Marktwerking versus ziekenzorg

In oktober werden meerdere ziekenhuizen failliet verklaard: de MC IJsselmeerziekenhuizen in Lelystad, Emmeloord, Dronten en Urk en het Slotervaartziekenhuis in Amsterdam. De financiële problemen van de instellingen zijn veroorzaakt doordat de zorg een melkkoe is voor de staat en de verzekeraars.
1 november 2018

De sluiting van de ziekenhuizen veroorzaakt acute problemen. Het Slotervaartziekenhuis gaf alle klinische patiënten een dag om te vertrekken. Een oncologisch chirurg zegt: ‘Ik kan bepaalde MRI-onderzoeken niet meer doen. We kunnen ook niet controleren of de kankerbehandelingen zijn aangeslagen.’

Provincie Flevoland en gemeenten wezen erop dat de provincie erg uitgestrekt is, en de wettelijke aanrijtijden van ambulances nu al krap worden gehaald. Ook wonen veel mensen in Lelystad die meer zorg nodig hebben en weinig geld. Feitelijk komt zo de landelijke dekking van de zorg in gevaar.

De marktwerking in de zorg heeft geleid tot miljardenvermogens bij verzekeraars als Achmea, die een enorme macht hebben. Zowel bij de IJsselmeer-ziekenhuizen als het Slotervaartziekenhuis werd het contract opgezegd door Zilveren Kruis omdat het niet als ‘bank’ wilde functioneren. Zo worden instellingen tot concurrentie gedwongen.

Naar eigen zeggen waren de ziekenhuizen in de problemen geraakt door personeelstekort en ‘duur’ personeel. Er was dus al een tekort aan zorg, en behandelingen zijn niet altijd rendabel.

In Amsterdam zijn met het UMC en het OLVG nu nog twee ‘zorgkolossen’ over. De zorgmarkt leidt zo aan de ene kant tot machtige monopolies over iets wat een basisvoorziening zou moeten zijn, een recht.

Aan de andere kant leidt het tot uitholling van de zorg en de race omlaag in arbeidsvoorwaarden voor het personeel.

Terecht deelde de SP een flyer uit bij het Slotervaartziekenhuis waarin staat dat ‘niet de markt, maar de mensen moeten beslissen’. Socialisten zouden hun gewicht in de vakbond moeten gebruiken om hier een effectieve landelijke campagne voor te bouwen.