Oorlogsmisdadiger Netanyahu niet welkom
Door Jeroen van der Starre
Dat Israël stelselmatig oorlogsmisdaden pleegt en op dagelijkse basis de mensenrechten van Palestijnen schendt is geen geheim. Het land gaat nog altijd door met het bouwen van nederzettingen in bezet gebied, met als doel om de Palestijnen volledig te verdrijven.
Het Israëlische leger vermoordt regelmatig Palestijnen, waaronder minderjarigen; duizenden Palestijnen worden zonder proces en voor onbepaalde tijd in ‘administratieve detentie’ opgesloten en marteling en mishandeling van gevangenen komt regelmatig voor.
Bondgenoten van Israël, waaronder Nederland, houden het land echter steeds de hand boven het hoofd. Hoewel af en toe wordt opgeroepen om te stoppen met het bouwen van nieuwe nederzettingen blijven sancties uit.
De oproep van oud-premier Dries van Agt riep in EenVandaag om Netanyahu onmiddellijk door te sturen naar het Internationaal Strafhof is daarom meer dan welkom: ‘er komt hier een oorlogsmisdadiger aan, want het bezetten en volbouwen van bezet gebied is volgens het statuut van Rome… met zoveel woorden een oorlogsmisdaad. En waarom gaan we dan iemand die almaar mee doorgaat hier ontvangen? Die kunnen we meteen naar het Internationaal Strafhof doorsturen, dat zou beter zijn.’
De oorlogsmisdaden die Israël pleegt zijn geen incidenten, maar vloeien voort uit de zionistische ideologie waarop de staat gebouwd is: die ideologie komt namelijk neer op de volledige kolonisatie en etnische zuivering van historisch Palestina. Dat is meteen ook de korte samenvatting van de geschiedenis van de staat Israël.
Volgens rechtse apologeten moeten ‘we’ met Israël ‘in gesprek blijven’ om zo invloed uit te kunnen oefenen. Dit argument ziet over het hoofd dat decennia van ‘praten’ minder dan niets hebben opgeleverd: niet alleen ging Israël vrolijk door met haar beleid, gesprekken en onderhandelingen stelde het land in staat zich voor te doen als een land als elk ander.
De ‘kritiek’ vanuit westerse landen is selectief en versterkt dit beeld. Zo herhalen westerse leiders keer op keer het veronderstelde ‘recht’ van Israël om zich te ‘verdedigen’ tegen het in feite volstrekt legitieme Palestijnse verzet. Zo wordt steeds gedaan alsof het ‘Palestijns-Israëlisch conflict’ een strijd is tussen gelijke partijen, waarbij beiden in min of meer gelijke mate schuld hebben.
Vriendschappelijke gesprekken met Israël maken Nederland eens te meer medeplichtig aan de Israëlische bezettingsmachine en dragen bij aan de PR-strategie van het land. Om een werkelijke vrede, gebaseerd op rechtvaardigheid, dichterbij te brengen moet Israël op alle mogelijke manieren geïsoleerd worden. De BDS-beweging die oproept tot de boycot van Israëlische producten, desinvestering uit en sancties tegen Israël is hierin van groot belang. Daarnaast moet er steeds op worden gewezen dat Israël een koloniale macht is en dus de aggressor en dat daarom van enige vorm van ‘zelfverdediging’ nooit sprake kan zijn.
Dat zelfs SP-er Harry van Bommel aanschuift bij de gesprekken met Netanyahu, terwijl het Groenlinks-kamerlid Rik Grashoff wel wegblijft, is bijzonder kwalijk. Links hoort geen handjes te schudden met types als Netanyahu, maar zich aan te sluiten bij de demonstratie om zijn vervolging te eisen.