Sancties tegen de VS
Een van de neoliberale beginselen is dat staten hun grenzen open moeten gooien voor elkaars producten en diensten. Zo niet, dan kan een land via de WTO sancties aanvragen tegen een land dat de concurrentie beperkt. Het idee is natuurlijk dat de VS die sancties opgelegd krijgt om markten van, ik noem maar iets, het Caribische ministaatje Antigua en Barbuda, open te breken voor bijvoorbeeld Amerikaanse bananen of koffie.
Maar soms gaat het anders. De Verenigde Staten zelf houden hum markt gesloten voor buitenlandse internet-kansspelen. Antigua en Barbuda, waar gokken een fors deel van de economie uitmaakt, ging naar de WTO: wij willen met onze kansspelen toegang tot de Amerikaanse markt. En ja hoor, de WTO legt sancties op aan de VS, weliswaar veel lager dan Antigua en Barbuda hadden gevraagd. De eis was 3,4 miljard, de toewijzing slechts 21 miljoen.
De kans dat de VS dit alles klakkeloos accepteert lijkt me overigens gering: er zijn Hogere Waarden voor Amerikaanse machthebbers dan gelijke kansen op de wereldmarkt. Neoliberalisme is leuk, maar alleen als de juiste belangen profiteren, nietwaar? En tegen kleine Caribische staten heeft de VS nog andere wapens dan diplomatie – zoals mensen in het eerder binnengevallen Panama en Grenada zich kunnen herinneren, en zoals ook elke Cubaan weet.
Maar het is aardig om de hypocrisie en de kwetsbaarheid van de VS op dit punt zo te kijk gezet te zien worden. Op naar de volgende stap: een initiatief om sancties tegen de VS opgelegd te krijgen wegens buitenlandse agressie, de productie van massavernietigingswapens en het steunen van terrorisme.