Overwinning arbeiderszelfbestuur Argentinië

De arbeiders van de bezette keramiekfabriek FaSinPat (fabriek zonder baas) hebben deze week een grote overwinning behaald. Het is nu wettelijk bepaald dat de fabriek in handen van de arbeiders is. Ondertussen maakt de elite zich zorgen over een sterke toename van het aantal fabrieksbezettingen.
23 augustus 2009

zanon

Door John van Mullem

Sinds 2001 hebben de arbeiders van FaSinPat gevochten voor wettelijke erkenning van de arbeiderszelfbestuur in de grootste keramiekfabriek van Zuid-Amerika. Sindsdien zijn er banen gecreëerd, maatschappelijke projecten opgezet, worden sociale bewegingen gesteund en bovenal hebben ze de wereld laten zien dat de arbeiders geen baas nodig hebben.

FaSinPat draait sinds 2001 onder controle van de arbeiders. De bezetting was een reactie op het besluit van de eigenaar om de deuren te sluiten zonder de arbeiders hun achterstallige loon te betalen. Dit leidde tot massaal verzet. Toen de eigenaar besloot de arbeiders te ontslaan, verklaarden de arbeiders dat de fabriek onder arbeiderszelfbestuur stond. Ze hebben toen nog maandenlang buiten de fabriek gekampeerd, pamfletten verspreid en de snelweg naar de stad Neuquén geblokkeerd.

De recente overwinning van FaSinPat brengt hoop voor de meer dan tweehonderd bezette fabrieken in Argentinië die momenteel onder arbeiderscontrole staan. Velen van hen worden nog steeds aangevallen door de overheid. Zo werd op 17 augustus in de vroege ochtend – een paar uur na de overwinning van FaSinPat – de textielfabriek Quilmes ontruimd door de politie. De vier arbeiders die ’s nachts op wacht stonden werden gewelddadig verwijderd. De arbeiders verzetten zich tegen de ontruiming aan de fabriekspoort en proberen tot de dag van vandaag de fabriek opnieuw te bezetten. Dit ondanks de aanwezigheid van de politie.

Het aantal bezettingen in Argentinië stijgt nog steeds, zeker nu de economische crisis Argentinië hard treft. De Arrufat chocoladefabriek, de Disco de Oro banketbakkerijfabriek, de Indugraf drukkerij en Lidcar vleesfabriek zijn maar enkele voorbeelden. De bezettingen ontstaan meestal als reactie op dreigende sluiting door de eigenaar. De fabriek zelf draaiende houden is voor de arbeiders vaak de enige oplossing om nog in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Gezien de economische malaise verwachten analisten dat het aantal bezettingen verder zal toenemen.

De arbeiders van FaSinPat en andere fabrieken bewijzen dat arbeiders in staat zijn om in deze tijden te doen wat de bazen niet interesseert: banen creëren. Dit is precies de reden dat de overheid en de grootindustriëlen zo min mogelijk media-aandacht voor de bezetting willen. Ze zijn bang dat een goed voorbeeld goed doet volgen.