Nederlandse socialisten in de Eerste Wereldoorlog
De SDAP, net als haar Duitse zusterpartij, besloot de mobilisatie te steunen en voor de duur van de oorlog de klassenstrijd te staken. De SDP, later de Communistische Partij, stelde dat de mobilisatie en oorlogsvoering niet ondersteund konden worden.
Door de houding van de SDAP en het daaraan gelieerde Nederlands Verbond van Vakverenigingen (NVV) nam de invloed van radicalere groepen zoals de SDP en het Nederlands Arbeids-Secretariaat (NAS ) toe en zochten ze meer de samenwerking met elkaar op.
In november 1918 deed Troelstra een slecht voorbereide en aangekondigde oproep tot revolutie. Het establishment had zich echter vrij snel herpakt en de ‘revolutie’ ging voorbij, voor die goed en wel begonnen was.
Radicaal links in Nederland kwam uiteindelijk door samenwerking versterkt uit de oorlog.
Lees het volledige artikel op de theoriepagina.