Sinterklaasgedicht 2009
In Hollandse huizen, cv-gestookt,
Daar trekt de schoorsteen wonderwel,
Het achterlijk vuur wordt opgepookt,
Voor Sinterklaas – u denkt al snel:
’s Lands oudste slavendrijver!
Zijn knechtvolk wordt weer zonder vrees
of blaam, doch met grote ijver
Vertolkt door blanken in ‘blackface’.
Meegaand, onnozel, vrolijk, kinds:
Ziehier de nog immer beleden
karikatuur van bruinzwartgekleurd sinds
Neêrlands slaafverschepend verleden.
Wie Sint bemint, roept nu benard:
‘Welnee, door ‘t roet krijgt Piet die kleur!
Sommige van m’n beste vrienden zijn zwart!’
Excuses! Smoesjes! Apologie & gezeur!
Waar komen die dikrode lippen vandaan?
Die gouden oorringen, dat dommig gemoed?
Door wiens magische roetpijp is Piet gegaan,
Dat hij in ‘fro en maillot de straat over moet?
In Hollandse haarden stookt men schaamte
zolang de Sint zijn Piet nog knecht.
In ’t huidig rassendissend gedaante
doet de Goedheiligman zijn naam geen recht.
Rooie Rijmpiet