Sit-ins op stations maken steun voor Palestina zichtbaar
In de eerste weken na het begin van de Israëlische bombardementen organiseerden activisten ver– schillende massale demonstraties in solidariteit met Palestina. De protesten waren indrukwekkend. Tienduizenden mensen liepen mee in strijdbare demonstraties in de grote steden. Palestijnen zelf, velen recent uit Syrië gekomen, zetten hierbij de toon. De aandacht die media besteden aan de protesten was vooral gericht op het zogenaamde antisemitische karakter ervan.
Vanuit deze frustratie, en de voortdurende medeplichtigheid van de Nederlandse politiek, gingen activisten op zoek naar nieuwe actievormen. Zij werden hierbij geïnspireerd door de indrukwekkende burgerlijke ongehoorzaamheidsacties van Jewish Voice for Peace in bijvoorbeeld Grand Central Station in New York. Ook de succesvolle XR-blokkades van de A12 waren voor Palestina-activisten een inspiratie om sit-ins op NS-stations uit te roepen.
Door de acties tijdens de avondspits te organiseren, worden veel nieuwe mensen bereikt. Bij de sit-ins hebben activisten standaard flyers bij zich om uit te delen en om over met mensen in gesprek te gaan. Het doel van de acties is ook om een nieuw gedeelte van de publieke ruimte te claimen. In sommige steden vinden autoriteiten protesten maar lastig en proberen ze activisten af te schepen met achteraflocaties. De sit-ins zijn zo ook een manier waarmee activisten opkomen voor hun recht op protest.
Tegenreactie
Honderden mensen deden mee met de eerste sit-ins. Autoriteiten werden in eerste instantie overrompeld door de onaangekondigde protesten en waren niet in staat ze te beëindigen. De eerste sit-in op Amsterdam CS duurde tweeënhalf uur en voelde als een festival van de onderdrukten, met strijdbare leuzen en opzwepende trommels.
Activisten in tal van steden namen de actiemethode over: van Groningen tot Roermond. Op deze manier werd Palestina weer op de publieke agenda gedwongen.
Vanuit extreemrechts en zionisten is er veel verontwaardiging over de acties. Zo klaagde de Israëllobbyclub CJO bij ProRail en de NS dat de protesten ‘broedplaatsen van haat’ zijn. Extreemrechtse omroepen zoals WNL versterken hun geluid. Zo wist WNL het voor elkaar te krijgen om een sit-in op Utrecht CS in verband te brengen met de herdenking van de Kristallnacht die op dat moment in Amsterdam plaatsvond. Maar als de sit-ins één punt maken dan is het dat genocides nooit meer mogen plaatsvinden, voor niemand.
Al weken zien we hoe zionisten hun aanval toespitsen op de slogan ‘from the river to the sea – Palestine will be free’. Geen verslag van een protest gaat voorbij zonder de opmerking dat ook ‘de omstreden leus’ werd geuit. Dit terwijl de leus al decennia wordt gebruikt door de Palestinabeweging. De leus gaat om de wens om tot één ongedeelde en democratische staat te komen waar de hele bevolking ongeacht hun etniciteit of geloof – moslims, joden, en christenen – in vrijheid en gelijkwaardigheid kan leven.
Door activisten als antisemieten af te schilderen, hopen zionisten en rechtsextremisten niet alleen gemeenten tot ingrijpen te dwingen maar ook een wig te drijven tussen de Palestinabeweging en bredere delen van de bevolking.
Tot op zekere hoogte slagen ze hierin. Gevestigd links is in geen velden of wegen te bekennen op de solidariteitsprotesten, maar onder een jonge generatie is solidariteit met de Palestijnen juist erg vanzelfsprekend.
Perspectief
Veel forensen reageren positief op de acties en blijven staan. Tijdens de actie op Schiphol Plaza viel op dat een gedeelte van het winkelpersoneel zich aansloot. Ook onder NS-werkers is er sympathie voor de acties. Hoewel het voor hen ook extra druk kan geven. Het ov is de afgelopen decennia steeds verder uitgekleed, kaartjes zijn alleen maar duurder geworden en NS-werkers worden in toenemende mate geconfronteerd met overlast en intimidatie.
Na een pauze eind november zijn activisten van plan om begin december de draad weer op te pakken met de sit-ins. Het doel is om de acties op zoveel mogelijk plekken voort te zetten, zolang Israël de Palestijnen blijft bombarderen. Maar ook als de bombardementen stoppen, gaat de bezetting door. Het is daarom belangrijk dat activisten nadenken over de lancering van meer permanente solidariteitscampagnes, zoals rond de eisen van de mondiale bds-beweging.
Je kunt Sit-in 4 Palestine NL volgen op Instagram of je abonneren op hun Telegram-kanaal: t.me/StaaktHetVuren