Palestina: bombardementen en dreigend watertekort
Door Janneke Prins
De Israëlische aanvallen troffen trainingsplaatsen van Hamas, het PFLP en de al-Qudsbrigades. Ook werd een waterreservoir geraakt in Beit Hanoun. Het gaat om de zwaarste aanval sinds 2014, toen het Israëlische leger 2104 Palestijnen doodde in de 51 dagen durende Operation Protective Edge. Israël zei te reageren op een raketaanval op het Israëlisch stadje Sderot door Ahfad al-Sahaba, een ultraconservatief soennitisch groepje, en het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP).
Begin juli bombardeerde Israël ook al vier doelen in Gaza. Ook toen wist Israël de luchtaanval te framen als een reactie op een beschieting op Sderot door Aknaf Beit al-Makdis, een jihadistische Palestijnse groepering die banden heeft met Daesh (Islamitische Staat). Terwijl Hamas en andere groeperingen deze jihadististen bestrijden, houdt Israël Hamas verantwoordelijk voor dit soort raketaanvallen.
In werkelijkheid is Israël de agressor in een decennia aanhoudende bezetting van Palestijns gebied. Het Israëlisch leger beschiet bijna dagelijks Palestijnse vissers, die op een vaag omschreven bufferzone tussen Israëlische en Palestijnse wateren zouden varen.
Ook werd begin juli de stad Hebron door het Israëlische leger afgesloten. De stad op de Westelijke Jordaanoever, waar 700.000 Palestijnen wonen, werd collectief gestraft voor de moord op een rabbi in een auto op 1 juli.
Het doodschieten van willekeurige Palestijnen gaat ook gewoon door. Op 24 augustus schoten Israëlische soldaten op de Westelijke Jordaanoever de 24-jarige Sari Muhammad Abu Ghurab in zijn auto dood. Ze zeiden dat hij hen wilde neersteken. Dit is het standaardverhaal dat sinds oktober vorig jaar wordt gebruikt om de schijn op te houden dat Palestijnen – vaak kinderen – agressief zouden zijn.
Waterschaarste
De aanval op het waterreservoir past in de strategie van Israël om de 1,8 miljoen inwoners van Gaza uit te hongeren. De meesten van hen zijn afhankelijk van humanitaire hulp vanwege de verwoeste economie, na drie oorlogen van het Israëlisch leger in de afgelopen tien jaar en de voortdurende economische blokkade van de Gazastrook door Israël.
Half augustus liet Avigdor Lieberman, Israëlisch minister van Defensie, weten dat hij een ‘wortel-en-stok-strategie’ ten aanzien van basisbehoeften hanteert om de Palestijnen te dwingen om de Israëlische bezetting te accepteren.
Wetenschappers waarschuwen voor de gevolgen van het gebrek aan water. Slechts 3 procent van het water in de Gazastrook is drinkbaar, de rest is te zout of bevat te veel chlorides en nitraten.
Palestijnen putten daarom uit een grondwaterreservoir, dat door deze overconsumptie daarna wordt aangevuld met zeewater. Najma Fares, onderzoeker bij het Water en Milieu Instituut van de al-Azhar Universiteit in Caïro, legt uit: ‘Vanwege deze overconsumptie zal water in de komende jaren een groot probleem worden. Het leven van de inwoners van Gaza kan in gevaar komen, dat wordt een milieuramp.’
Israël trekt bovendien de grensbewaking strakker aan. Het Bureau voor de Coördinatie van Humanitaire Zaken van de VN (OCHA) observeerde in juli een daling van 15 procent van het gemiddelde aantal oversteken per maand bij de grens tussen Gaza en Erez. Palestijnen in de Gazastrook raken door de strengere grensbewaking nog meer in een isolement.