Massale protesten in Zuid-Korea

Het centrum van Seoul is al een maand lang het toneel van grootschalige protesten tegen de Zuid-Koreaanse regering. Diana Wittendorp was erbij en doet verslag samen met Moon Myeong-ju, een activist die betrokken is bij de acties.
4 juni 2008

Demonstratie Zuid-Korea

Afgelopen december werd de centrum-rechtse regering van Roh Moo-hyun opgevolgd door de conservatieve regering van Lee Myung-bak. Roh had het volk hervormingen beloofd maar zijn beleid werkte vakbonden tegen en steunde de oorlogen in Irak en Afghanistan. De bevolking was teleurgesteld en keerde zich af van politiek. De conservatieve Lee won in december met een grote voorsprong maar bij een opkomst lager dan 50 procent. Hij voert de neoliberale agenda nog verder door dan Roh.

In april ging Lee bij Bush op bezoek en sloot een akkoord over de import van Amerikaans rundvlees in Korea als voorproefje op het vrije handelsakkoord (FTA) dat nog niet door het Koreaanse parlement is goedgekeurd. Omdat eerdere beperkingen op de invoer van rundvlees (vanwege de gekkekoeienziekte in de VS) nu opgeheven zijn, heerst er ongerustheid bij de Koreaanse bevolking. Lee zet doelbewust de gezondheid van het Koreaanse volk op het spel om de export naar de VS te maximaliseren.

Een petitie op internet die het aftreden van Lee eiste, werd door meer dan een half miljoen mensen ondertekend. Ook werd er opgeroepen om een fakkeltocht te houden in het centrum van Seoul. Op 2 mei waren er meer dan 10 duizend mensen op afgekomen. Het bijzondere was dat het merendeel van de mensen niet aangesloten is bij een vakbond of andere politieke organisatie.

De Koreanen zijn ook ontevreden vanwege de tegenvallende economie en de hoge olie- en voedselprijzen. Lee voert maatregelen door die de economie niet verbeteren en die de situatie van de gewone Koreanen juist verslechteren. Hij wil marktwerking in het onderwijs invoeren en bijna alle bedrijven in de publieke sector, zoals post, openbaar vervoer, drinkwatervoorziening en energie, privatiseren. De door Lee benoemde ministerraad en hoge ambtenaren zijn afkomstig uit een klasse van vastgoedeigenaren en topbestuurders van grote Koreaanse concerns, zoals Samsung, LG en Hyundai. De bevolking heeft er daarom geen vertrouwen in dat zij opkomen voor gewone Koreanen. Het invoeren van Amerikaans rundvlees was de druppel die de emmer deed overlopen en zette een golf van protesten in gang.

Sinds het eerste protest op 2 mei in Seoul zijn er bijna dagelijks fakkelwakes in meer dan 100 steden in het hele land. In het begin bestond de meerderheid van de demonstranten uit scholieren, vooral meisjes. Hun woede is groot omdat vooral zij het goedkope Amerikaanse rundvlees opgedrongen krijgen in de schoolkantine. Ze voerden campagne op internet en per sms en speelden zo een grote rol bij het mobiliseren van gewone mensen.

Door de protesten is ook het zelfvertrouwen van arbeiders toegenomen. Vakbonden kondigen stakingen aan om het transport van vlees tegen te houden en arbeiders in de publieke sector komen in actie tegen de aangekondigde privatiseringen. Ook boeren, wiens bestaan wordt bedreigd door de invoer van vlees uit de VS, doen mee. Vele politieke en maatschappelijke organisaties sloten zich aan bij de protesten. De Koreaanse IS is een van de meest zichtbare groepen, die proberen het protest breder te trekken dan alleen tegen de gekkekoeienziekte. Op allerlei manieren probeert de regering om demonstranten af te schrikken. Zo zei de regering dat de protesten illegaal waren. Nadat mensen de regering wezen op het recht om te demonstreren, antwoordde de regering dat het protest geen politiek karakter mocht hebben. In reactie daarop gaven mensen zich massaal aan bij de politie met de woorden ‘We zijn allemaal illegaal’.

Vervolgens richtte de regering haar pijlen op de scholieren door docenten te dwingen hen tegen te houden om naar de protesten te gaan. Docenten kwamen zelfs naar de acties om scholieren eruit te pikken. In reactie daarop kwamen scholieren vermomd of onder bescherming van hun ouders naar de protesten. Ook verklaarde de regering dat de gewone bevolking was gemanipuleerd door ‘enge linkse activisten’. De regering probeerde de rol van internet in te perken, door het verspreiden van kritiek tegen de regering op internet strafbaar te stellen.

Omdat de regering niets aan haar beleid verandert, gingen op 24 mei ongeveer de helft van de 30 duizend deelnemers aan een fakkelwake spontaan de straat op en trokken richting het huis van de president. Er volgden tientallen arrestaties. De regering zegt de arrestanten langer vast te houden en te berechten. Maar toch zullen de acties doorgaan.