Regering dwingt universiteiten tot discriminatie Iraniërs
laten geen Iraanse studenten meer toe tot hun opleidingen. Hiermee reageren deze instellingen op een richtlijn van de Immigratie- en Naturalisatiedienst IND. Daarin vraagt de IND van de universiteiten een garantie dat Iraanse studenten geen contact krijgen met nucleaire technologische kennis. Universiteit Delft doet gelukkig niet mee aan dit onzinnige beleid.
Tevens heeft de regering aan het hele hoger onderwijs een brief verstuurd waarin onderwijsinstellingen gemaand worden tot terughoudendheid in onderwijs in nucleaire technologie aan Iraanse studenten. Dit is een vertaling die Nederland geeft van VN-sancties tegen de Iraanse staat.
Zowel de garantie die het IND eist als de terughoudendheid waar de regering om vraagt zijn discriminerend, in strijd met Artikel 1 van de grondwet. Puur het feit dat iemand uit Iran komt is hier immers de reden om iemand van bepaalde takken van wetenschappelijke kennis en onderwijs uit te sluiten. Feitelijk bestempelen garantie-eis en regeringsbrief Iraniërs bij voorbaat tot spionnen voor het Iraanse regime, hetgeen ook nog eens laster is.
Dat twee universiteiten de geëiste garantie weigeren te geven is dan ook niet vreemd; zonder Iraanse studenten in te perken in hun onderwijs en onderzoek, zonder de wetenschapsvrijheid aan te tasten, is zo’n garantie niet te geven. Al hadden universiteiten er ook voor kunnen kiezen om de garantie formeel wel te geven – om prompt te verklaren dat ze die garantie niet zouden uitvoeren, en de Iraanse studenten geen enkel strobreed bij hun onderzoeksvrijheid in de weg zouden leggen. Een door de regering in strijd met de grondwet afgedwongen belofte heeft immers geen waarde tegenover het verbod op discriminatie en het beginsel van de vrijheid van Iraanse studenten om te studeren waar ze willen en wat ze willen.
Het beleid om Iraniërs weg te houden van technologie waarmee je kernwapens kunt maken is niet alleen discriminerend. Het is ook praktisch onzinnig. Veel van die kennis kan het Iraanse regime, via eigen wetenschappers, bevriende staten, internet en andere publicaties, prima achterhalen zonder gebruikmaking van Iraanse studenten in Nederland. Daar komt bij dat – zo meldden onlangs 16 Amerikaanse inlichtingendiensten in een gezamenlijk rapport – Iran haar kernwapenprogramma in 2003 heeft stilgelegd.
Bovendien is de pressie die Iran ervan moet weerhouden kernwapens te ontwikkelen een geval van meten met twee maten. Het land dat het eerste kernwapens heeft ontwikkeld, dat daar continu mee dreigt tegen de vijand van de week, en dat bovendien twee steden met kernbommen tot as heeft verpulverd, heet de VS, niet Iran. Maar ik vermoed dat een voorstel om daarom geen Amerikaanse studenten tot Nederlandse universiteiten toe te laten, onmiddellijk zou worden begroet met verontwaardiging over zo’n schandalig, discriminerend en ongrondwettig plan.