Servië in greep studentenstrijd
Door Matija Medenica vanuit Belgrado
De protesten waren de grootste en meest politieke in de afgelopen tien jaar. Het was ook de eerste keer dat we de twee voornaamste bruggen wisten te blokkeren – Branko’s brug sloten we woensdag en vrijdag af, en Gazela op vrijdag. Deze bruggen verbinden de twee helften van de stad. Dit gebeurde nadat we demonstreerden bij de internationale conferentie over de onderwijshervormingen van Bologna – de EU-gesponsorde hervormingen die het hoger onderwijs openen voor de vrije markt.
We werden bij onze laatste twee protesten vergezeld door Ljubisav Dokic, bijgenaamd Joe, die een bulldozer bestuurde vooraan in de demonstraties die de gehate president Slobodan Milosevic omver gooiden. Joe werd een symbool van de revolutie van 5 oktober 2000.
De zes eisen waaromtrent we tot nu toe hebben georganiseerd gaan allemaal om specifieke problemen die voortkomen uit het neoliberalisme in de Bologna-hervormingen. De protesten werden begonnen door officiële studentenvertegenwoordigers, geleid door de president van Belgrado’s universiteitsparlement, die ook een leider is van de heersende politieke partij.
Onze studentengroep, Een Andere Universiteit is Mogelijk, is tegen alle Bologna-hervormingen en vóór vrij onderwijs voor iedereen. We hebben enkele cruciale interventies gedaan in de coalitie met andere studentenvertegenwoordigers die de demonstraties willen zien winnen. We drongen aan op een veralgemenisering van onze eisen en het verband met studenten wereldwijd, alsmede met arbeiders.
We hebben honderden bulletins geprint, samen met een steunbrief van de Oostenrijkse studentenbeweging, welke vervolgens herhaaldelijk werd geciteerd in het grootste Servische dagblad.
Vrijdag zouden we een nieuwe bijeenkomst met de overheid hebben, maar in plaats daarvan werd de president van het studentenparlement een overheidsverklaring gegeven waarin werd ‘beloofd’ om vijf van onze zes eisen in te willigen – zonder te zeggen wanneer of hoe.
Zoals de meeste van ons verwachtten, besloot de studentenpresident om het protest te beëindigen en zijn collega’s terug te roepen. De rest van ons realiseerde zich dat we erin werden geluisd, dus we organiseerden onmiddellijk een bijeenkomst van enkele honderden studenten. Hierop werd besloten te eisen dat de vertegenwoordigers die ons in de steek lieten zouden terugtreden. Er werd ook opgeroepen om onze eisen en tactieken te radicaliseren. We overleggen nu over democratisch organiseren, het bezetten van onze universiteiten en het eisen van vrije educatie voor allen.
We hebben al de steun gewonnen van drie vakbonden, één inter-stakingscomité en de bonden van taxi en vrachtwagenchauffeurs. Op donderdag demonstreren we als het goed is met de steun van 200-300 taxichauffeurs, en met deelname van andere arbeiders en vakbonden die ons steunen.
Dit creëert een gigantisch probleem voor onze overheid die er maar net in slaagde een grote lening van Rusland te krijgen en te voorkomen dat de arbeidersstrijd explodeerde. Dit is de reden waarom op dit moment elke vorm van internationale steun cruciaal is voor ons. We moeten onze strijd verbinden met de huidige strijd wereldwijd. Volgende week zal cruciaal zijn.
Eén wereld – één strijd!
Dit artikel is een vertaling van Student struggles sweep Serbia. Vertaling door webredactie socialisme.nu.