Pekar moet terug naar Nederland

Een jaar geleden werd Pekar Shaban gedwongen uitgezet naar Irak, een land in oorlog. Jellie Goedhart legt uit waarom dit onrechtvaardig is en welke actie je nu kunt ondernemen om Pekar te helpen terug te komen.
19 april 2017

Hij woonde met zijn ouders, broertje en zusje al meer dan 16 jaar in Nederland. Pekar was in aanraking gekomen met justitie. Dat hij zijn gevangenisstraf had uitgezeten en een nieuw leven startte in een nieuwe woonplaats mocht allemaal niet baten. Terwijl de ambassade van Irak weigerde mee te werken, zette de IND een dubieuze procedure op poten die resulteerde in zijn gedwongen uitzetting naar Irak. Een land dat Pekar als 9-jarige jongen met zijn moeder en zusje ontvluchtte.

‘Ik hoopte dat het vliegtuig neer zou storten, dat hoopte ik echt. Zelfs nu zou ik nog willen dat het vliegtuig was neergestort’, zei Pekar toen ik hem sprak. Het gaat niet goed met hem in Irak. Hij kan daar niets. De getalenteerde kok in opleiding die met heel veel passie en bevlogenheid iedere dag veel te vroeg op zijn werk verscheen zit letterlijk en figuurlijk vast. Pekar is de taal die daar gesproken wordt niet goed machtig, heeft geen Irakese diploma’s en en ook geen connecties en familie die hem helpen of beschermen. Zijn situatie is hopeloos en erg gevaarlijk.

Dit is onrechtvaardig, dit kan en mag niet in ons land. Pekar moet terug naar Nederland. Hij is op geen enkele manier een gevaar is voor onze samenleving. Hij is een toevoeging, een voorbeeld hoe ingrijpende gebeurtenissen je ook verder kunnen helpen in het leven.

Zijn uitzetting is erger dan een gevangenisstraf. Een zogenaamde vrijheid waarin je als mens niets kunt en niets meer bent. Zonder hoop op vrijlating of een kans om je leven weer op te pakken. Het zou geen oplossing van de regering moeten zijn om vermeende ‘criminelen’ in de ban te doen zonder naar de persoon zelf te kijken.

Daarom zijn we een kaartenactie voor Pekar begonnen. We willen staatssecretaris Dijkhoff bewegen om de zaak van Pekar te herzien. Er zijn drie verschillende kaarten waarop Dijkhoff is afgebeeld met een van zijn uitspraken van de afgelopen tijd. Een van de afbeeldingen heb ik hem persoonlijk overhandigd na de Nassaulezing van 28 juni. De kaartenactie was toen net gestart en een heel aantal mensen had al kaarten naar het ministerie gestuurd. ‘Ik ken het’, zei hij. De kaarten komen dus aan. Helaas heeft het ministerie van Veiligheid en Justitie nog geen verdere actie ondernomen.

Daarom roepen wij alle lezers op: help je mee de staatssecretaris te bereiken? Voor Pekar, omdat onrecht moet worden omgedraaid. Ook voor Pekars ouders, zijn broertje en zusje is dit heel erg zwaar. Zij leven iedere dag met dit verdriet, de onzekerheid en met de angst of hij daar overleeft. Het noorden van Irak, waar Pekar nu is, mag volgens onze regering ‘relatief veilig’ zijn, ook daar zijn geregeld aanslagen, worden mensen vermoord en is veel politieke onrust.

Uw hulp en steun betekent ontzettend veel. Dank!

Zie www.projectphinix.nl en de Facebookpagina ‘Help Pekar Shaban naar huis’.
Dit stuk verscheen als brief in
De Socialist 288, oktober 2016. Het Europese Hof heeft Pekars zaak helaas afgewezen.