Solidair met de Grieken: oproep Europees radicaal links
Foto: betogers demonstreren op 5 mei bij het parlementsgebouw in Athene uit woede over de enorme bezuinigingsaanvallen, zoals het bevriezen van de lonen, het snijden in de pensioenen en het verhogen van de belastingen.
1. De wereldwijde economische crisis duurt voort. Enorme kapitaalinjecties zijn in het financiële systeem gestoken (14 triljoen dollar in de VS en de EU, 1.4 triljoen aan nieuwe leningen in China vorig jaar) in een poging om de wereldeconomie te stabiliseren. Maar het blijft de vraag of deze pogingen genoeg zijn om het herstel te behouden. De groei verloopt traag in de ontwikkelde economieën, terwijl de werkloosheid blijft stijgen. Er wordt gevreesd voor de vorming van een nieuwe financiële zeepbel, nu gericht op China. Het langdurige karakter van de crisis (de meest hevige sinds de Grote Depressie) weerspiegelt haar wortels in de aard van het kapitalistisch systeem zelf.
2. Na een hevige golf van ontslagen richt de economische crisis zich in Europa nu op de publieke sector en sociale voorzieningen. Dezelfde financiële markten die gered zijn dankzij de staatssubsidies zetten nu een aanval in op de staatsleningen die hiermee verbonden zijn. Ze eisen gigantische bezuinigingen op publieke uitgaven. Dit komt neer op een klassenaanval, waarin de kosten van de crisis worden verschoven van de veroorzakers (vooral de banken) naar werkende mensen – niet alleen degenen die in de publieke sector werken, maar ook al diegenen die gebruik maken van publieke diensten. De eisen voor harde hervormingen in de publieke sector laten zien dat neoliberalisme dominant is als het gaat om beleidsvorming, hoewel zij aan geloofwaardigheid heeft ingeboet dankzij de crisis.
3. Griekenland bevindt zich momenteel in het oog van de storm. Het is één van de meest kwetsbare economieën in Europa. Dit is deels veroorzaakt door de opgebouwde schulden tijdens de periode van bloei, en deels door de harde concurrentie met Duitsland, de reus van de EU. Onder de druk van de financiële markten, de Europese commissie en de Duitse overheid is de Griekse regering van George Papandreou haar verkiezingsbeloftes niet nagekomen en heeft bezuinigingen aangekondigd van vier procent van het nationale inkomen.
4. Gelukkig heeft Griekenland een rijke geschiedenis van sociale strijd welke terug reikt tot de jaren ‘70. In navolging van de opstand van jongeren in december 2008 heeft de Griekse arbeidersklasse op de aangekondigde bezuinigingen gereageerd met een golf van stakingen en demonstraties. We zijn ook verheugd met het IJslandse referendum waarin de bevolking heeft geweigerd om de schulden terug te betalen die haar door de banken waren opgelegd.
5. De Griekse arbeidersklasse heeft de solidariteit nodig van socialisten, vakbondsactivisten en antikapitalisten van overal ter wereld. Griekenland is simpelweg het eerste Europese land waar de financiële markten zich nu op richten, maar zij hebben anderen reeds in hun vizier – zoals Spanje en Portugal.
6. Wij hebben een programma nodig met maatregelen die de economie uit de crisis kunnen trekken, met prioriteiten gebaseerd op menselijke behoeftes in plaats van winst, een programma dat democratische controle heeft over de markt. We moeten ons sterk maken voor een antikapitalistisch antwoord: ons leven, onze gezondheid, onze banen komen vóór winsten.
• Alle bezuinigingen op publieke sectoren moeten stoppen; stop pensioenshervormingen; gezondheidszorg en onderwijs zijn niet te koop;
• Een gegarandeerd recht op werk en een programma van publiekelijke investeringen in groene banen – zoals openbaar vervoer, duurzame energie en de aanpassingen van privé en openbare gebouwen om CO2-uitstoot te verminderen;
• Voor een openbaar bancair en financieel systeem onder publieke controle;
• Geen zondebokbeleid jegens migranten en vluchtelingen: geen mens is illegaal;
• Nee tegen militaire uitgaven: terugtrekking van westerse troepen uit Irak en Afghanistan, drastische bezuinigingen op militaire uitgaven en het ontbinden van de NAVO.
7. Wij roepen op tot Europese solidariteitsactiviteiten tegen bezuinigingen en andere kapitalistische aanvallen. Een overwinning voor Griekse arbeiders zal het verzet versterken tegen de bezuinigingen elders.
• Griekenland: Aristeri Anasynthes, Aristeri Antikapitalistiki Syspirosi, Organosi Kommuniston Diethniston Elladas-Spartakos, Sosialistiko Ergatiko Komma, Synaspismos Rizospastikis Aristeras
• Portugal: Bloco de Esquerda
• Oostenrijk: Linkswende
• Baskenland: Ezker Gogoa
• België: Ligue Communiste Révolutionnaire – Socialistische arbeiderspartij
• Groot-Brittannië: Socialist Workers Party, Socialist Resistance
• Kroatië: Radnička borba
• Cyprus: Ergatiki Dimokratia; Yeni Kıbrıs Partisi
• Frankrijk: Nouveau Parti Anticapitaliste
• Duitsland: internationale sozialistische linke, marx21, Revolutionär Sozialistischen Bund
• Denemarken: Socialistisk Arbejderparti
• Italië: Sinistra Critica
• Ierland: People Before Profit Alliance, Socialist Workers Party
• Nederland: Internationale Socialisten, SAP/Grenzeloos
• Polen: Polska Partia Pracy, Pracownicza Demokracja
• Rusland: Vpered
• Schotland: Scottish Socialist Party
• Servië: marks21
• Spanje: En lucha/En lluita, Izquierda Anticapitalista, Partido Obrero Revolucionario
• Zwitserland: Gauche anticapitaliste, Mouvement pour le socialisme / Bewegung für Sozialismus, solidaritéS
• Turkije: Devrimci Sosyalist İşçi Partisi, Özgürlük ve Dayanışma Partisi
• Tsjechië: Socialistická Solidarita
• Zweden: Socialistiska Partiet, Internationella Socialister