Repliek op de pro-Israëlische propaganda

De nieuwste Israëlisch aanval op Gaza heeft een hoop losgemaakt. Klassieke discussies laaien opnieuw op, terwijl de berichtgeving vanuit de gevestigde media op zijn zacht gezegd eenzijdig te noemen is. Socialisme.nu neemt een aantal van de standaard pro-Israëlische argumenten onder de loep.
16 november 2012

‘De Palestijnen hebben deze aanval over zichzelf afgeroepen. Als Hamas geen raketten op Israël afvuurt, hoeft Israël ook niet te reageren.’

Deze bewering werd in andere woorden onder andere gedaan door Frans Timmermans, de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken. Volgens hem heeft ‘Hamas schuld aan de escalatie.’ Zelfs als we de logica zouden accepteren dat iemand recent ‘begonnen’ is met deze aanvallen, en ze niet een vervolg zijn op een lang proces van bezetting, afsluiting, uithongering en verdrijving, spreken de feiten hem tegen. De recente escalatie van geweld begon op donderdag 8 november met een inval van Israëlische soldaten in de Gazastrook. Dit leidde tot vijandigheden over en weer. Op maandag 12 november boden verschillende Palestijnse organisaties een staakt-het-vuren aan, dit werd twee dagen later door de Israëli’s gebroken met de moord op Ahmed Jabari, de leider van de gewapende tak van Hamas. Het initiatief lag dus steeds bij Israël en die heeft er bewust voor gekozen te escaleren.

‘Israël heeft het recht zich te verdedigen tegen het geweld van Palestijnse verzetsorganisaties.’

Pro-Israëlische commentatoren spreken vaak over het ‘recht op zelfverdediging’ van Israël. Maar zoals Noam Chomsky al terecht opmerkte kan je niet spreken van zelfverdediging wanneer je zelf de bezetter bent. Zionisten zijn al bijna een eeuw bezig om Palestijnen van hun land te verdrijven. Dat Israël zichzelf moet verdedigen tegen Palestijns geweld dat zich hier tegen verzet is de wereld op zijn kop. Het zijn de Palestijnen die dagelijks met geweld van het Israëlisch leger worden geconfronteerd. Daarbij gaat het niet alleen om de bommen en granaten die nu op Gaza worden afgevuurd, maar ook om het geweld bij de checkpoints, de diefstal van land en van water, de vernietiging van olijfbomen en de aanvallen van kolonisten. Het gebruik van de term zelfverdediging door het Israëlische leger is een sterk staaltje newspeak.

‘Waar twee partijen vechten zijn twee partijen schuldig. Het gaat er niet om welke partij goed of fout zit, het gaat er om wie ermee ophoudt.’

Dit is een wijsheid die vaak opgaat, maar niet voor een situatie waarbij de ene partij de andere in een wurggreep heeft. De enige keuze die het Palestijnse volk heeft is tussen slavernij en verzet. In die situatie David vragen om zijn andere wang aan Goliath toe te keren is misdadig. Israël is de vijfde militaire macht wordt financieel en militair gesteund door de VS, en beschikt over het meest geavanceerde wapentuig. De Palestijnen staan daarentegen met hun rug tegen de muur. De raketaanvallen (ongeleide projectielen die op goed geluk worden afgevuurd) waar in de media uitgebreid aandacht voor is, zijn speldenprikjes vergeleken bij het geweld van de Israëlisch F-16’s en Merkava tanks. De realiteit is dat de Palestijnen niet bij machte zijn om de bezetting te beëindigen, Israël heeft die mogelijkheid wel.

‘Israël en de Palestijnen vechten al meer dan 60 jaar. Het heeft geen zin om actie te voeren, want het houdt toch nooit op.’

De ontwikkelingen in de Arabische wereld hebben de afgelopen jaren laten zien dat regimes die tientallen jaren aan de macht waren kunnen vallen. Door de Israëlitische nederzettingenpolitiek is een vrede op basis van twee onafhankelijke partijen verder weg dan ooit. Maar er is een alternatief: de oprichting van één democratische staat waarin Palestijnen en Joden gelijke rechten hebben. Dat is geen makkelijke oplossing, maar wel de enige haalbare. De Nederlandse steun aan Israël vormt echter een obstakel voor deze oplossing. Het vergroten van de druk op onze regering om de steun aan Israël te staken en bij te dragen aan een internationale solidariteitsbeweging voor de bevrijding van Palestina is de beste manier om bij te dragen aan deze oplossing.

Meer weten? Dan raden wij deze stukken aan uit ons archief:

Vragen en antwoorden over Gaza
Bij de vorige oorlog tegen Gaza zette socialisme.nu ook enkele vragen en antwoorden op een rij: Wat wil Israël bereiken? Waarom doen de Arabische leiders niets? Is er een alternatief?

De nieuwe Intifada: Israël, imperialisme en het Palestijnse verzet
In deze klassieke brochure beschrijft Anne Alexander de geschiedenis en actualiteit van de bezetting van Palestina en kijkt naar de rol die olie en westerse belangen spelen.

De Joden, Israël en de holocaust
Tony Cliff, grondlegger van de IS, over de wortels van het zionisme en de vestiging van de staat Israël.

Palestine Papers: Israël wil geen vrede
De vrijgave van geheime documenten laten zien dat Israëlische regeringen zelfs de meest vérgaande concessies van de Palestijnse autoriteiten hebben geweigerd.