Protestregels RuG waren langer in de maak
Studentenprotest op het Harmoniecomplex aan de Rijksuniversiteit Groningen voor het standbeeld van feminist Aletta Jacobs (foto: socialisme.nu)
Kun je ons vertellen wie je bent en waarom je hier vandaag bij het kamp bent dat studenten en medewerkers hebben georganiseerd voor Gaza en Palestina?
Mijn naam is Tim Jelfs. Ik ben universitair docent Amerikanistiek aan de Faculteit der Letteren van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG). Ik ben hier om het democratische recht van studenten om te protesteren te ondersteunen. De mate van vernietiging die aan Gaza wordt toegebracht, niet alleen direct door Israël, maar ook met de steun van talrijke westerse mogendheden, vind ik absoluut schandalig. Dit geldt met name ook voor instellingen voor hoger onderwijs. Het is mijn morele plicht als wetenschapper om me uit te spreken tegen de massale vernietiging van onderwijsfaciliteiten, niet alleen de materiële infrastructuur, maar ook de mensen die er lesgeven en studeren.
Wat we zien is een grootschalige slachting. Op internationaal niveau vind ik het volkomen onaanvaardbaar hoe westerse regeringen dit steunen, maar op een meer lokaal niveau vind ik het belangrijk dat we studenten de ruimte geven om hun stem te laten horen over dit en andere onderwerpen. De protestregels die de Rijksuniversiteit Groningen en andere universiteiten in heel Nederland proberen in te voeren, zijn uitermate repressief en autoritair.
Dat heeft bredere implicaties, niet alleen voor Palestina, maar ook voor studentenbewegingen die opkomen voor democratische universiteiten en voor medewerkers die streven naar betere lonen en arbeidsomstandigheden. Kun je meer details geven over de nieuwe protestregels die de RUG heeft ingevoerd en die universiteiten in heel Nederland nu willen invoeren?
Jazeker. Ik kwam vorig jaar voor het eerst in aanraking met deze nieuwe regels, rond de tijd dat veel medewerkers en studenten protesteerden tegen het ontslag van onze collega Susanne Täuber. Een groep studenten besloot het Academiegebouw hier te bezetten om hun ongenoegen te uiten, en de politie verwijderde hen met geweld, op verzoek van het College van Bestuur van de Rijksuniversiteit Groningen. Deze bezetting, die plaatsvond vóór alle discussies over Israël-Palestina of de gebeurtenissen van 7 oktober, leidde onder mensen met uiteenlopende meningen al tot grote verontwaardiging omdat ze vonden dat het CvB te ver ging in haar reactie.
Als docenten en professionals in het hoger onderwijs hebben we een zorgplicht voor studenten, zelfs wanneer we het oneens zijn met hun opvattingen of de tactieken die ze gebruiken. De aanpak die vorig jaar door de RUG werd gemodelleerd, waarbij de politie werd ingezet om studenten met geweld uit een bezet gebouw te verwijderen, wordt nu beleid voor alle universiteiten. Uit documenten van ons College van Bestuur die ik heb gezien blijkt dat dit beleid al ruim voor het begin van de huidige protesten over Palestina werd goedgekeurd door het bestuur van de universiteit. Het lijkt me ongelooflijk repressief en intolerant om vast te leggen dat universiteitsmanagers het recht hebben om de politie in te schakelen om studenten te verwijderen die hooguit overlast veroorzaken.
Op dit moment bezetten de studenten een openbaar plein en een openbaar gebouw. Dit lijkt geen wetten te overtreden en alleen beperkte overlast te veroorzaken. Ik heb ook gehoord dat de Faculteit Wijsbegeerte heeft verklaard dat ze geen niet-academische bijeenkomsten van personeel en studenten meer zullen toestaan binnen hun faculteit. Heb je hier ook iets over gehoord?
Ik heb er niets officieels over gehoord, maar ik heb wel berichten gehoord. Dit lijkt mij een verwant probleem. Enerzijds heeft de universiteit haar protestregels, maar anderzijds lijkt er ook een serie procedures of normen te zijn die zijn gebruikt om bijeenkomsten te verhinderen waar onderwerpen gerelateerd aan Palestina kunnen worden besproken. Dit is vreemd, omdat we als wetenschappers onder sterke druk staan om ons in andere aspecten van ons werk met het publiek te engageren. Maar als het erom gaat dit onderwerp met maatschappelijke groepen te bespreken, lijkt het alsof ons de ruimte wordt ontzegd om een gesprek te voeren.
Het is niet duidelijk of dit universiteitsbrede regels zijn of elke faculteit haar eigen beleid kan vaststellen. Sommige richtlijnen van onze eigen decaan van de Faculteit der Letteren lijken bijvoorbeeld debat te verwelkomen. Het is echter onduidelijk onder welke omstandigheden bijeenkomsten zullen worden verhinderd. Dit leidt tot een ‘chilling effect’ voor het bespreken van dit specifieke onderwerp.
Mijn laatste vraag gaat over je collega’s en je studenten. Ten eerste, welke stappen kunnen je collega’s die misschien nog niet georganiseerd zijn nemen om zich te organiseren en samen te komen? Ten tweede, welk advies zou je geven aan je studenten die aan deze protesten deelnemen?
Ten eerste zou ik tegen de studenten willen zeggen dat jullie mijn volledige steun hebben, en ook de steun van veel collega’s die ik ken. Zelfs degenen die het niet per se met alle eisen eens zijn erkennen dat jullie het recht moeten hebben om jullie standpunten over deze kwestie te laten horen. Ik zou ook een beroep willen doen op collega’s met verschillende meningen over dit onderwerp om deel te nemen aan bijeenkomsten die worden georganiseerd door groepen als Organize the RUG (OTR), waar ik deel van uitmaak. Ons doel is om deze onderwerpen te bespreken, de diverse perspectieven te begrijpen en gebieden van consensus te vinden.
Ik heb ontdekt dat sommige mensen het met mij eens zijn over dit onderwerp en anderen andere opvattingen hebben. Maar ze staan allemaal achter de oproep om de politie van onze campus te weren. Het lijkt me volkomen ongepast dat de universiteitsbesturen, die benoemd zijn en niet, zoals de universiteitsraden, gekozen, als management zulke beslissingen nemen zonder overleg met de medewerkers en studenten die het hart en de ziel van deze universiteit vormen.