Segregatie, armoede en de robotallochtoon
Door Tayfun Balcik
Voor mensen die Amsterdam Nieuw-West niet kennen is het wellicht het vermelden waard dat het stadsdeel bestaat uit nagenoeg geheel gesegregeerde wijken met relatief veel ‘allochtonen’. Dat ‘soort-bij-soort’-verhaal zal niet zo onherkenbaar klinken voor velen in Amsterdam en andere steden in Nederland. Maar gisteren was daar weinig van te merken, of juist heel veel, het is maar net hoe je ernaar kijkt. De raadzaal zat vol met witte Nederlanders. Het aantal ‘allochtonen’ waren op de vingers van een hand te tellen. Onder die ‘allochtonen’ waren ook ondergetekende en de stadsdeelvoorzitter Achmed Baâdoud.
Ik heb het niet zo met de heer Baâdoud. Hij doet erg zijn best om geknuffeld te worden. Misschien is dat de enige manier in Nederland om als ‘allochtoon’ hogerop te komen, maar charmant is het zeker niet. Gisteren nam ik tijdens de discussie tussen bestuurders en bewoners drie keer het woord, waarbij ik aandacht vroeg voor de volgende problemen: de segregatie, armoede en het asociale gedrag van woningcorporaties, in samenwerking met de gemeente, die erop uit zijn om de bevolkingssamenstelling van Nieuw-West te veranderen door veryupping over de rug van arme mensen door te voeren.
Segregatie is inderdaad, zoals gezegd, een probleem. Maar dat los je niet op door omstandigheden te creëren waardoor arme mensen genoodzaakt zijn om steeds verder van de ring af te wonen (met als resultaat dat ze weer terechtkomen in nieuwe getto’s). Dit leidt alleen maar tot een verschuiving van problemen. ‘Veilig’ waant de gegoede burgerij zich dan. Als ‘ons’ straatbeeld maar niet verpest wordt. Totdat er weer iemand wordt vermoord of mishandeld. Dan zal de pers weer op volle toeren draaien met analyses van de ‘mislukte integratie’. We zullen dan weer overstelpt worden met interviews van ‘goede allochtonen’ die pleiten voor ‘disciplinering’ van allochtone jeugd en ‘de harde aanpak’. (‘Veiligheid Stadsdeelvoorzitter wil kazerne in Amsterdam Nieuw-West’, NRC 7-1-2014, zie ook nieuws.marokko.nl)
Baâdoud is zo’n ‘goede allochtoon’. Een goede allochtoon is braaf en doet wat hem opgedragen wordt. Hij verkoopt bewust zijn ziel voor eigen gewin of is een dusdanige leeghoofd dat hij of zij denkt dat het gevoerde beleid de publieke zaak dient. Drie keer nam ik het woord en vroeg expliciet om een reactie van de PvdA-raadsleden over hun alarmerende beleid in Amsterdam. Drie keer kreeg ik nul op het rekest. Na afloop van het debat kwam Baâdoud nog naar me toe, gaf me een hand en zei dat mijn verhaal niet klopte. Het werd een korte welles-nietesspel, waarop hij uiteindelijk vroeg ‘ben je geïnteresseerd in een antwoord?’ Drie keer was er de kans om publiekelijk te reageren op mijn verhaal en deze man vraagt nu of ik geïnteresseerd ben in een antwoord? ‘Nee, ik ben niet geïnteresseerd in een antwoord’ zei ik licht geïrriteerd en liep weg.
Niet netjes misschien, maar dat geeft niet. Baâdoud, Marcouch, Ebru Umar en alle andere ‘goede allochtonen’ moeten zich ervan bewust zijn dat het gebruik van hun afkomst voor eigen gewin niet genoeg is om politicus of derderangscolumnist te zijn. De noden van de onderklasse, wit of zwart, zijn geen fictie en kunnen absoluut niet gebruikt worden als springplank voor je eigen carrière. Toch rijzen deze ‘goede allochtonen’ als paddestoelen uit de grond.
Gisteren konden we in Nieuw-West kennismaken met de nieuwste versie van zo’n robotallochtoon die rechtste mantra’s gehoorzaam herhaalt: ‘Ik herken mijzelf in de liberale beginselen van de VVD. Ik geloof namelijk niet in zielig zijn en handelen vanuit een slachtofferrol, maar handelen vanuit je eigen verantwoordelijkheid en innerlijke kracht. Iedereen heeft die kracht, soms moet die ontwikkeld worden’, aldus Naida Laiti in de Westerpost (22-1-2013), VVD-kandidaat Nieuw-West voor de gemeenteraadsverkiezingen. Dus volgens Nadia geloven al die mensen – die objectief gezien minder kansen hebben op de arbeidsmarkt, gediscrimineerd worden vanwege van hun afkomst en zich bevinden in een situatie van sociaal isolement – in zieligheid en doen alsof. Nadia heeft er niks van begrepen. Het is pas zielig om stemmen te bedelen door jezelf te verkopen als ‘goede allochtoon’.
‘Goede allochtonen’ schamen zich ook voor hun afkomst, meestal nadat ze verkozen zijn. Achmed Baâdoud gaf vorig jaar een aantal gastlessen bij middelbare scholen over vooroordelen en discriminatie. Hij presenteert zich daarbij nadrukkelijk als ‘trotse Nederlander’. Als terecht verwarde leerlingen – want kijkt de heer Baâdoud wel eens in de spiegel? – reageren met ‘Huh, een Nederlander? U bent toch een Marokkaan’, dan zegt de heer Baâdoud daarover het volgende: ‘De leerlingen stopten mij in het hokje Marokkaan. Maar ik verenig beide culturen in mijzelf en hoef niet voor één van de twee kiezen.’
Als je beide culturen in je verenigt dan zeg je dat je een Nederlandse Marokkaan bent of Marokkaanse Nederlander. Alles, behalve ‘trotse Nederlander’. (Stadsdeelkrant Nieuw-West, Jaargang 3 nummer 11, 12 december 2013)