No, We Cohen’t

Met het vertrek van Job Cohen is er een einde gekomen aan een lange politieke lijdensweg. De man die in 2010 met veel tromgeroffel was binnengehaald om de nieuwe premier te worden, bleek in de oppositie een sneue hakkelaar. Hij kende zijn zaakjes niet en werd keer op keer vernederd. Socialisme.nu is niet rouwig om Cohens afscheid. Maar de PvdA-crisis is met een ander poppetje aan de top niet voorbij. Het is juist de koers die zoveel kiezers wegjaagt.

Sinds de PvdA de ‘ideologische veren’ afschudde, volgde de partij van Kok tot Bos en Cohen een neoliberale koers. Evenals rechts wil de PvdA bezuinigen op de zorg, de studiefinanciering afschaffen, tot de pensioenleeftijd verhogen. Dat alle kandidaten voor het leiderschap – of het nu gaat om Martijn van Dam, Diederik Samson of een Ronald Plasterk – uit dezelfde school komen betekent dat de partij wellicht het ergste nog voor de boeg heeft.

In onderstaande analyse uit november 2011 omschrijft Jeroen van der Starre hoe de problemen van de PvdA veel dieper gaan dan de zichtbaarheid van haar lijsttrekker: ‘De enige oplossing is het durven voeren van keiharde oppositie in het parlement en vooral daarbuiten, op basis van de belangen van de “Arbeid” – in plaats van de VVD en het CDA te overtuigen dat zij een betere regeringspartner is dan de PVV. Helaas wijst niets op zo’n ommezwaai en lijkt het onafwendbaar dat de PvdA op verdere aftakeling afstevent.’

Lees het volledige artikel hier op socialisme.nu.