Massabijeenkomst sociale bewegingen Zimbabwe

Ruim vierduizend gedelegeerden van burgerbewegingen, vakbonden, het Zimbabwaans Sociaal Forum en linkse organisaties kwamen vorige week bijeen op de Zimbabwe People’s Convention. Hopelijk zal deze gebeurtenis later vergeleken worden met de People’s Convention in 1999, die leidde tot de oprichting van de Movement for Democratic Change (MDC).

Door Munyaradzi Gwisai, International Socialist Organisation, Zimbabwe

De MDC groeide uit tot de belangrijskte oppositiepartij tegen het regime van Robert Mugabe, maar schuift ondertussen naar rechts. De partij heeft de neoliberale agenda van het Westen omarmd.

Tot september 2007 waren alle oppositiegroepen het erover eens dat er geen eerlijke verkiezingen kunnen zijn zonder een nieuwe grondwet. Maar afgelopen september kwamen de twee concurrerende MDC-fracties die nu bestaan tot overeenstemming met de regerende Zanu-PF, en accepteerden een licht gewijzigde versie van de grondwet.

De burgerbewegingen waren diep geschokt. Velen hadden het gevoel dat de MDC hen had verraden. Ze eisten gesprekken met de leiders van de MDC. De People’s Convention was gepland als een mogelijkheid om verslag te doen van dit proces, maar de MDC weigerde haar standpunt te herzien. De bijeenkomst werd daarom beheerst door debatten over de vraag wat nu te doen. Deze discussie legde de basis voor een People’s Charter. De International Socialist Organisation was betrokken in het opstellen van de paragraaf over de economie. Het centrale element hiervan is verzet tegen de neoliberale agenda.

Mugabe heeft opgeroepen voor verkiezingen op 29 maart. De conventie nam een resolutie aan om de verkiezingen niet te erkennen zolang er geen grondwet is die de rechten van het volk vastlegt. Maar rijke NGO’s en de vakbonden die de MDC steunen probeerden de conventie zover te krijgen dat ze – ook al zijn de verkiezingen onrechtmatig – toch zou oproepen om een proteststem uit te brengen. De druk om dit voorstel aan te nemen was groot.

Honderden delegatieleden namen zingend de hal over uit protest, en eisten massa-actie als de weg vooruit. Uiteindelijk kwam het tot een compromis. De conventie besloot geen oproep te doen om te stemmen in onrechtmatige verkiezingen. Individuele organisaties kunnen hierover hun eigen standpunt bepalen. We kwamen ook tot de afspraak om een landelijke demonstratie te organiseren voor de verkiezingen van maart.

De People’s Convention heeft een opening geboden voor een alternatieve oplossing voor de crisis in Zimbabwe – een oplossing van onderaf. Dat biedt enorme mogelijkheden.