Solidariteit met de vluchtelingen op kerstavond

De vluchtkerk zit vol op kerstavond. Vluchtelingen hadden de deuren van hun huis opengezet voor 200 sympathisanten om langs te komen voor een bonte culturele avond. Optredens van vluchtelingen, predikanten, soefi’s en een bekende popster gaven de avond luister, die in het teken stond van elkaar ontmoeten – en opkomen voor de rechten van de vluchtelingen.
25 december 2012

Door Sjerp van Wouden

Het is de middag voor de grote avond. Overal waar Younes komt, wordt hij aangeschoten. In de kerk moeten continu dingen geregeld worden, en hiervoor een centraal aanspreekpunt zijn valt Younes zwaar. Vanavond houdt hij een toespraak, en hij is nerveus. Een van onze broeders die nu nog vastzit is Mouthena. Vanuit de vluchtelingengevangenis Kamp Zeist wenste hij iedereen een prettig nieuwjaar, en benadrukte dat mensen moeten doorgaan met actievoeren.

De kerk staat vol met stoelen, en er zijn hapjes. Ciraque, ‘monsieur gitariste’, is aan het soundchecken. Met een halve studio en verlichting die zijn, klinkt Ciraque veel beter dan op de demonstraties, toen hij alleen een megafoon had. Als we later met 30 mensen naar de soundcheck van Anouk luisteren, hebben we eigenlijk een mini-concertje van een van ’s lands bekendste artiesten gehad. Wat een stem, zeg. Zij verzorgt een verrassingsoptreden.

Vlug maken we nog wat spandoeken. Eén ervan zegt: ‘You have dream, we are here’. Bayisa, altijd bezig met schrijven en dingen maken, heeft een spandoek van 6 meter: ‘Laat onze broers vrij!’ We zijn natuurlijk onze mensen die nog worden vastgehouden na de ontruiming van de Notweg niet vergeten. Sergei uit Armenië is helaas al uitgezet en Harun, uit Somalië, hebben ze naar Italië gestuurd. Vijf anderen zitten nog vast. Bayisa’s spandoek komt hoog achter de tafel voor de gevangenen te hangen. Mensen kunnen later kaarten naar de gevangenen sturen, want die hebben grote behoefte aan bezoek en contact.

De bezoekers moeten ’s avonds even wachten voor ze naar binnen kunnen. ‘Dat hoort erbij’, zegt de deurwachter, ‘voor het echte concertgevoel’. Maar erg veel autoriteit heeft hij niet. Veel mensen vinden dat ze al naar binnen mogen omdat ze iets moeten doen. Dat geldt in elk geval voor predikant Pieter Boomsma, die een preek komt houden. Zijn zoon Arie praat de avond aan elkaar. De stoelen raken bezet, wel 500 mensen hebben aangegeven te willen komen vanavond. Maar zoveel passen er niet in. Om 9 uur is de kerk aardig vol. Arie Boomsma heeft het over kerst en dingen voor elkaar doen. Daarom zijn wij hier, vertelt de predikantenzoon, alles is hier gratis bijgedragen. Van de koekjes tot de verlichting, iedereen doet zijn eigen bijdrage.

Voor de vluchtelingen is dit meer dan een kerstgedachte: ze vechten al maanden voor hun bestaansrecht. Younes en de andere leiders van de vluchtelingen openen de avond officieel. Younes heet iedereen welkom. Ze hebben de deur van hun huis opengezet zodat we elkaar kunnen ontmoeten en zodat zij hun verhaal kunnen uitleggen.

Younes vertelt blij te zijn dat de asielzoekers samen in actie zijn gekomen, want nu kan iedereen zien hoe asielzoekers is Nederland leven. Hij woont hier al vele jaren. Ook hij vergeet de broeders die vastzitten niet. Younes weet hoe het is, hij is al 5 keer vastgezet. Bayisa vertelt nogmaals dat ze echt niet terug kunnen naar hun eigen land. ‘We zijn ook in de media geweest als mensen die kritisch zijn op onze regeringen. In ons eigen land let de overheid op de media en houdt dat bij. Ook daarom kunnen we niet meer terug.’

Ciraque is de eerste artiest. Land voor land bezingt hij het continent, van Angola tot Zimbabwe, in het frans: ‘Ooue, Africa, je pleure pour toi, mon Africa’. Oh Afrika, ik huil voor jou, mijn Afrika. De tekst improviseert hij grotendeels bij elkaar. Zo zong hij eerder op de demonstraties ‘Après le déportation, vient le récolonisation’, Na de deportatie kwam de herkolonisatie.

Nadat Ciraque na een lang applaus van het podium is verdwenen, treden anderen op. Predikant Boomsma leest voor uit Lukas, over hoe Jozef en Maria onderweg waren om zich gedwongen te laten registreren op de avond dat Jezus geboren werd. Een soefi-koor komt langs, Nasrdin Dchar (Gouden Kalf-winnaar in 2011), MC Akwasi en rapformatie Zwart Licht. Anouk verrast de bezoekers zeer. Ze had eigenlijk een optredensstop.

Dat de meeste media achteraf dit het meest nieuwswaardige feit vinden, mag de pret niet drukken. Zoveel mensen hadden de vluchtelingen niet eerder op bezoek gehad. In het nieuwe jaar gaat de strijd voor een oplossing en voor hun rechten door.

Videoverslagen (toegevoegd 30/12/12)