'Onze revolutie' – Verklaring van de Revolutionair Linkse Stroming in Syrië
Al meer dan twee jaar is de revolutie van ons volk en onze jeugd tegen het corrupte autoritaire regime bezig. Dit regime heeft een monopolie op macht, rijkdom en het publiek domein in Syrië. Een kleine groep onderdrukt alle onafhankelijke politieke, culturele en sociale oppositie. De massale armoede van de bevolking in Syrië wordt verergerd door de invoering van neoliberaal beleid. Deze invoering is versneld sinds Bashar Al Assad aan de macht kwam. Sectoren als het onderwijs en de gezondheidszorg werden geprivatiseerd.
De Syrische kapitalistische klasse is in de laatste jaren opgebloeid. Alhoewel 50.000 rijken het land hebben verlaten en daarbij hun gestolen eigendommen hebben meegenomen, blijft de heersende klasse als geheel trouw aan het regime. Onze intifada tegen deze rijkdom en machtsmisbruik groeit sinds 2006. Deze groei is vergezeld door een toename van massaprotesten en stakingen.
De volksrevolutie die uitbrak in maart 2011 was een typische revolutie zoals in de rest van de regio: vreedzaam in haar eisen en methodes. Het regime reageerde, en reageert nog steeds met bruut geweld, op onze eisen van vrijheid, waardigheid en sociale gerechtigheid. Het logische antwoord op de ‘tactiek van verschroeide aarde’ van het regime, is gewapend populair verzet, omdat demonstranten hun buurten verdedigen.
We zagen ook de komst van takfiri, jihadisten en andere sektarische groepen, die werden getolereerd en vaak ondersteund door het regime. Deze groepen zijn nog steeds een minderheid in de bredere revolutionaire beweging, maar het moet gezegd worden dat ze onderdeel zijn van de contrarevolutie. Ze vormen een reële bedreiging voor de revolutie. Niet lang geleden waren er nog protesten tegen de conservatieve Islamitische raden en de takfirisektarische jihadisten, in steden door het hele land. Daarmee bevestigt het volk dat ze deze groeperingen als contrarevolutionair zien. Ook moeten we het gewapende conflict tussen deze groeperingen en het Vrije Syrische Leger niet uit de weg gaan, maar met onze revolutionaire wil confronteren.
Het regime van Al-Assad gaat door met het vernietigen van dorpen en steden en het verjagen van vele Syriers met moorden en arrestaties. Het regime wordt hierbij volledig ondersteund door haar bondgenoten Rusland, Iran, Irak en de Hezbollah. Aan de andere kant onderhandelen het Westen en haar bondgenoten om in de regio tot een overeenstemming te komen, terwijl ze hun sympathie voor het Syrische volk uitspreken. Ze willen van bovenaf een gedeeltelijke verandering van het systeem opdringen, zoals de Genève-overeenkomst van afgelopen juni aangeeft. Ze collaboreren sinds mei met bondgenoten van het regime om de onderhandelingen weer te openen.
Deze regionale en internationale machten hebben oppositie groepen opgericht, zoals de Nationale Raad en de Nationale Coalitie. Deze beide groepen zijn gericht op hun eigen belang en maken graag gebruik van de steun van Westerse landen, in het kader van de onderhandelingen tussen Rusland en het autoritaire regime. Deze regionale spelers en de Westerse machten zijn helemaal niet geïnteresseerd in de overwinning van de revolutie in Syrië. Zo’n overwinning verstoort de huidige balans in de regio, tussen de Golfstaten en Saudi Arabië aan de ene kant en de Zionistische staat aan de andere kant.
Onze grootse revolutie is een wees geworden. Het krijgt geen werkelijke en betrouwbare steun, behalve van revolutionaire bewegingen in de buurlanden. We moeten leren op onszelf en het enorme potentieel van het Syrische volk te vertrouwen.
Ondanks de gevaren en obstakels blijft onze revolutie trouw aan haar oorspronkelijke doelen: de omverwerping van het regime, de oprichting van een werkelijk democratisch systeem waarbij basale vrijheden worden gerespecteerd, stimulering van politiek engagement in partijen, culturen en vakbonden, de stimulering van rechten voor vrouwen en minderheden, vrijheid van geloof en stimulering van wetten op basis van de scheiding tussen religie en staat, vechten tegen sektarisme en de bewerkstelliging van gelijkheid en sociale rechtvaardigheid.
Er is geen weg terug naar de tijd van onderdrukking, repressie en tirannie, wat onze revolutie ook tegen zal komen aan omwegen, uitdagingen en tijdelijke terugvallen. We kunnen niet terug, omdat onze revolutie diep geworteld is in een strijd niet alleen voor politieke gelijkheid, maar ook voor sociale en economische gelijkheid. Deze wortels zullen ons omhoog houden en voorwaarts duwen in de komende jaren.
Onze volksbeweging heeft bewezen dat het in staat is om netwerken van zelforganisatie en zelfbestuur te vormen. Ondanks de wijdverspreide lastercampagnes tegen onze lokale burgerraden, zijn deze vormen van leiderschap van de werkende massa in feite het resultaat van de lokale strijd. Ook vormt ze onderdeel van ons revolutionaire bewustzijn, voor ons heden en toekomst. We roepen op voor deze democratie van onderaf, in afwachting van een socialisme van onderaf, waar we voor vechten.
Vanaf het allereerste begin heeft, ondanks haar bescheiden middelen, de Revolutionair Linkse Stroming nooit getwijfeld aan haar engagement met de revolutie, oproepend voor democratie en socialisme. We strijden gezamenlijk met de mensen en alle democratische krachten voor de overwinning van deze grootse revolutie, net als we strijden voor de formatie van een massale socialistische arbeiderspartij en voor een revolutionair socialistische partij. We roepen alle revolutionairen en socialisten op om zich bij ons aan te sluiten, om deze twee grote missies waar te maken.
In dienst van de martelaren, voor de genezing van de gewonden, voor de bevrijding van alle gevangenen.
Overwinning aan de revolutie!
Alle macht en rijkdom aan het volk!
De Revolutionair Linkse Stroming in Syrië, afdeling Hama-Salamyah
Op 21 augustus bracht de Revolutionair Linkse Stroming een nieuwe verklaring uit naar aanleiding van de gifgasaanval op de bevolking door het regime: Statement on the massacre in the region of East Ghouta resulting from the use of chemical weapons by the Assad regime.