Op welke punten wil de SP eigenlijk nog wel links zijn?
NRC berichtte al in januari dat de SP-fractie in Den Haag zichzelf niet als links, maar eerder als ‘behoudend’ (lees: conservatief) ziet als het om klimaat en migratie gaat. Vooral dat laatste is duidelijk gebleken, nu de SP opnieuw een vuile aanval op arbeidsmigranten heeft ingezet. Volgens Lilian Marijnissen zijn arbeidsmigranten ervoor verantwoordelijk dat de lonen niet meestijgen met de torenhoge inflatie. Ook zouden ze verantwoordelijk zijn voor de woningnood.
Wie denkt dat de SP een ‘links populisme’ aanhangt, dat zich volledig op sociaal-economie richt, heeft het mis: dit is gewoon neoliberale zondebokpolitiek. Om de lonen te verhogen moeten werkenden in actie komen tegen hun baas, niet tegen hun buitenlandse collega’s. Om de woningnood aan te pakken moeten we de huisjesmelkers, de speculanten en de neoliberalen aanpakken – maar volgens Marijnissen moeten we ons tegen onze buren keren. Dit is geen links economisme meer, maar gewoon rechtse racistische retoriek die werkenden zand in de ogen strooit en de echte schuldigen beschermt.
Toen er kritiek werd geuit op deze scherpe ruk naar rechts, schaarde SP-parlementariër Bart van Kent zich nog duidelijker achter de racisten door te huilen over ‘woke’ – een extreemrechts frame dat antiracisten en feministen als bedreiging voor de vrijheid van meningsuiting moet afschilderen. In de VS wordt dat frame ingezet om boeken over bijvoorbeeld racisme, de slavernij en de holocaust op scholen te verbieden en leerkrachten te censureren of te ontslaan.
Daarmee steunt de partij in feite de extreemrechtse aanval op de vrijheid van meningsuiting van links. Ook buiten de eigen gelederen duldt de partij kennelijk geen tegenspraak. Op welke punten de SP nog wel links genoemd kan worden, is inmiddels een open vraag.