnen zijn gekomen en tegen Nederland: hier heb je er 10.000.’ Met uitspraken zoals deze is het geen verrassing dat Wilders de warmste pleitbezorger is voor GeenPeil.

GeenPeil heeft ondertussen verschillende politieke partijen overgehaald hun campagne te ondersteunen. Naast 50+, de Partij van de Dieren en Bram Moszkowicz roepen ook Harry van Bommel en Jan Marijnissen van de Socialistische Partij op om de petitie te steunen. Oppervlakkig gezien lijken de standpunten van links en rechts hier op elkaar: beiden zeggen tegen dit Europa te zijn. Maar hier houden de overeenkomsten op.

Socialisten en Europa: hoe zat het ook al weer?

Liberalen zoals Pechtold en nationalisten zoals Baudet en Geenstijl zien internationale politiek beiden in termen van natiestaten. Zij zijn verenigd in hun idee dat het betekenisvol is om te praten over ‘de’ Nederlanders en ‘de’ Grieken, maar zij verschillen in hun opvatting over het Europese project. Voor liberalen is de EU een noodzakelijk middel om de winsten van bedrijven te verhogen, terwijl nationalisten dit als een bedreiging van hun identiteit zien.

Socialisten zien de wereld in een tegenstelling tussen verschillende klassen. Een Griekse en Nederlands zorgwerker hebben meer overeenkomsten dan een Nederlandse zorgwerker en een Nederlandse bankier. Het Europese project is voor socialisten dan ook een samenwerking tussen de elite van verschillende landen, die gedreven wordt door een gezamenlijk belang nog meer winst uit werkende mensen in Europa te persen en internationaal beter te kunnen concurreren met grote bedrijven uit de VS en China.

Tot zover de theorie. In de praktijk bestaan bij de SP beide ‘frames’ naast elkaar. Enerzijds veegde Roemer deze zomer de vloer aan met Pechtold die hem verweet tegen de belangen van de Griekse bevolking te stemmen door het ‘reddingspakket’ te verwerpen. Anderzijds maakte de partij een knieval voor de nationalistische tijdsgeest door in hetzelfde debat niet te pleiten voor het schrappen van de Griekse schuld. De SP heeft het ook steeds vaker over ‘de eurofielen’ – lievelingsvijand voor Baudet en co – in plaats van de Europese Ronde Tafel van Industriëlen en Bussiness Europe.

Alternatief

Terwijl de SP in de Tweede Kamer afstand houdt van de PVV, werkt zij nu dus wel zij aan zij met die partij voor een referendum. Hiermee creëert de leiding van de partij zelf de situatie dat sommige SP-stemmers overlopen naar de PVV. Mocht het referendum er komen dan doet de SP er goed aan om OXI aan te raden tegen het associatie-akkoord dat bedoeld is om Oekraïne definitief in te lijven bij de Westerse invloedssfeer. Maar dan wel op een linkse, internationalistische basis. Tot die tijd kan de SP beter de strijd aangaan vanuit haar linkse wortels.

Zo demonstreerden afgelopen weekend 15.000 woedende zorgwerkers in Amsterdam. De SP is een belangrijke kracht in deze campagne, die eerder ook al 700.000 handtekeningen ophaalde. Genoeg om twee referenda af te dwingen – zoals in eerste instantie ook de bedoeling was van de vakbond. Tegelijkertijd worden de pensioenen van drie miljoen werkende mensen geroofd door dit kabinet – FNV-vicevoorzitter Kuin noemde dit ‘de truc van Rutte’.

Op 10 oktober wordt er gedemonstreerd tegen TTIP, het handelsakkoord tussen Europa en de VS waarmee de macht van bedrijven alleen maar verder wordt vergroot. Het akkoord wordt in het geheim uitonderhandeld, heeft grote gevolgen voor de levens en gezondheid van gewone mensen en is onderdeel van de wereldwijde concurrentie tussen de machtsblokken.

Op het moment dat er op deze fronten een breed verzet gebouwd wordt van onderaf – niet vooral door middel van ‘handige apps’, maar op straat, werkplekken en door het uitbouwen van actiecomités – dan wordt het niet alleen lastig voor de machthebbers dit beleid door te voeren, maar zijn we ook in staat de politiek als geheel naar links te trekken.

Als er iets is dat we uit Griekenland kunnen leren dan is het namelijk dat links op basis van strijd en verzet in staat is mensen te winnen voor een solidair en democratisch alternatief. Alleen door deze strijd kunnen we de bezuinigingen stoppen en racistisch rechts terugdringen, of ze nu Gouden Dageraad, Geert Wilders of Geenstijl heten.