Keerfa-conferentie brengt Europese antiracisten samen
So Rayatsour
Op zaterdag stonden twee grote en twee kleinere blokken op de planning, bestaande uit een breed panel met verschillende vertegenwoordigers uit binnen- en buitenland. Het thema van de eerste blok was ‘hoe gaan we verder met de strijd tegen racisme’. Het tweede blok ging ober ‘hoe bouwen we een beweging tegen racisme, islamofobie en concentratiekampen’. Het derde en vierde blok gingen specifiek over de Gouden Dageraad en verzet in Griekenland tegen fascisme. Op zondag stond de internationale campagne centraal.
Griekenland
De economische crisis is de voedingsbodem geweest voor de opkomst van racisme en fascisme in Griekenland en Europa, met als gevolg dat moslims, migranten en vluchtelingen slachtoffers worden van zondebokpolitiek. In Griekenland zelf is de fascistische partij Gouden Dageraad voorloper in deze haatpolitiek.
Gouden Dageraad is een nationaal georganiseerde fascistische partij. Sinds 2012 braken ze door met 18 zetels in het parlement en hun kantoren dienen als uitvalsbases voor georganiseerde aanvallen op vluchtelingen en migranten. In de week voorafgaand aan het conferentie zijn twee Pakistaanse migranten op straat aangevallen door de Gouden Dageraad, waarvan één nog steeds in het ziekenhuis lag. Wekelijks zijn migranten en vluchtelingen op deze manier slachtoffers van fascisme in Griekenland.
De antiracisme en antifascisme beweging in Griekenland wordt gedragen door een brede coalitie van linkse organisaties tot vakbonden met drie belangrijke speerpunten: het stoppen van de EU-Turkije deal, het realiseren van opvang voor alle vluchtelingen en het sluiten van de kantoren van de Gouden Dageraad. Daarnaast loopt er een grote rechtszaak tegen de Gouden Dageraad. Deze worden door KEERFA aangegrepen om de partij publiekelijk te ontmaskeren, terwijl ze tegelijkertijd door gaan om ze op straat tegen de fascisten te mobiliseren.
Duitsland en Frankrijk
In Duitsland zien we een vergelijkbaar sentiment rondom de partij Alternative für Deutschland (AfD). Christine Buchholz, Bondsdaglid namens Die Linke, vertelde dat de AfD 12 procent van de stemmen gehaald heeft en groeide door de economische crisis in Europa. Ook de AfD voert een haatcampagne om vluchtelingen en moslims het land uit te zetten, en ze mobiliseren op straat.
De antiracistische beweging in Duitsland worstelt met twee problemen als het aankomt op deze opkomst van extreemrechts: Ten eerste wordt de AfD niet serieus genoeg genomen. Omdat de holocaust nog vers in het geheugen heeft, wordt aangenomen dat fascistische ideeën in Duitsland geen voet aan de grond kan krijgen. Ten tweede wordt Islamofobie nog te weinig als probleem herkend.
Gelukkig kon Christine ook vertellen over de inspirerende protesten tegen de AfD. In Münster vormden tientalen organisaties, van kerken tot vakbonden en linkse groepen, een eenheidsfront tegen AfD. Hierdoor hebben ze 10.000 mensen kunnen mobiliseren in een demonstratie tegen een samenkomst van de partij.
Vanina Guidicelli van de Nouveau Parti Anticapitaliste (NPA) in Frankrijk, vertelde dat Front National is gegroeid. Dit heeft voor een onstabiele situatie gezorgd in Frankrijk: de verkiezingen hebben een enorme verdeeldheid gecreëerd. Dit resulteert in twee grote problemen. Enerzijds is er weinig verzet tegen het racisme van Le Pen en anderzijds is er ook verzet nodig op sociaaleconomisch argumenten tegen de politiek van Macron. Beide bewegingen zijn zwak in Frankrijk, maar er zijn gelukkig kleine voorbeelden van strijdbaarheid en radicale protesten op universiteiten en werplekken zichtbaar.
Samenwerking
Om racistische en fascistische bewegingen te stoppen is het opbouwen van linkse samenwerking een krachtig middel. Tijdens de conferentie kwamen er een aantal inspirerende voorbeelden naar voren van hoe dit op verschillende plekken gebeurt. In Griekenland is een breed front opgebouwd met vakbonden, arbeiders, linkse organisaties, partijen, migranten en vrijwilligers, die wekelijks protesten opzetten tegen Gouden Dageraad in Athene, solidariteitsacties voor vluchtelingen en migranten en voor het steunen van arbeiders in de stakingen.
In Catalonië bouwt links de strijd op straat op met de buurbewoners, scholen, arbeiders en andere linkse organisaties. Steve, een van de panelleden vanuit Catalonië, vertelde: ‘Wanneer we de straat op gaan, hoe klein de groep soms ook is, blijven we de discussie met mensen voeren. We spreken over het verleden en over Franco. Mensen herinneren zich deze tijden en begrijpen dat verzet tegen racisme en fascisme breed gedragen moet worden’.
Op zondag stond de conferentie in het teken van bouwen van een grote en brede antiracisme en antifascisme beweging door heel Europa. Waar we in Nederland nog geen georganiseerde fascistische groepen zien, is dat in Griekenland en Spanje wel het geval. In verschillende landen en steden zijn gezonde ontwikkelingen gaande en moeten die we op Internationaal niveau aan elkaar verbinden.
‘Maar we zijn er nog niet’, waren de woorden van de voorzitter op zondagochtend. Volgend jaar in Maart is de internationale dag tegen racisme en discriminatie. Alle aanwezige groepen doen mee aan de internationale campagne. In Nederland wordt op zondag 18 maart een protest georganiseerd door Comité 21 Maart, vlak voor de Gemeenteraadsverkiezingen. Samen gaan we lokaal, nationaal en internationaal op 18 maart de straat op en komen we op tegen racisme en discriminatie!
De oproep die tijdens de conferentie werd aangenomen is hier terug te lezen.