Manhunt 2 verboden, nou martelen nog
Door Godebrandt Nicolai
Het spel Manhunt 2 is deze zomer al verboden in Groot-Brittannië. De maker van Manhunt 2, Rockstar Games, heeft er een handje van om controversiële games uit te brengen: ook treiter-sim Canis Canem Edit (alias Bully), gangster-spel Grand Theft Auto: San Andreas en natuurlijk de eerste Manhunt mochten zich verheugen op een verontwaardigd onthaal van moraalridders wereldwijd.
Natuurlijk zijn de spellen in kwestie erg gewelddadig, en soms weerzinwekkend. Wie niet van gewelddadige spellen houdt, kan zich echter beperken tot ganzenbord of Super Mario Galaxy. Het staat de gevoelige cultuurconsument vrij om zich te onttrekken aan thema’s als pedofilie (Nabokovs Lolita), incest (Sophocles’ Oedipus), drugsgebruik (William Bourroughs’ Junkie), sadomasochisme (Mel Gibsons The Passion of the Christ) of de opgewekte moordpartijen in de Bijbel.
De zojuist genoemde klassiekers tonen de mens in al zijn pracht en perversiteit, en weerspiegelen bovendien het tijdperk waarin ze tot stand kwamen. Datzelfde geldt voor Manhunt 2, hoe naargeestig of stompzinnig het computerspel ook moge zijn. Is het zo vreemd dat er een martelscë)ne in een spel voorkomt, enige jaren na het Abu Ghraib-schandaal (opgepast: onsmakelijke foto’s!) en in een periode dat ook onze eigen troepen zich meerdere malen schuldig maakten aan marteling van Afghaanse of Irakese arme drommels?
De verontwaardiging van oorlogsvriendelijke partijen als het CDA en de PvdA over de gewelddadige games is dan ook volkomen misplaatst. Door Manhunt 2 te verbieden zal de Tweede Kamer bovendien wel de verkoop maar niet de verspreiding (via internet en de zwarte markt) dwarsbomen. Verboden vruchten smaken immers het lekkerst.