Ophef onderstreept actualiteit Kristallnachtherdenking

In het kader van de jaarlijkse Kristallnacht herdenking geeft het Bevrijdingsmuseum in Groesbeek vanavond ‘het woord aan de jonge generaties.’ Zoals elk jaar is er de klaagzang uit zionistische hoek, die ondanks de hulp van rechtse media steeds minder serieus genomen wordt. In de actuele context van de verrechtsing van Europa en de hetze tegen moslims en vluchtelingen is de herdenking van groot belang.
9 november 2017

Ramon Lambregts

Een van de sprekers is de linkse activist Anne Fleur Dekker. Zij liet zich weliswaar eerder kritisch uit over de Israëlische bezetting van Palestina, maar speelt geen grote rol in de beweging. Het is daarom opvallend dat dit geleid heeft tot de gebruikelijke aanvallen van de zionistische lobby die zich steeds beter thuis lijkt te voelen in het bruine vaarwater en makkelijker de aanval tegen links kiest.

Georganiseerde pogrom

In de nacht van 9 op 10 november 1938 werden in heel Duitsland joden aangevallen. Honderden synagogen werden in brand gestoken, 7.500 joodse winkels werden vernield. Joodse huizen, kindertehuizen, scholen en ziekenhuizen werden overvallen door de terreur van fascistische brandstichters, geweldplegers en moordenaars. Meer dan honderd joden werden vermoord. In de dagen erna werden 30.000 joodse jongemannen opgepakt en afgevoerd naar concentratiekampen, het begin van de planmatige vervolging.

Hoewel de nazi’s wilden laten geloven dat de pogrom ging om een spontane actie van de bevolking, was het geheel top down georkestreerd door de staat. Ondanks de jarenlange anti-joodse propaganda en het heersende antisemitisme was de meerderheid van de Duitse bevolking geschokt en verafschuwde het geweld tegen hun buren. Een teken voor de fascisten dat de vervolging voortaan zo geruisloos en planmatig mogelijk zou moeten verlopen.

Vluchtelingen

De reactie van de toenmalige Nederlandse regering op de groter wordende vluchtelingenstroom uit Duitsland is vergelijkbaar met die van vandaag: ‘Vermeden moet worden alles wat de strekking heeft duurzame vestiging in ons reeds dichtbevolkte land te bevorderen, daar een verder binnendringen van vreemde elementen schadelijk zou zijn voor de handhaving van het karakter van den Nederlandschen stam. De regering is van oordeel dat in beginsel ons beperkt territoir voor de eigen bevolking moet blijven gereserveerd.’ Net als nu werd er in het parlement onderhandeld over het toelaten van een paar duizend vluchtelingen meer of minder.

We zien dezelfde soort uitspraken van onder andere bezuinigingskoning Dijsselbloem die stelde dat we ‘de buitengrenzen moeten bewaken’, omdat vluchtelingen anders ‘het systeem opblazen’. De extreemrechtse media doen vervolgens de rest met haatzaaiende stemmingmakerij. Zo spreekt de Telegraaf over een ‘asielplaag’ en ontmenselijkt GeenStijl vluchtelingen met termen als ‘Dobbernegers’ en grappen over verdrinkende Syriërs. Dat de figuren achter deze hetze volop meedingen in de strijd om politieke posities zou een waarschuwing moeten zijn.

Zondebok van vandaag

In het parlement is het Wilders die al een decennium lang alle moslims criminaliseert en dehumaniseert. Samen met de bezuinigende crisisregeringen en rechtse media kanaliseert hij maatschappelijk onvrede richting de zondebok van vandaag. Het Meldpunt Islamofobie constateert een toename van het aantal verbale en fysieke aanvallen op moslims, waarvan het overgrote deel vrouwen met een hoofddoek. Het lijkt erop dat linkse politici en media sinds de moord op Fortuyn bang zijn het beestje bij de naam te noemen wat ervoor zorgt dat racisme langzaam is genormaliseerd en de weg heeft vrijgemaakt voor de groei van fascistische tendensen.

Na een oproep van Wilders ‘in verzet’ te komen trokken halve en hele nazi’s naar Geldermalsen om op gewelddadige wijze een raadsvergadering te verstoren. Een paar weken later werd in Woerden een vluchtelingenopvang bekogeld met eieren, stenen en vuurwerk. Er zijn de laatste jaren moskeeën beklad en bekogeld, varkenskoppen bij AZC’s gedropt en huizen van vluchtelingen aangevallen. Het feit dat de groep vluchtelingen deels uit moslims bestaat is voer voor allerlei samenzweringstheorieën over ‘de Islamering van Europa’, hetgeen sterke overeenkomsten vertoont met de nazistische theorie over een joods complot voor wereldheerschappij. En met de opkomst van Baudet is er duidelijk ook weer ruimte voor de wederopbloei van rassenleer.

Het linkse complot

Inherent verbonden aan de nazistische samenzweringstheorieën, was de link die werd gelegd tussen joden en het marxisme. De joden zouden van bovenaf de maatschappij bestieren en van onderaf onrust veroorzaken door te organiseren op de werkvloer en in socialistische en communistische partijen. Nadat Wilders al stelde dat ‘de linkse machthebbers zich ook nog eens hebben verenigd met de islam’, introduceert Baudet nu de theorie van het ‘cultuurmarxisme’: een geheim links complot om traditionele nationalistische waarden en cultuur te vernietigen. Het toelaten van moslims zou hiertoe een middel zijn.

Het is dus geen toeval dat het monddood maken van linkse activisten stelselmatig samengaat met de demonisering van een religieuze bevolkingsgroep. In de huidige dynamiek van een voortdurende economische crisis, bezuinigingen en oorlog is het voor de echte elite, die zich voorziet van een onvoorstelbare rijkdom, heel belangrijk dat de woede over armoede en onrecht zich niet tegen hen richt. Het is in zulke omstandigheden dat het mogelijk wordt dat een antisemitische fascistische organisatie als de NVU zich achter de zionistische organisatie CIDI kan scharen in de aanval tegen Anne Fleur Dekker.

Israël

Het is er Israël alles aan gelegen om van moslims de boeman te maken. Internationaal neemt het verzet tegen de bezetting van Palestina toe. Twee belangrijke punten ter verdediging van het handelen van de staat Israël zijn het misbruik van het slachtofferschap van de joden in WO2 en de gelijkstelling van de joodse religie en cultuur met de staat Israël. Daarnaast is het essentieel het verzet tegen de bezetting door Palestijnen te framen als moslimterrorisme en antisemitisme. Wanneer linkse activisten moslims verdedigen tegen racisme en tegelijkertijd verwijzen naar de dynamiek van antisemitisme en vervolging van de joden door de nazi’s dan is dat een grote bedreiging voor de legitimeringspolitiek van de staat Israël.

Daarom worden al jaren herdenkingen met linkse sprekers aangevallen door de Israël-lobby, met de rechtse media als klankkast. Toen Anne Fleur Dekker op Twitter opriep geen avocado’s uit bezette gebieden te kopen, was dat voldoende om haar van antisemitisme te beschuldigen. Het is een instrument dat gelukkig aan effectiviteit lijkt in te boeten. Een tendentieus stuk van de lokale Nijmeegse website RN7 over de herdenking in Groesbeek was volledig gebaseerd op uitspraken van extreemrechtse zionisten als Esther Voet, Carel Brendel en Bart Schut. De Facebookcommentaren waren kritisch en de auteur werd om opheldering gevraagd. Ook Het Bevrijdingsmuseum heeft de keuze voor Dekker inmiddels verdedigd. Het is tekenend dat de naziclub NVU zich samen met de zionisten druk maakt om linkse sprekers en aankondigt aanwezig te zullen zijn.

De geschiedenis serieus nemen

Het is belangrijk dat we de geschiedenis niet laten kapen door extreemrechts en zionisten. Tevens zouden we ons moeten blijven verdiepen in de processen die hebben geleid tot de afschuwelijke vervolging van joden en andere groepen. We kunnen niet elk jaar zeggen ‘dit nooit weer’ en vervolgens racisten hun gang laten gaan. We kunnen Anne Frank geen onderdeel van de Nederlandse canon maken en vervolgens vluchtelingen aan hun lot overlaten op zee, in kampen of gevangenissen. We kunnen niet de ene vervolging veroordelen, om daarmee een andere vervolging te legitimeren.

Als we iets kunnen leren van de Kristallnacht is dat bruut geweld en vervolging niet uit de lucht komen vallen, maar wordt aangewakkerd in een klimaat van crisis en racisme. De geschiedenis herhaalt zich nooit op dezelfde manier, maar dezelfde omstandigheden van het kapitalisme in problemen leidt tot dezelfde mechanismen. We hebben echter de verantwoordelijkheid en mogelijkheid om ons daartegen te verzetten door de geschiedenis serieus te nemen en een andere richting te geven.